مدلینگ

عکس مدلینگ

You are here: Home - آن دارو


Tag Archives: آن دارو

اندانسترون اثرات این دارو و عوارض آن

اندانسترون اثرات این دارو و عوارض آن

اندانسترون

داروی “اندانسترون” به صورت قرص روگشدار و یا آمپول است که دارویی ضد تهوع است که خاصیت مهار و یا پیشگیری از حالت تهوع را دارد.

عوارض داروی اندانسترون داروی ضد تهوع

(نام به انگلیسی:Ondansetron)

نامهای تجارتی : Demitron – Zofran
رده درمانی: ضد استفراغ .
رده فارماکولوژیک:آنتاگونیست گیرنده سروتونین
اشکال دارویی:قرص روکش دار 4 میلی گرمی، محلول خوراکی 4 میلی گرم در 5 سی سی، آمپول 2 میلی گرم در سی سی، 2 سی سی، و 4 سی سی.
اندانسترون یک داروی ضد تهوع می باشد . این دارو به عنوان مهار کننده ی گیرنده ی سروتونین شناخته می شود و جهت مهار یا پیشگیری از  استفاده می شود .
‎این دارو با اثر بر روی ماده ای شیمیایی به نام سروتونین که بطور طبیعی در بدن وجود دارد ، تهوع را مهار می کند .
‎ ، اشعه درمانی و جراحی شرایطی هستند که منجر به افزایش ترشح سروتونین در بدن می شوند . سروتونین آزاد شده در بدن با اتصال به گیرنده های نوع سوم هیستامین در مغز منجر به وقوع تهوع می شوند . اندانسترون با مسدود کردن این گیرنده ها دسترسی آن ها به سروتونین را مهار می نماید و بدین ترتیب تهوع کنترل می گردد.
موارد و مقدار مصرف
الف) جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، از جمله در موارد تجویز مقادیر زیاد سیس پلاتین.
راه وریدی
بزرگسالان و کودکان 6 ماه به بالا:سه نوبت یه میزان mg/kg 15/0 از راه وریدی انفوزیون می شود؛ نوبت اول 30 دقیقه قبل از شروعشیمی درمانی به مدت 15 دقیقه و دو نوبت بعدی چهار و هشت ساعت بعد از نوبت اول. می توان مقدار 32 میلی گرم یک جا هم 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی طی 15 دقیقه تجویز کرد.
اندانسترون
داروی اندانسترون و عوارض آن
راه خوراکی
بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال :از راه خوراکی، مقدار 8 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و 8 ساعت بعد از آن ، و سپس 8 میلی گرم هر 12 ساعت به مدت 2-1 روز بعد از اتمام شیمی درمانی تجویز می شود.
کودکان 11 – 4 ساله :از راه خوراکی، مقدار 4 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و دو نوبت بعدی، 4 و 8 ساعت بعد از نوبت اول مصرف می شود. سپس mg 4 از راه خوراکی هر 8 ساعت به مدت 2-1 روز پس از کامل شدن شیمی درمانی تجویز می گردد.
ب) جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از پرتودرمانی.
بزرگسالان:از راه خوراکی، مقدار 8 میلی گرم سه بار در روز مصرف می شود. دوز اول را باید 1 تا 2 ساعت قبل از شروع پرتودرمانی مصرف نمود. بیمارانی که یک دوز منفرد با میزان بالا از پرتو به شکم را دریافت می کنند بایستی مصرف را هر 8 ساعت به مدت 1 تا 2 روز ادامه دهند.
پ) جلوگیری از تهوع و استفراغ بعد از جراحی.
بزرگسالان:از راه خوراکی، مقدار 16 میلی گرم یک ساعت قبل از بیهوشی یا از راه وریدی 4 میلی گرم بلافاصله قبل از  یا به فاصله کوتاهی بعد از عمل جراحی تجو یز می شود. یا mg 4 به شکل رقیق نشده از راه عضلانی به شکل یک دوز منفرد مصرف گردد.
کودکان 1 ماهه تا 12 ساله با وزن بالاتر از 40 کیلوگرم:mg 4 از راه وریدی به شکل یک دوز منفرد مصرف می شود.
کودکان 1 ماهه تا 12 ساله با وزن 40 کیلوگرم یا کمتر:mg/kg 1/0 از راه وریدی به شکل یک دوز منفرد مصرف می گردد.
تنظیم دوز:در بیمارانی که نارسایی شدید کبدی دارند ، دوز توتال روزانه نباید از mg 8 بیشتر شود.

مکانیسم اثر اندانسترون (Ondansetron)

اثر ضداستفراغ:مکانیسم اثر این دارو به طور کامل مشخص نشده است. با این وجود، اندانسترون یک آنتاگونیست گیرنده دوپامین نیست. از آنجا که گیرنده های سروتونین نوع 5-HT3 هم در محیط بر روی پایانه های عصب واگ و هم در مرکز منطقه ماشه ای گیرنده های شیمیایی وجود دارند ، این که اثر ضد استفراغ اندانسترون به واسطه اثر مرکزی، محیطی، یا هر دوی آن است معلوم نیست.
فارماکوکینتیک
جذب:جذب دارو با مصرف خوراکی متغیر است و اوج غلظت طی دو ساعت حاصل می شود. فراهمی زیستی دارو 60-50 درصد است.
پخش:76-70 درصد به پروتیئن پلاسما پیوند می یابد.
متابولیسم:به میزان زیادی از طر یق هیدروکسیلاسیون روی حلقه ایندول متابولیزه و سپس با گلوکورونید یا سولفات کونژوگه می شود.
دفع:پنج درصد به صورت تغییرنیافته در ادرار یافت می شود. نیمه عمر این دارو در بزرگسالان 6-5/3 ساعت است.

پیش از مصرف اندانسترون

پیش از مصرف اندانسترون،در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر پزشک یا داروساز را مطلع سازید:
• تصمیم به بارداری،  و شیردهی
• مشکلات کبدی
• سابقه ناراحتی قلبی از جمله ضربان نا منظم قلب
• علائم انسداد روده
• مصرف سایر داروها از جمله داروهای بدون نسخه، گیاهی و مکمل ها
• سابقه حساسیت دارویی

چگونه اندانسترون را مصرف کنیم؟

• پیش از مصرف، بروشور داخل جعبه را مطالعه کنید.
• دارو را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف کنید. نحوه مصرف، بسته به شرایط بیمار و علل مصرف دارو متفاوت است. اگر در چگونگیمصرف دارو مطمئن نیستید از پزشک یا داروساز بپرسید.
• اگر مصرف یک نوبت را فراموش نمودید و حالت تهوع دارید، به محض یادآوری دارو را استفاده نمایید و نوبت بعدی را در همان موعد مشخص مصرف کنید.
• اگر مصرف یک نوبت را فراموش نمودید، اما حالت تهوع نداشتید نیازی به مصرف دارو نیست و نوبت بعدی را در همان موعد مشخص مصرف کنید.
• هیچ گاه دوز دارو را به دلیل فراموش نمودن مصرف یک نوبت، دو برابر نکنید.
دوز فراموش شده :
اگر یک نوبت از دارو فراموش شد و تهوع و استفراغی وجود نداشت ، این نوبت از دارو را مصرف نکرده و بقیه را طبق دستور قبلی مصرف کنید ولی در صورتیکه تهوع و استفراغ وجود داشت ، هر چه سریعتر نوبت فراموش شده را مصرف نمائید .
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
موارد منع مصرف اندانسترون (Ondansetron)
حساسیت مفرط به دارو.
موارد احتیاط:نارسایی کبدی،  به آنتاگونیست های گیرنده سروتونین، مصرف همزمان با داروهایی که منجر به طولانی شدن فاصله QT می گردند (به صورت وابسته به دوز می تواند بر ECG اثر بگذارد ).
قرص های خوراکی حاوی آسپارتام هستند؛ در بیماران مبتلا به فنیل کتونوری با احتیاط مصرف شود.
مصرف در بارداری(گروه B)
از اثرات سوء دارو بر روی  اطلاعاتی در دست نیست، اما اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید پزشک را مطلع سازید.
مادرانی که در دوران شیردهی قرار دارند بدون مشورت پزشک دارو را مصرف نکنند،زیرا از ترشح دارو به شیر و اثرات آن بر روی نوزاد اطلاعاتی در دست نیست.
‎عوارض شایع اندانسترون
_برای  احتمالی ناشی از مصرف این دارو از داروساز خود درمورد داروی ضد درد مناسب سوال بفرمایید.
‎- در صورت بروز یبوست، یک  متعادل سرشار از فیبر و مصرف مایعات و آب کافی توصیه می شود. با این حال در صورتی که طولانی شد به پزشک خود مراجعه نمایید .
– احساس گرما و بر افروختگی با مصرف اندانسترون ممکن است در شما ایجاد شود لذا در این مدت از لباس های سبک و خنک استفاده نمایید .
تداخل دارویی اندانسترون (Ondansetron)
اندانسترون توسط سیتوکروم P-450 متابولیزه می شود؛ بنابراین، القاکننده ها یا مهارکننده های آنزیم سیتوکروم P-450 ممکن است کلیرانس و نیمه عمر دارو را تغییر دهند. با این وجود، تنظیم مقدار مصرف دارو ضروری نیست. کارموستین، سیسپلاتین و اتوپوزید بر فارماکوکینتیک اندانسترون اثری ندارند.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی:مقادیر بیش از ده برابر مقدار توصیه شده بدون عوارض بوده است.
درمان:هیچ آنتی دوتی توصیه نشده است. در صورت مصرف بیش از حد، اقدامات حمایتی به عمل آ ید.
توصیه های دارویی اندانسترون
– اثر اندانسترون یک ساعت پس از مصرف یا بیشتر شروع می شود . در صورتی که با مصرف یک قرص تا یک ساعت تهوع شما برطرف نگردید ، می توانید یک قرص دیگر نیز مصرف نمایید .
– حتی در صورتی که میل به غذا و نوشیدنی ندارید، سعی کنید آب به مقدار کافی مصرف کنید تا بدنتان دچار کم آبی نشود. همچنین علاوه بر سه وعده غذایی اصلی، سعی کنید میان وعده های کوچک و ساده ای نیز برای خود در نظر بگیرید.
– در مصرف طولانی مدت این دارو در صورتی که سابقه ی بیماری های قلب و عروق دارید حتما تحت نظر پزشک خود باشید و آزمایشات و معاینات دوره ای را انجام دهید .
ملاحظات اختصاصی
اندانسترون بعد از رقیق شدن با کلرورسدیم 9/0 درصد، دکستروز 5 درصد در آب، دکستروز 5 درصد و کلرورسدیم 9/0 درصد به مدت 48 ساعت در دمای اتاق پایدار می ماند.
فرم رقیق شده دارو را می توان طی 5-2 دقیقه تزریق کرد.
جهت انفوزیون، دارو را در ml 50 از محلول دارای سازگاری رقیق نموده و طی 15 دقیقه انفوزیون شود.
در بیمارانی که تحت اعمال جراحی شکمی قرار می گیرند از نظر ایلئوس، اتساع شکمی و یا هر دو این موارد کنترل گردند.
به بیمارانی که فنیل کتونوری دارند در مورد قرص های خوراکی دارو اخطار داده شود.
اندانسترون

عوارض داروی اندانسترون

اثر بر آزمایشهای تشخیصی
دارو ممکن است غلظت های سرمی ALT و AST را افزایش دهد.
شرایط نگهداری :
آمپول را دور از نور و در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمائید .
– دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید .
– از مصرف داروی تاریخ گذشته پرهیز کنید .
– درصورت تغییر رنگ و یا ایجاد رسوب از مصرف آمپول خودداری کنید .

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اندانسترون اثرات این دارو و عوارض آن

(image)

داروی “اندانسترون” به صورت قرص روگشدار و یا آمپول است که دارویی ضد تهوع است که خاصیت مهار و یا پیشگیری از حالت تهوع را دارد.

عوارض داروی اندانسترون داروی ضد تهوع

(نام به انگلیسی:Ondansetron)

نامهای تجارتی : Demitron – Zofran
رده درمانی: ضد استفراغ .
رده فارماکولوژیک:آنتاگونیست گیرنده سروتونین
اشکال دارویی:قرص روکش دار 4 میلی گرمی، محلول خوراکی 4 میلی گرم در 5 سی سی، آمپول 2 میلی گرم در سی سی، 2 سی سی، و 4 سی سی.
اندانسترون یک داروی ضد تهوع می باشد . این دارو به عنوان مهار کننده ی گیرنده ی سروتونین شناخته می شود و جهت مهار یا پیشگیری از  استفاده می شود .
‎این دارو با اثر بر روی ماده ای شیمیایی به نام سروتونین که بطور طبیعی در بدن وجود دارد ، تهوع را مهار می کند .
‎ ، اشعه درمانی و جراحی شرایطی هستند که منجر به افزایش ترشح سروتونین در بدن می شوند . سروتونین آزاد شده در بدن با اتصال به گیرنده های نوع سوم هیستامین در مغز منجر به وقوع تهوع می شوند . اندانسترون با مسدود کردن این گیرنده ها دسترسی آن ها به سروتونین را مهار می نماید و بدین ترتیب تهوع کنترل می گردد.
موارد و مقدار مصرف
الف) جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، از جمله در موارد تجویز مقادیر زیاد سیس پلاتین.
راه وریدی
بزرگسالان و کودکان 6 ماه به بالا:سه نوبت یه میزان mg/kg 15/0 از راه وریدی انفوزیون می شود؛ نوبت اول 30 دقیقه قبل از شروعشیمی درمانی به مدت 15 دقیقه و دو نوبت بعدی چهار و هشت ساعت بعد از نوبت اول. می توان مقدار 32 میلی گرم یک جا هم 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی طی 15 دقیقه تجویز کرد.
(image)
داروی اندانسترون و عوارض آن
راه خوراکی
بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال :از راه خوراکی، مقدار 8 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و 8 ساعت بعد از آن ، و سپس 8 میلی گرم هر 12 ساعت به مدت 2-1 روز بعد از اتمام شیمی درمانی تجویز می شود.
کودکان 11 – 4 ساله :از راه خوراکی، مقدار 4 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و دو نوبت بعدی، 4 و 8 ساعت بعد از نوبت اول مصرف می شود. سپس mg 4 از راه خوراکی هر 8 ساعت به مدت 2-1 روز پس از کامل شدن شیمی درمانی تجویز می گردد.
ب) جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از پرتودرمانی.
بزرگسالان:از راه خوراکی، مقدار 8 میلی گرم سه بار در روز مصرف می شود. دوز اول را باید 1 تا 2 ساعت قبل از شروع پرتودرمانی مصرف نمود. بیمارانی که یک دوز منفرد با میزان بالا از پرتو به شکم را دریافت می کنند بایستی مصرف را هر 8 ساعت به مدت 1 تا 2 روز ادامه دهند.
پ) جلوگیری از تهوع و استفراغ بعد از جراحی.
بزرگسالان:از راه خوراکی، مقدار 16 میلی گرم یک ساعت قبل از بیهوشی یا از راه وریدی 4 میلی گرم بلافاصله قبل از  یا به فاصله کوتاهی بعد از عمل جراحی تجو یز می شود. یا mg 4 به شکل رقیق نشده از راه عضلانی به شکل یک دوز منفرد مصرف گردد.
کودکان 1 ماهه تا 12 ساله با وزن بالاتر از 40 کیلوگرم:mg 4 از راه وریدی به شکل یک دوز منفرد مصرف می شود.
کودکان 1 ماهه تا 12 ساله با وزن 40 کیلوگرم یا کمتر:mg/kg 1/0 از راه وریدی به شکل یک دوز منفرد مصرف می گردد.
تنظیم دوز:در بیمارانی که نارسایی شدید کبدی دارند ، دوز توتال روزانه نباید از mg 8 بیشتر شود.

مکانیسم اثر اندانسترون (Ondansetron)

اثر ضداستفراغ:مکانیسم اثر این دارو به طور کامل مشخص نشده است. با این وجود، اندانسترون یک آنتاگونیست گیرنده دوپامین نیست. از آنجا که گیرنده های سروتونین نوع 5-HT3 هم در محیط بر روی پایانه های عصب واگ و هم در مرکز منطقه ماشه ای گیرنده های شیمیایی وجود دارند ، این که اثر ضد استفراغ اندانسترون به واسطه اثر مرکزی، محیطی، یا هر دوی آن است معلوم نیست.
فارماکوکینتیک
جذب:جذب دارو با مصرف خوراکی متغیر است و اوج غلظت طی دو ساعت حاصل می شود. فراهمی زیستی دارو 60-50 درصد است.
پخش:76-70 درصد به پروتیئن پلاسما پیوند می یابد.
متابولیسم:به میزان زیادی از طر یق هیدروکسیلاسیون روی حلقه ایندول متابولیزه و سپس با گلوکورونید یا سولفات کونژوگه می شود.
دفع:پنج درصد به صورت تغییرنیافته در ادرار یافت می شود. نیمه عمر این دارو در بزرگسالان 6-5/3 ساعت است.

پیش از مصرف اندانسترون

پیش از مصرف اندانسترون،در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر پزشک یا داروساز را مطلع سازید:
• تصمیم به بارداری،  و شیردهی
• مشکلات کبدی
• سابقه ناراحتی قلبی از جمله ضربان نا منظم قلب
• علائم انسداد روده
• مصرف سایر داروها از جمله داروهای بدون نسخه، گیاهی و مکمل ها
• سابقه حساسیت دارویی

چگونه اندانسترون را مصرف کنیم؟

• پیش از مصرف، بروشور داخل جعبه را مطالعه کنید.
• دارو را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف کنید. نحوه مصرف، بسته به شرایط بیمار و علل مصرف دارو متفاوت است. اگر در چگونگیمصرف دارو مطمئن نیستید از پزشک یا داروساز بپرسید.
• اگر مصرف یک نوبت را فراموش نمودید و حالت تهوع دارید، به محض یادآوری دارو را استفاده نمایید و نوبت بعدی را در همان موعد مشخص مصرف کنید.
• اگر مصرف یک نوبت را فراموش نمودید، اما حالت تهوع نداشتید نیازی به مصرف دارو نیست و نوبت بعدی را در همان موعد مشخص مصرف کنید.
• هیچ گاه دوز دارو را به دلیل فراموش نمودن مصرف یک نوبت، دو برابر نکنید.
دوز فراموش شده :
اگر یک نوبت از دارو فراموش شد و تهوع و استفراغی وجود نداشت ، این نوبت از دارو را مصرف نکرده و بقیه را طبق دستور قبلی مصرف کنید ولی در صورتیکه تهوع و استفراغ وجود داشت ، هر چه سریعتر نوبت فراموش شده را مصرف نمائید .
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
موارد منع مصرف اندانسترون (Ondansetron)
حساسیت مفرط به دارو.
موارد احتیاط:نارسایی کبدی،  به آنتاگونیست های گیرنده سروتونین، مصرف همزمان با داروهایی که منجر به طولانی شدن فاصله QT می گردند (به صورت وابسته به دوز می تواند بر ECG اثر بگذارد ).
قرص های خوراکی حاوی آسپارتام هستند؛ در بیماران مبتلا به فنیل کتونوری با احتیاط مصرف شود.
مصرف در بارداری(گروه B)
از اثرات سوء دارو بر روی  اطلاعاتی در دست نیست، اما اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید پزشک را مطلع سازید.
مادرانی که در دوران شیردهی قرار دارند بدون مشورت پزشک دارو را مصرف نکنند،زیرا از ترشح دارو به شیر و اثرات آن بر روی نوزاد اطلاعاتی در دست نیست.
‎عوارض شایع اندانسترون
_برای  احتمالی ناشی از مصرف این دارو از داروساز خود درمورد داروی ضد درد مناسب سوال بفرمایید.
‎- در صورت بروز یبوست، یک  متعادل سرشار از فیبر و مصرف مایعات و آب کافی توصیه می شود. با این حال در صورتی که طولانی شد به پزشک خود مراجعه نمایید .
– احساس گرما و بر افروختگی با مصرف اندانسترون ممکن است در شما ایجاد شود لذا در این مدت از لباس های سبک و خنک استفاده نمایید .
تداخل دارویی اندانسترون (Ondansetron)
اندانسترون توسط سیتوکروم P-450 متابولیزه می شود؛ بنابراین، القاکننده ها یا مهارکننده های آنزیم سیتوکروم P-450 ممکن است کلیرانس و نیمه عمر دارو را تغییر دهند. با این وجود، تنظیم مقدار مصرف دارو ضروری نیست. کارموستین، سیسپلاتین و اتوپوزید بر فارماکوکینتیک اندانسترون اثری ندارند.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی:مقادیر بیش از ده برابر مقدار توصیه شده بدون عوارض بوده است.
درمان:هیچ آنتی دوتی توصیه نشده است. در صورت مصرف بیش از حد، اقدامات حمایتی به عمل آ ید.
توصیه های دارویی اندانسترون
– اثر اندانسترون یک ساعت پس از مصرف یا بیشتر شروع می شود . در صورتی که با مصرف یک قرص تا یک ساعت تهوع شما برطرف نگردید ، می توانید یک قرص دیگر نیز مصرف نمایید .
– حتی در صورتی که میل به غذا و نوشیدنی ندارید، سعی کنید آب به مقدار کافی مصرف کنید تا بدنتان دچار کم آبی نشود. همچنین علاوه بر سه وعده غذایی اصلی، سعی کنید میان وعده های کوچک و ساده ای نیز برای خود در نظر بگیرید.
– در مصرف طولانی مدت این دارو در صورتی که سابقه ی بیماری های قلب و عروق دارید حتما تحت نظر پزشک خود باشید و آزمایشات و معاینات دوره ای را انجام دهید .
ملاحظات اختصاصی
اندانسترون بعد از رقیق شدن با کلرورسدیم 9/0 درصد، دکستروز 5 درصد در آب، دکستروز 5 درصد و کلرورسدیم 9/0 درصد به مدت 48 ساعت در دمای اتاق پایدار می ماند.
فرم رقیق شده دارو را می توان طی 5-2 دقیقه تزریق کرد.
جهت انفوزیون، دارو را در ml 50 از محلول دارای سازگاری رقیق نموده و طی 15 دقیقه انفوزیون شود.
در بیمارانی که تحت اعمال جراحی شکمی قرار می گیرند از نظر ایلئوس، اتساع شکمی و یا هر دو این موارد کنترل گردند.
به بیمارانی که فنیل کتونوری دارند در مورد قرص های خوراکی دارو اخطار داده شود.
(image)

عوارض داروی اندانسترون

اثر بر آزمایشهای تشخیصی
دارو ممکن است غلظت های سرمی ALT و AST را افزایش دهد.
شرایط نگهداری :
آمپول را دور از نور و در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمائید .
– دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید .
– از مصرف داروی تاریخ گذشته پرهیز کنید .
– درصورت تغییر رنگ و یا ایجاد رسوب از مصرف آمپول خودداری کنید .

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اندانسترون اثرات این دارو و عوارض آن

تئوفیلین اطلاعاتی در مورد این دارو و کاربر و عوارض آن

تئوفیلین اطلاعاتی در مورد این دارو و کاربر و عوارض آن

از داروی تئوفیلین برای درمان اسم و برونشیت و دیگر بیماری ها استفاده می شود. در این بخش تاپ ناز موارد استفاده و عوارض این دارو را بررسی می کنیم.

 

بیماری هایی که با تئوفیلین  در مان می شوند

انگلیسی:Theophylline

رده درمانی:گشادکننده برونش .
اشکال دارویی:قرص ، شربت
موارد مصرف :
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با  مزمن و آمفیزم ریوی .
عوارض و درمان تئوفیلین
موارد و مقدار مصرف
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با برونشیت مزمن و آمفیزم ریوی.
بزرگسالان:مقدار حمله ای در حملات حاد:در بیمارانی که اخیراَ فرآورده های حاوی تئوفیلین مصرف نکرده اند، مقدار حمله ای mg/kg 6-5 است.
در بیمارانی که اخیراَ فراورده های حاوی تئوفیلین مصرف کرده اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله ای دارو بر این اساس تعیین می شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن، موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سریع غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می توان یک مقدار واحد معادل mg/kg 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
بزرگسالان جوانی که سیگار می کشند:معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
بزرگسالان سالمی که سیگار نمی کشند:معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می شود.
بیماران سالخورده و بیماران مبتلا به بیماری قلبی ریوی (Cor Pulmonale) :معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می شود.
بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب (CHF) یا نارسایی کبدی:معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر 12 ساعت مصرف می گردد.
توجه:برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می شود.
در بیماران مبتلا به بیماری قلب ریوی، CHF، یا نارسایی کبدی، مقدار مصرف نباید از معادل mg/day 400 تئوفیلین تجاوز کند ، مگر آنکه غلظت سرمی تئوفیلین هر 24 ساعت اندازه گیری شود.
درمان طولانی مدت:ابتدا، معادل mg/kg/day 8 – 6 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین ، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت مصرف می شود. در صورت تحمل دارو، مقدار مصرف ممکن است به میزان 25 درصد در فواصل 3 ـ 2 روز تا حداکثر معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 90 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) افزایش یابد، بدون آنکه به تعیین غلظت سرمی دارو نیاز باشد.
توجه:در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف براساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
کودکان
مقدار حمله ای در حملات حاد:در کودکانی که تا 16 سال سن دارند و اخیراَ تحت درمان با فرآورده های حاوی تئوفیلین نبوده اند، معادل mg/kg 6 – 5 تئوفیلین مصرف می شود.
در کودکانی که اخیراَ فرآورده های حاوی تئوفیلین مصرف کرده اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله ای دارو بر این اساس تعیین می شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سرمی غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می توان یک مقدار واحد معادل mg/kg/ 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
کودکانی که تا شش ماه سن دارند
1.7 + سن (بر حسب هفته) * 0.07 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر هشت ساعت)
کودکان شش ماهه تا یک ساله
1.25 + سن (برحسب هفته) * 0.05 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر شش ساعت)
کودکان 9ـ1 ساله:معادل mg/kg 5 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
کودکان 12ـ9 ساله:معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
نوجوانان 16ـ12 ساله:معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
توجه :برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می شود.
درمان طولانی مدت:ابتدا، معادل mg/kg/day 16 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت، مصرف می شود. در صورت تحمل بیمار، مقدار مصرف دارو ممکن است به میزان 25 درصد، در فواصل 3 ـ 2
روز تا حداکثر مقدار تعیین شده زیر، بدون تغیین غلظت سرمی دارو، افزایش یابد:
کودکانی که تا یک سال سن دارند
8+ سن (بر حسب هفته) * 0.3 =
مقدار مصرف (mg/kg/day معادل تئوفیلین)
کودکان 9ـ1:معادل mg/kg/day 22 تئوفیلین مصرف می شود.
کودکان 12ـ9 ساله:معادل mg/kg/day 20 تئوفیلین مصرف می شود.
نوجوانان 16ـ12:معادل mg/kg/day 18 تئوفیلین مصرف می شود.
نوجوانان 16 ساله و بزرگتر:معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 900 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) مصرف می شود.
توجه :در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف بر اساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
مکانیسم اثر تئوفیلین جی
تئوفیلین از طریق افزایش cAMP داخل سلولی به طور مستقیم سبب شل شدن عضلات صاف راههای تنفسی و عروق ریوی شده و موجب کاهش اسپاسم نایژه و افزایش سرعت جریان هوا و ظرفیت حیاتی می شود. به نظر می رسد که اثر خلط آوری گایافنزین بواسطه افزایش حجم و کاهش چسبندگی ترشحات تراشه و برونش ها اعمال می شود.
فارماکوکینتیک
جذب :به خوبی جذب می شود . سرعت اثر دارو و زمان لازم برای شروع اثر آن به شکل دارویی مصرف شده بستگی دارد . غذا ممکن است بر سرعت جذب این دارو تاثیر بگذارد .
پخش :در سرتاسر مایعات خارج سلولی انتشار می یابد . غلظت درمانی این دارو در پلاسما 20– 10 میکروگرم در میلی لیتر است ، ولی بسیاری از بیماران به غلظتهای کمتر پاسخ می دهند .
متابولیسم :در کبد به اجزای غیر فعال متابولیزه می شود . نیمه عمر دارو در بزرگسالان 9 – 7 ساعت ، در کسانی که سیگار می کشند 5 – 4 ساعت ، در شیرخواران نارس 30 – 20 ساعت و در کودکان 5 – 3 ساعت است .
دفع :حدود 10 درصد از دارو به صورت تغییر نیافته در ادرار دفع می شود . متابولیتهای آن عبارتند از 1 و 3 – اسید دی متیل اوریک ، 1- اسید متیل اوریک و 3 – متیل گزانتین .
پیش از مصرف تئوفیلین
پیش از مصرف تئوفیلین، در صورت داشتن هریک از شرایط زیر پزشک یا داروساز را مطلع سازید:
• تصمیم به بارداری،  و شیردهی
• مشکلات قلبی و یا کبدی
• پرکاری 
• 
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
• سیگار کشیدن و یا نوشیدن الکل
• صرع
• هرگونه بیماری همراه با تب
• پورفیری (نوعی اختلال خونی نادر)
• مصرف سایر داروها
• سابقه حساسیت دارویی
چگونه تئوفیلین را مصرف کنیم؟
• پیش از مصرف تئوفیلین، بروشور داخل جعبه را به دقت مطالعه کنید.
• دارو را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف کنید.
• بهتر است تئوفیلین همراه با یک لیوان آب یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا میل شود.
• جهت جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، تئوفیلین را در یک ساعت مشخص از شبانه روز مصرف کنید. دوز معمول دارو، یک یا دو کپسول (قرص) هر 12 ساعت می باشد.
• در صورت فراموش نمودن مصرف یک نوبت از دارو، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر تا پایان روز به یاد نیاوردید، این نوبت دارو را مصرف نکنید.
• در صورت فراموش کردن مصرف یک نوبت، از دوبرابر نمودن دوز بعدی دارو خودداری کنید.
• اگر بلع کپسول برای شما دشوار است، می توان با مشورت پزشک گرانول ها را همراه با غذاهای نرم مانند ماست یا ژله میل نمود. از جویدن گرانول ها خودداری نمایید.
مصرف در بارداری
گروه C
مصرف در شیردهی
مصرف در شیردهی :این دارو در شیر ترشح می شود و ممکن است موجب تحریک پذیری ،  ، یا کج خلقی در شیر خواران شود . مادر باید یا مصرف دارو را قطع نماید یا به نوزاد خود شیر ندهد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی :تتهوع ، استفراغ ، بی خوابی ، تحریک پذیری ، تاکیکاردی ، اکستراسیستول ، تاکی پنه ، حملات ی تونیک ، کلونیک .
شروع مسمومیت ممکن است ناگهانی و شدید باشد و آریتمی و حملات ناگهانی تشنجی به عنوان اولین علائم بروز کنند .
درمان :بیمار را وادار به استفراغ می کنند ، مگر آنکه دچار تشنج شده باشد ، بعد از آن ، ذغال فعال و داروهای مسهل تجویز می شود . آریتمی را می توان با لیدوکائین و حملات ناگهانی تشنجی را با تزریق وریدی دیازپام درمان کرد . دستگاه تنفسی و گردش خون باید حمایت شوند .
مصرف در کودکان :این دارو در نوزادان باید با احتیاط تجویز شود . کودکان نسبت به بزرگسالان معمولاً به مقادیر بیشتری ( بر اساس میلی گرم در کیلو گرم ) از دارو نیاز دارند .
تداخل دارویی :
در صورت مصرف همزمان با لیتیم ، دفع لیتیم افزایش می یابد . در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین ، آلوپورینول ( مصرف مقادیر زیاد ) ، پروپرانولول ، CCB ها ، کورتیکو استروئیدها ، داروهای ضد بارداری ، اینترفرون ، ماکرولیدها ، مگزیلتین ، کینولون ها و تیابندازول ممکن است غلظت سرمی تئوفیلین را افزایش دهد.
باربیتوراتها ، فنی توئین ذغال فعال و ریفامایسین ها ، غلظت پلاسمایی تئوفیلین را کاهش می دهند و نیز تئوفیلین می تواند سطح فنی توئین را افزایش دهد .
داروهای مسدود کننده گیرنده بتا آدرنرژیک ، دارای اثر فارماکولوژیک آنتاگونیستی ، در مقابل تئوفیلین هستند . همچنین می توانند حذف تئوفیلین را کاهش دهند .
مصرف همزمان کاربامازپین ، ایزونیازید و مدرهای لوپ غلظت تئوفیلین را تغییر می دهند .
مصرف همزمان مقادیر زیاد کاکائو باعث مهار متابولیسم تئوفیلین می شود .
 باعث افزایش عوارض CNS و قلبی می گردد .
غذا جذب دارو را تسریع می نماید . بهتر است دارو با شکم خالی مصرف شود .
سیگار و  حذف تئوفیلین را افزایش می دهند .
موارد مانع:
حساسیت شدید دارویی, سالمندان , نارسایی کبدی و کلیوی, , , 
عوارض جانبی
تاکی کاردی، ، تهوع، اختلالات گوارشی، ، بیخوابی، آریتمی و تشنج با مصرف تئوفیلین گزارش شده است.
هشدارها
1. مقدار مصرف تئوفیلین را باید برای هر فرد بطور جداگانه تنظیم نمود و غلظت سرمی دارو، بویژه در درمان طولانی مدت پیگیری شود.
2. بیماران سالخورده، نوزادان یا بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، انسداد مزمن ریوی، بیماری های قلبی – ریوی، عفونت های ویروسی و تب زای تنفسی با کاهش کلیرانس تئوفیلین به مقادیر کمتری از دارو نیاز دارند.
3. بیماران سیگاری بدلیل احتمال افزایش متابولیسم تئوفیلین، ممکن است به مقادیر بیشتری از دارو نیاز داشته باشد.
نکات قابل توصیه
1. دارو باید با  خالی همراه با یک لیوان آب مصرف گردد تا جذب آن تسریع شود.
2. در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو همراه با غذا یا بلافاصله پس از آن مصرف شود.
3. طی درمان با این دارو، از مصرف مقادیر زیاد فرآورده ها یا  های حاوی گزانتین اجتناب گردد و در صورت بروز نشانه های آنفلونزا، تب یا  بلافاصله به پزشک اطلاع داده شود.
نکات قابل توصیه به بیمار
1ـ دوره درمان را کامل کنید. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو ، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید، ولی اگر تقریباَ زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف آن خودداری کرده و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نکنید.
2ـ دارو را سر ساعت و در فواصل منظم مصرف کنید.
3ـ در صورت بروز عوارض جانبی و نشانه های مسمومیت، به پزشک اطلاع دهید.
4ـ از مصرف بیش از حد فرآورده های حاوی گزانتین خودداری کنید.
5ـ در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو را همراه با غذا یا بلافاصله بعد از آن مصرف نمایید.
theophylline

دارو های هم گروه تئوفیلین جی

Theophylline

Aminophylline
شرایط نگهداری:در دمای اتاق نگهداری شود.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

تئوفیلین اطلاعاتی در مورد این دارو و کاربر و عوارض آن

از داروی تئوفیلین برای درمان اسم و برونشیت و دیگر بیماری ها استفاده می شود. در این بخش تاپ ناز موارد استفاده و عوارض این دارو را بررسی می کنیم.

 

بیماری هایی که با تئوفیلین  در مان می شوند

انگلیسی:Theophylline

رده درمانی:گشادکننده برونش .
اشکال دارویی:قرص ، شربت
موارد مصرف :
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با  مزمن و آمفیزم ریوی .
(image)
عوارض و درمان تئوفیلین
موارد و مقدار مصرف
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با برونشیت مزمن و آمفیزم ریوی.
بزرگسالان:مقدار حمله ای در حملات حاد:در بیمارانی که اخیراَ فرآورده های حاوی تئوفیلین مصرف نکرده اند، مقدار حمله ای mg/kg 6-5 است.
در بیمارانی که اخیراَ فراورده های حاوی تئوفیلین مصرف کرده اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله ای دارو بر این اساس تعیین می شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن، موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سریع غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می توان یک مقدار واحد معادل mg/kg 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
بزرگسالان جوانی که سیگار می کشند:معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
بزرگسالان سالمی که سیگار نمی کشند:معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می شود.
بیماران سالخورده و بیماران مبتلا به بیماری قلبی ریوی (Cor Pulmonale) :معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می شود.
بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب (CHF) یا نارسایی کبدی:معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر 12 ساعت مصرف می گردد.
توجه:برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می شود.
در بیماران مبتلا به بیماری قلب ریوی، CHF، یا نارسایی کبدی، مقدار مصرف نباید از معادل mg/day 400 تئوفیلین تجاوز کند ، مگر آنکه غلظت سرمی تئوفیلین هر 24 ساعت اندازه گیری شود.
درمان طولانی مدت:ابتدا، معادل mg/kg/day 8 – 6 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین ، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت مصرف می شود. در صورت تحمل دارو، مقدار مصرف ممکن است به میزان 25 درصد در فواصل 3 ـ 2 روز تا حداکثر معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 90 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) افزایش یابد، بدون آنکه به تعیین غلظت سرمی دارو نیاز باشد.
توجه:در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف براساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
کودکان
مقدار حمله ای در حملات حاد:در کودکانی که تا 16 سال سن دارند و اخیراَ تحت درمان با فرآورده های حاوی تئوفیلین نبوده اند، معادل mg/kg 6 – 5 تئوفیلین مصرف می شود.
در کودکانی که اخیراَ فرآورده های حاوی تئوفیلین مصرف کرده اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله ای دارو بر این اساس تعیین می شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سرمی غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می توان یک مقدار واحد معادل mg/kg/ 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
کودکانی که تا شش ماه سن دارند
1.7 + سن (بر حسب هفته) * 0.07 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر هشت ساعت)
کودکان شش ماهه تا یک ساله
1.25 + سن (برحسب هفته) * 0.05 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر شش ساعت)
کودکان 9ـ1 ساله:معادل mg/kg 5 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
کودکان 12ـ9 ساله:معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
نوجوانان 16ـ12 ساله:معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
توجه :برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می شود.
درمان طولانی مدت:ابتدا، معادل mg/kg/day 16 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت، مصرف می شود. در صورت تحمل بیمار، مقدار مصرف دارو ممکن است به میزان 25 درصد، در فواصل 3 ـ 2
روز تا حداکثر مقدار تعیین شده زیر، بدون تغیین غلظت سرمی دارو، افزایش یابد:
کودکانی که تا یک سال سن دارند
8+ سن (بر حسب هفته) * 0.3 =
مقدار مصرف (mg/kg/day معادل تئوفیلین)
کودکان 9ـ1:معادل mg/kg/day 22 تئوفیلین مصرف می شود.
کودکان 12ـ9 ساله:معادل mg/kg/day 20 تئوفیلین مصرف می شود.
نوجوانان 16ـ12:معادل mg/kg/day 18 تئوفیلین مصرف می شود.
نوجوانان 16 ساله و بزرگتر:معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 900 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) مصرف می شود.
توجه :در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف بر اساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
مکانیسم اثر تئوفیلین جی
تئوفیلین از طریق افزایش cAMP داخل سلولی به طور مستقیم سبب شل شدن عضلات صاف راههای تنفسی و عروق ریوی شده و موجب کاهش اسپاسم نایژه و افزایش سرعت جریان هوا و ظرفیت حیاتی می شود. به نظر می رسد که اثر خلط آوری گایافنزین بواسطه افزایش حجم و کاهش چسبندگی ترشحات تراشه و برونش ها اعمال می شود.
فارماکوکینتیک
جذب :به خوبی جذب می شود . سرعت اثر دارو و زمان لازم برای شروع اثر آن به شکل دارویی مصرف شده بستگی دارد . غذا ممکن است بر سرعت جذب این دارو تاثیر بگذارد .
پخش :در سرتاسر مایعات خارج سلولی انتشار می یابد . غلظت درمانی این دارو در پلاسما 20– 10 میکروگرم در میلی لیتر است ، ولی بسیاری از بیماران به غلظتهای کمتر پاسخ می دهند .
متابولیسم :در کبد به اجزای غیر فعال متابولیزه می شود . نیمه عمر دارو در بزرگسالان 9 – 7 ساعت ، در کسانی که سیگار می کشند 5 – 4 ساعت ، در شیرخواران نارس 30 – 20 ساعت و در کودکان 5 – 3 ساعت است .
دفع :حدود 10 درصد از دارو به صورت تغییر نیافته در ادرار دفع می شود . متابولیتهای آن عبارتند از 1 و 3 – اسید دی متیل اوریک ، 1- اسید متیل اوریک و 3 – متیل گزانتین .
پیش از مصرف تئوفیلین
پیش از مصرف تئوفیلین، در صورت داشتن هریک از شرایط زیر پزشک یا داروساز را مطلع سازید:
• تصمیم به بارداری،  و شیردهی
• مشکلات قلبی و یا کبدی
• پرکاری 
• 
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
• سیگار کشیدن و یا نوشیدن الکل
• صرع
• هرگونه بیماری همراه با تب
• پورفیری (نوعی اختلال خونی نادر)
• مصرف سایر داروها
• سابقه حساسیت دارویی
چگونه تئوفیلین را مصرف کنیم؟
• پیش از مصرف تئوفیلین، بروشور داخل جعبه را به دقت مطالعه کنید.
• دارو را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف کنید.
• بهتر است تئوفیلین همراه با یک لیوان آب یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا میل شود.
• جهت جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، تئوفیلین را در یک ساعت مشخص از شبانه روز مصرف کنید. دوز معمول دارو، یک یا دو کپسول (قرص) هر 12 ساعت می باشد.
• در صورت فراموش نمودن مصرف یک نوبت از دارو، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر تا پایان روز به یاد نیاوردید، این نوبت دارو را مصرف نکنید.
• در صورت فراموش کردن مصرف یک نوبت، از دوبرابر نمودن دوز بعدی دارو خودداری کنید.
• اگر بلع کپسول برای شما دشوار است، می توان با مشورت پزشک گرانول ها را همراه با غذاهای نرم مانند ماست یا ژله میل نمود. از جویدن گرانول ها خودداری نمایید.
مصرف در بارداری
گروه C
مصرف در شیردهی
مصرف در شیردهی :این دارو در شیر ترشح می شود و ممکن است موجب تحریک پذیری ،  ، یا کج خلقی در شیر خواران شود . مادر باید یا مصرف دارو را قطع نماید یا به نوزاد خود شیر ندهد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی :تتهوع ، استفراغ ، بی خوابی ، تحریک پذیری ، تاکیکاردی ، اکستراسیستول ، تاکی پنه ، حملات ی تونیک ، کلونیک .
شروع مسمومیت ممکن است ناگهانی و شدید باشد و آریتمی و حملات ناگهانی تشنجی به عنوان اولین علائم بروز کنند .
درمان :بیمار را وادار به استفراغ می کنند ، مگر آنکه دچار تشنج شده باشد ، بعد از آن ، ذغال فعال و داروهای مسهل تجویز می شود . آریتمی را می توان با لیدوکائین و حملات ناگهانی تشنجی را با تزریق وریدی دیازپام درمان کرد . دستگاه تنفسی و گردش خون باید حمایت شوند .
مصرف در کودکان :این دارو در نوزادان باید با احتیاط تجویز شود . کودکان نسبت به بزرگسالان معمولاً به مقادیر بیشتری ( بر اساس میلی گرم در کیلو گرم ) از دارو نیاز دارند .
تداخل دارویی :
در صورت مصرف همزمان با لیتیم ، دفع لیتیم افزایش می یابد . در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین ، آلوپورینول ( مصرف مقادیر زیاد ) ، پروپرانولول ، CCB ها ، کورتیکو استروئیدها ، داروهای ضد بارداری ، اینترفرون ، ماکرولیدها ، مگزیلتین ، کینولون ها و تیابندازول ممکن است غلظت سرمی تئوفیلین را افزایش دهد.
باربیتوراتها ، فنی توئین ذغال فعال و ریفامایسین ها ، غلظت پلاسمایی تئوفیلین را کاهش می دهند و نیز تئوفیلین می تواند سطح فنی توئین را افزایش دهد .
داروهای مسدود کننده گیرنده بتا آدرنرژیک ، دارای اثر فارماکولوژیک آنتاگونیستی ، در مقابل تئوفیلین هستند . همچنین می توانند حذف تئوفیلین را کاهش دهند .
مصرف همزمان کاربامازپین ، ایزونیازید و مدرهای لوپ غلظت تئوفیلین را تغییر می دهند .
مصرف همزمان مقادیر زیاد کاکائو باعث مهار متابولیسم تئوفیلین می شود .
 باعث افزایش عوارض CNS و قلبی می گردد .
غذا جذب دارو را تسریع می نماید . بهتر است دارو با شکم خالی مصرف شود .
سیگار و  حذف تئوفیلین را افزایش می دهند .
موارد مانع:
حساسیت شدید دارویی, سالمندان , نارسایی کبدی و کلیوی, , , 
عوارض جانبی
تاکی کاردی، ، تهوع، اختلالات گوارشی، ، بیخوابی، آریتمی و تشنج با مصرف تئوفیلین گزارش شده است.
هشدارها
1. مقدار مصرف تئوفیلین را باید برای هر فرد بطور جداگانه تنظیم نمود و غلظت سرمی دارو، بویژه در درمان طولانی مدت پیگیری شود.
2. بیماران سالخورده، نوزادان یا بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، انسداد مزمن ریوی، بیماری های قلبی – ریوی، عفونت های ویروسی و تب زای تنفسی با کاهش کلیرانس تئوفیلین به مقادیر کمتری از دارو نیاز دارند.
3. بیماران سیگاری بدلیل احتمال افزایش متابولیسم تئوفیلین، ممکن است به مقادیر بیشتری از دارو نیاز داشته باشد.
نکات قابل توصیه
1. دارو باید با  خالی همراه با یک لیوان آب مصرف گردد تا جذب آن تسریع شود.
2. در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو همراه با غذا یا بلافاصله پس از آن مصرف شود.
3. طی درمان با این دارو، از مصرف مقادیر زیاد فرآورده ها یا  های حاوی گزانتین اجتناب گردد و در صورت بروز نشانه های آنفلونزا، تب یا  بلافاصله به پزشک اطلاع داده شود.
نکات قابل توصیه به بیمار
1ـ دوره درمان را کامل کنید. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو ، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید، ولی اگر تقریباَ زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف آن خودداری کرده و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نکنید.
2ـ دارو را سر ساعت و در فواصل منظم مصرف کنید.
3ـ در صورت بروز عوارض جانبی و نشانه های مسمومیت، به پزشک اطلاع دهید.
4ـ از مصرف بیش از حد فرآورده های حاوی گزانتین خودداری کنید.
5ـ در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو را همراه با غذا یا بلافاصله بعد از آن مصرف نمایید.
(image)
theophylline

دارو های هم گروه تئوفیلین جی

Theophylline

Aminophylline
شرایط نگهداری:در دمای اتاق نگهداری شود.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

تئوفیلین اطلاعاتی در مورد این دارو و کاربر و عوارض آن