مدلینگ

عکس مدلینگ

You are here: Home - آیا برای


Tag Archives: آیا برای

آیا رابطه مقعدی برای زن ضرر دارد؟

آیا رابطه مقعدی برای زن ضرر دارد؟

بعضی از مضرات رابطه مقعدی برای زنان خیلی از مردان و زنان رابطه مقعدی را انجام می دهند و ممکن است از این نوع رابطه لذت نیز ببرند. اما رابطه مقعدی اگر بدرستی و با رعایت نکات بهداشتی انجام نشود ممکن است هم برای زن و هم برای مرد مشکلاتی ایجاد کند که در این …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا رابطه مقعدی برای زن ضرر دارد؟

بعضی از مضرات رابطه مقعدی برای زنان خیلی از مردان و زنان رابطه مقعدی را انجام می دهند و ممکن است از این نوع رابطه لذت نیز ببرند. اما رابطه مقعدی اگر بدرستی و با رعایت نکات بهداشتی انجام نشود ممکن است هم برای زن و هم برای مرد مشکلاتی ایجاد کند که در این …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا رابطه مقعدی برای زن ضرر دارد؟

آیا آهن زیادی برای بدن ضرر دارد؟

آیا آهن زیادی برای بدن ضرر دارد؟

وارد شدن زیاد آهن به بدن بسیار مضر است آهن یکی از مواد معدنی ضروری و لازم برای بدن است اما مانند سایر مواد مغذی، زیاد بودن آهن برای بدن ضرر دارد. زیاد بودن آهن بقدری سمی است که سیستم گوارش جذب آن را کنترل ی کند و به همین دلیل در بیشتر موارد عوارض …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا آهن زیادی برای بدن ضرر دارد؟

وارد شدن زیاد آهن به بدن بسیار مضر است آهن یکی از مواد معدنی ضروری و لازم برای بدن است اما مانند سایر مواد مغذی، زیاد بودن آهن برای بدن ضرر دارد. زیاد بودن آهن بقدری سمی است که سیستم گوارش جذب آن را کنترل ی کند و به همین دلیل در بیشتر موارد عوارض …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا آهن زیادی برای بدن ضرر دارد؟

آیا داروی جنسی ویاگرا برای بدن انسان عوارض دارد؟

آیا داروی جنسی ویاگرا برای بدن انسان عوارض دارد؟

آیا داروی جنسی ویاگرا برای بدن انسان عوارض دارد؟

اطلاعاتی در مورد داروی جنسی ویاگرا

آیا داروی جنسی ویاگرا عوارض دارد؟ و نحوه استفاده آن چطور است

برخی از داروها در ابتدای تولید خود به منظورهای دیگری ساخته می شوند، ولی پس از آزمایش ها، و مشاهده عوارض جانبی و یا ایجاد نتایج جدید، به منظور دیگری بکار گرفته می شوند. (Sildenafil)، که تحت نام تجاری Viagra ، Revatio و اسامی دیگر به فروش می‌رسد، برای اولین بار توسط شرکت دارویی فایزر ساخته و برای درمان آنژین صدری (بیماری قلبی) مورد استفاده قرار گرفت. در طی آزمایش های این دارو مشاهده شد که در اثر مصرف این دارو، افزایش نعوظ رخ می دهد. از آن به بعد، از 27 مارس 1998، این دارو به عنوان اولین داروی درمان ناتوانی های جنسی، در آمریکا مورد استفاده قرار گرفت.

 

وایاگرا چه کار می کند؟

در اغلب مردها گه گاه اشکالاتی در نعوظ دیده می شود، که اگر این اتفاق به طور مکرر رخ دهد، احتیاج به درمان دارد. دیابت، فشار خون بالا، مشکلات قلبی، عدم تعادل هورمونی و مسائل مربوط به پروستات، عوارض بعضی از داروها به ویژه داروهای ضدفشار خون و روانگردان، همچنین اضطراب، افسردگی و عدم اعتماد به نفس، از جمله عواملی هستند که احتمال اختلالات نعوظ را افزایش می دهند.

وایاگرا با شل کردن عضلات آلت تناسلی مردانه، باعث نفوذ مقدار بیشتری خون، به آن شده و در نتیجه میزان نعوظ را افزایش می دهد و اغلب برای درمان اختلال نعوظ در مردان مورد استفاده قرار می گیرد، اما موارد مصرفی دیگری نیز دارد که با نظر پزشک تعیین می شود. بررسی پژوهشگران ایتالیایی نشان داده است، میزان هورمون جنسی تستسترون در مردانی که از این دارو استفاده می کنند، افزایش می یابد.

این قرص به راحتی و به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود. وایاگرا توسط آنزیم های کبدی متابولیزه می شود و کبد و کلیه در دفع آن نقش دارند. سیلدنافیل یا وایاگرا به صورت قرص هایی با پوشش آبی رنگِ 25، 50 و 100 میلی گرم در دسترس مصرف کنندگان قرار می گیرد.

 

زمان مصرف قرص سیلدنافیل !!

معمولا سیلدنافیل را به صورت یک قرص در زمان مورد نیاز مصرف می کنند، زمان مصرف این دارو می تواند از نیم الی چهار ساعت (معمولا یک ساعت) قبل از تصمیم به مقاربت باشد. مصرف غذاهای چرب همراه این دارو، باعث تاخیر در تاثیر آن می شود. در مورد اغلب بیماران، درمان با قرص 50 میلی گرمی آغاز می شود، البته توجه داشته باشید، حتی در صورت استفاده از وایاگرا، باز هم جهت ایجاد نعوظ، احتیاج به تحریکات فیزیکی و ذهنی و تمایل بیمار به ایجاد نعوظ وجود دارد.

 

عوارض استفاده از !!

وایاگرا داروی نسبتا پرعارضه ای است. طبیعتا همه این عوارض اهمیت یکسانی ندارند و براساس نوع شان حتی می توانند با خطر مرگ همراه شوند. برخی از عوارض جانبی و شایع وایاگرا شامل سردرد، ایجاد قرمزی و احساس گرما در صورت و قسمت فوقانی بدن، ناراحتی معده، ترس از نور، احساس نبض، آبریزش بینی، احتقان بینی، عطسه های مکرر، تغییرات بینایی، آبی رنگ به نظر رسیدن اجسام و اسهال می باشد.

از جمله واکنش های حساسیتی نسبت به این دارو، احساس بسته شدن حنجره، تورم لب ها، زبان و صورت، پیدایش کهیر، درد قفسه سینه و ضربان نامنظم قلب، گزگز و سنگینی در سینه، بازو، گردن و فک تحتانی، تورم پاها، کوتاهی نفس و احساس منگی طولانی مدت یا شدید می باشد. نعوظ بیش از حد دردناک و طولانی مدت (بیش از 4 ساعت) هم از دیگر عوارض این دارو است.

سکته قلبی ناشی از مصرف سیلدنافیل، به ندرت در بیماران فاقد سابقه ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی و بدون مصرف هم زمان با داروهای مستعدکننده مشکلات قلبی- عروقی گزارش شده است.افت فشار خون، آسیب عضلات قلب و ایجاد لخته در عروق نیز در صورت مصرف سیلدنافیل، گزارش شده است.

 

تداخل های دارویی ویاگرا

مصرف همزمان برخی از داروها با ویاگرا باعث تغییر در اثربخشی و ایجاد عوارض برای این دارو می شوند، برای مثال، داروهای قلبی حاوی نیترات، سایر داروهای مورد استفاده برای اختلال نعوظ، برخی داروهای ضدایدز، سایمتیدین، فنوباربیتال، کاربامازپین و ریفامپین، با سیلدنافیل تداخل اثر دارند و مصرف هم زمان آنها باید با احتیاط صورت گیرد. نیترو گلیسیرین یا داروهای نیتراتی مانند ایزوسورباید، مونونیترات، دینیترات، قرص ها یا سپری زیرزبانی نیتروگلیسیرین، نوارها و برچسب تراپوستی (نوعی دارورسانی که در آن دارو ازطریق پوست به جریان خون وارد می‌شود). نیتروگلیسیرن نیز منع مصرف هم زمان با این دارو را دارند.

 

آیا وایاگرا کور می کند؟

به تازگی محققان سازمان غذا و دارو در امریکا تحقیقات گسترده ای را برای بررسی تاثیر داروی وایاگرا بر ایجاد نوعی کوری، شروع کرده اند. این فرم از کوری، اصطلاحا NAION نام دارد و اغلب در مردان مبتلا به مرض قند یا مبتلایان به بیماری های قلبی که به اختلال در نعوظ منجر می شوند، پدید می آید. طبق گزارش سازمان غذا و داروی آمریکا، پنجاه مورد از این بیماری در مصرف کنندگان وایاگرا گزارش شده است، اما در مورد اینکه آیا واقعا NAION را نیز باید از عوارض این دارو دانست یا نه، باید گفت، هنوز راه نسبتا زیادی برای تایید یا رد این مساله در پیش است.

سرگرمی نیست!!

بسیاری از کارشناسان، آگهی های تلویزیونی شرکت های تولیدکننده داروهای ضدناتوانی جنسی، مانند وایاگرا را علت اصلی روی آوردن جوانان به مصرف این داروها می دانند. هرچند این دارو بدون نسخه پزشک نباید استفاده شود، اما در تلویزیون های خارجی و بسیاری از سایت های اینترنتی تبلیغ شده و فروش اینترنتی هم دارد، به طوری که در فاصله بین سال های 1999 تا 2001 نزدیک به یک میلیارد دلار فروش داشته است.

وایاگرا در ابتدا برای مردان سالمندی که دچار مشکلات جنسی هستند، تولید شد. اما آمارهای اخیر حکایت از آن دارد که از هنگام ورود این دارو به بازار در سال 1998، تعداد موارد تجویز آنها برای افراد زیر 45 سال، 30 درصد افزایش یافته است. حتی بسیاری از مردان جوان که دچار هیچ مشکلی هم نیستند، اذعان می کنند که به مصرف تفریحی این دارو روی آورده اند. برای ما در اینجا این پرسش پیش می آید، که آیا مصرف چنین داروهایی به خصوص در درازمدت، خطری برای سلامتی مردان جوان ندارد؟ در حال حاضر اجماع نظر، در این مورد وجود ندارد.

امروزه این داور که اسامی عامیانه ای هم پیدا کرده، مثل آقای آبی(Mr. Blue)، سکستازی (Sextasy) (ترکیب وایاگرا و اکستازی) و ویتامین V،  از سوی بسیاری از افراد به صورت تفریحی مصرف می شود، این در حالی است که این داروها اصولا برای مصارف تفریحی طراحی نشده اند.

 

8 توصیه مهم درباره وایاگرا!

1- استفاده از این دارو در افراد مسن، خصوصا کسانی که از داروهای خاصی مثل نیترات ها (که در داروهای بیماران قلبی کاربر دارد)، استفاده می کنند، باید با نظر مستقیم پزشک مربوطه و تجویز او صورت گیرد. در غیر این صورت می تواند مخاطره آمیز باشد.

2- در صورتی که نعوظ بیشتر از چهار ساعت به طول انجامد، به دلیل احتمال آسیب به آلت تناسلی، مراجعه به پزشک ضروری است.

3- مصرف در بیماران مبتلا به اختلالات خونریزی یا زخم معده بایستی با احتیاط صورت گیرد.

4-در صورتی که در خلال نزدیکی، علائمی چون منگی، گیجی، تهوع یا دردهای قلبی (درد سینه، احساس سفتی و فشار در سینه، رختی، کزکز و درد قفسه سینه یا شانه و فک تحتانی) در مصرف کننده پدید آمد، از ادامه فعالیت جنسی باید خودداری کرد و سریعا به پزشک مراجعه کرد.

5- مصرف بیشتر از یک قرص سیلدنافیل در روز توصیه نمی شود.

6- در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر توصیه شده، بیمار را باید سریعا به بیمارستان منتقل کرد.

7- دارو را باید دور از نور و رطوبت در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد، درون جعبه دربسته، نگهداری کرد.

8- با توجه به احتمال بروز عوارض قلبی شدید ناشی از مصرف این دارو، توصیه می شود که فقط تحت نسخه پزشک مصرف شود. مهمترین توصیه این است، هیچگاه از سر تفنن یا کنجکاوی این دارو را مصرف نکنید.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا داروی جنسی ویاگرا برای بدن انسان عوارض دارد؟

(image)

اطلاعاتی در مورد داروی جنسی ویاگرا

آیا داروی جنسی ویاگرا عوارض دارد؟ و نحوه استفاده آن چطور است

برخی از داروها در ابتدای تولید خود به منظورهای دیگری ساخته می شوند، ولی پس از آزمایش ها، و مشاهده عوارض جانبی و یا ایجاد نتایج جدید، به منظور دیگری بکار گرفته می شوند. (Sildenafil)، که تحت نام تجاری Viagra ، Revatio و اسامی دیگر به فروش می‌رسد، برای اولین بار توسط شرکت دارویی فایزر ساخته و برای درمان آنژین صدری (بیماری قلبی) مورد استفاده قرار گرفت. در طی آزمایش های این دارو مشاهده شد که در اثر مصرف این دارو، افزایش نعوظ رخ می دهد. از آن به بعد، از 27 مارس 1998، این دارو به عنوان اولین داروی درمان ناتوانی های جنسی، در آمریکا مورد استفاده قرار گرفت.

 

وایاگرا چه کار می کند؟

در اغلب مردها گه گاه اشکالاتی در نعوظ دیده می شود، که اگر این اتفاق به طور مکرر رخ دهد، احتیاج به درمان دارد. دیابت، فشار خون بالا، مشکلات قلبی، عدم تعادل هورمونی و مسائل مربوط به پروستات، عوارض بعضی از داروها به ویژه داروهای ضدفشار خون و روانگردان، همچنین اضطراب، افسردگی و عدم اعتماد به نفس، از جمله عواملی هستند که احتمال اختلالات نعوظ را افزایش می دهند.

وایاگرا با شل کردن عضلات آلت تناسلی مردانه، باعث نفوذ مقدار بیشتری خون، به آن شده و در نتیجه میزان نعوظ را افزایش می دهد و اغلب برای درمان اختلال نعوظ در مردان مورد استفاده قرار می گیرد، اما موارد مصرفی دیگری نیز دارد که با نظر پزشک تعیین می شود. بررسی پژوهشگران ایتالیایی نشان داده است، میزان هورمون جنسی تستسترون در مردانی که از این دارو استفاده می کنند، افزایش می یابد.

این قرص به راحتی و به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود. وایاگرا توسط آنزیم های کبدی متابولیزه می شود و کبد و کلیه در دفع آن نقش دارند. سیلدنافیل یا وایاگرا به صورت قرص هایی با پوشش آبی رنگِ 25، 50 و 100 میلی گرم در دسترس مصرف کنندگان قرار می گیرد.

 

زمان مصرف قرص سیلدنافیل !!

معمولا سیلدنافیل را به صورت یک قرص در زمان مورد نیاز مصرف می کنند، زمان مصرف این دارو می تواند از نیم الی چهار ساعت (معمولا یک ساعت) قبل از تصمیم به مقاربت باشد. مصرف غذاهای چرب همراه این دارو، باعث تاخیر در تاثیر آن می شود. در مورد اغلب بیماران، درمان با قرص 50 میلی گرمی آغاز می شود، البته توجه داشته باشید، حتی در صورت استفاده از وایاگرا، باز هم جهت ایجاد نعوظ، احتیاج به تحریکات فیزیکی و ذهنی و تمایل بیمار به ایجاد نعوظ وجود دارد.

 

عوارض استفاده از !!

وایاگرا داروی نسبتا پرعارضه ای است. طبیعتا همه این عوارض اهمیت یکسانی ندارند و براساس نوع شان حتی می توانند با خطر مرگ همراه شوند. برخی از عوارض جانبی و شایع وایاگرا شامل سردرد، ایجاد قرمزی و احساس گرما در صورت و قسمت فوقانی بدن، ناراحتی معده، ترس از نور، احساس نبض، آبریزش بینی، احتقان بینی، عطسه های مکرر، تغییرات بینایی، آبی رنگ به نظر رسیدن اجسام و اسهال می باشد.

از جمله واکنش های حساسیتی نسبت به این دارو، احساس بسته شدن حنجره، تورم لب ها، زبان و صورت، پیدایش کهیر، درد قفسه سینه و ضربان نامنظم قلب، گزگز و سنگینی در سینه، بازو، گردن و فک تحتانی، تورم پاها، کوتاهی نفس و احساس منگی طولانی مدت یا شدید می باشد. نعوظ بیش از حد دردناک و طولانی مدت (بیش از 4 ساعت) هم از دیگر عوارض این دارو است.

سکته قلبی ناشی از مصرف سیلدنافیل، به ندرت در بیماران فاقد سابقه ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی و بدون مصرف هم زمان با داروهای مستعدکننده مشکلات قلبی- عروقی گزارش شده است.افت فشار خون، آسیب عضلات قلب و ایجاد لخته در عروق نیز در صورت مصرف سیلدنافیل، گزارش شده است.

 

تداخل های دارویی ویاگرا

مصرف همزمان برخی از داروها با ویاگرا باعث تغییر در اثربخشی و ایجاد عوارض برای این دارو می شوند، برای مثال، داروهای قلبی حاوی نیترات، سایر داروهای مورد استفاده برای اختلال نعوظ، برخی داروهای ضدایدز، سایمتیدین، فنوباربیتال، کاربامازپین و ریفامپین، با سیلدنافیل تداخل اثر دارند و مصرف هم زمان آنها باید با احتیاط صورت گیرد. نیترو گلیسیرین یا داروهای نیتراتی مانند ایزوسورباید، مونونیترات، دینیترات، قرص ها یا سپری زیرزبانی نیتروگلیسیرین، نوارها و برچسب تراپوستی (نوعی دارورسانی که در آن دارو ازطریق پوست به جریان خون وارد می‌شود). نیتروگلیسیرن نیز منع مصرف هم زمان با این دارو را دارند.

 

آیا وایاگرا کور می کند؟

به تازگی محققان سازمان غذا و دارو در امریکا تحقیقات گسترده ای را برای بررسی تاثیر داروی وایاگرا بر ایجاد نوعی کوری، شروع کرده اند. این فرم از کوری، اصطلاحا NAION نام دارد و اغلب در مردان مبتلا به مرض قند یا مبتلایان به بیماری های قلبی که به اختلال در نعوظ منجر می شوند، پدید می آید. طبق گزارش سازمان غذا و داروی آمریکا، پنجاه مورد از این بیماری در مصرف کنندگان وایاگرا گزارش شده است، اما در مورد اینکه آیا واقعا NAION را نیز باید از عوارض این دارو دانست یا نه، باید گفت، هنوز راه نسبتا زیادی برای تایید یا رد این مساله در پیش است.

سرگرمی نیست!!

بسیاری از کارشناسان، آگهی های تلویزیونی شرکت های تولیدکننده داروهای ضدناتوانی جنسی، مانند وایاگرا را علت اصلی روی آوردن جوانان به مصرف این داروها می دانند. هرچند این دارو بدون نسخه پزشک نباید استفاده شود، اما در تلویزیون های خارجی و بسیاری از سایت های اینترنتی تبلیغ شده و فروش اینترنتی هم دارد، به طوری که در فاصله بین سال های 1999 تا 2001 نزدیک به یک میلیارد دلار فروش داشته است.

وایاگرا در ابتدا برای مردان سالمندی که دچار مشکلات جنسی هستند، تولید شد. اما آمارهای اخیر حکایت از آن دارد که از هنگام ورود این دارو به بازار در سال 1998، تعداد موارد تجویز آنها برای افراد زیر 45 سال، 30 درصد افزایش یافته است. حتی بسیاری از مردان جوان که دچار هیچ مشکلی هم نیستند، اذعان می کنند که به مصرف تفریحی این دارو روی آورده اند. برای ما در اینجا این پرسش پیش می آید، که آیا مصرف چنین داروهایی به خصوص در درازمدت، خطری برای سلامتی مردان جوان ندارد؟ در حال حاضر اجماع نظر، در این مورد وجود ندارد.

امروزه این داور که اسامی عامیانه ای هم پیدا کرده، مثل آقای آبی(Mr. Blue)، سکستازی (Sextasy) (ترکیب وایاگرا و اکستازی) و ویتامین V،  از سوی بسیاری از افراد به صورت تفریحی مصرف می شود، این در حالی است که این داروها اصولا برای مصارف تفریحی طراحی نشده اند.

 

8 توصیه مهم درباره وایاگرا!

1- استفاده از این دارو در افراد مسن، خصوصا کسانی که از داروهای خاصی مثل نیترات ها (که در داروهای بیماران قلبی کاربر دارد)، استفاده می کنند، باید با نظر مستقیم پزشک مربوطه و تجویز او صورت گیرد. در غیر این صورت می تواند مخاطره آمیز باشد.

2- در صورتی که نعوظ بیشتر از چهار ساعت به طول انجامد، به دلیل احتمال آسیب به آلت تناسلی، مراجعه به پزشک ضروری است.

3- مصرف در بیماران مبتلا به اختلالات خونریزی یا زخم معده بایستی با احتیاط صورت گیرد.

4-در صورتی که در خلال نزدیکی، علائمی چون منگی، گیجی، تهوع یا دردهای قلبی (درد سینه، احساس سفتی و فشار در سینه، رختی، کزکز و درد قفسه سینه یا شانه و فک تحتانی) در مصرف کننده پدید آمد، از ادامه فعالیت جنسی باید خودداری کرد و سریعا به پزشک مراجعه کرد.

5- مصرف بیشتر از یک قرص سیلدنافیل در روز توصیه نمی شود.

6- در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر توصیه شده، بیمار را باید سریعا به بیمارستان منتقل کرد.

7- دارو را باید دور از نور و رطوبت در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد، درون جعبه دربسته، نگهداری کرد.

8- با توجه به احتمال بروز عوارض قلبی شدید ناشی از مصرف این دارو، توصیه می شود که فقط تحت نسخه پزشک مصرف شود. مهمترین توصیه این است، هیچگاه از سر تفنن یا کنجکاوی این دارو را مصرف نکنید.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا داروی جنسی ویاگرا برای بدن انسان عوارض دارد؟

آیا انگل های بدن برای سلامت بدن سودمند هستند؟

آیا انگل های بدن برای سلامت بدن سودمند هستند؟

خاصیت انگل ها برای سلامت بدن

برخی انگل ها اگرچه مضرند، اما به میزبان کمک می کنند تا با عفونت های مرگبارتری مقابله کنند

آیا دشمن دشمن من، دوست من است؟ عادلانه است بگوئیم که انگل ها در کل عوامل بدی برای میزبان خود هستند. بسیاری از آنها باعث بیماری و مرگ می شوند و ما انسان ها به هر قیمتی شده سعی می کنیم در دام عفونت ها نیفتیم. اما یافته حاکی از آن است که برخی انگل ها اگرچه در حالت انزوا مضرند، اما می توانند به میزبان کمک کنند تا با عفونت های مرگبارتری به مقابله بپردازند.

 

انگل

 

پی بردن به این که انگل ها چه زمانی برای بدن مفید واقع می شوند، می تواند ما را در چگونگی مدیریت بیماری های عفونت زا یاری برساند؛ متاسفانه در حال حاضر اطلاعات بسیار اندکی در خصوص این پدیده داریم. مطالعه جدید که در مجله Evolution Letters منتشر شد، به ما می گوید که انگل ها می توانند سازوکار های مختلفی را برای دفاع از میزبان خود در برابر سایر عفونت ها گسترش بدهند. این نتیجه بدان معناست که محافظت از میزبان باید در طبیعت عادی باشد.

 

این ضرب المثل «دشمن دشمن من دوست من است» برای مدت طولانی در میان جوامع انسانی رواج داشته است اما فقط در خصوص تعارضات میان انسان ها صدق نمی کند. جهان پر از نمونه هایی است که در آنها انگل ها تحت برخی شرایط مضر هستند و در شرایطی دیگر مفید واقع می شوند. باکتری هایی که در ما زندگی می کنند، می توانند هر از گاهی مشکل آفرین باشند اما آنها از اسکان میکروب های مضرتری مثل سالمونلا انتریکا که را در پی دارد، جلوگیری به عمل می آورد.

 

همچنین، باکتری هایی که حشرات را آلوده می کنند معمولا هزینه بر اند، اما از قابلیت محافظت در برابر عفونت های مرگبارتری برخوردارند. وقتی نوزاد حشره پروانه توسط یک مگس انگل دار دچار عفونت شود احتمال بقای بیشتری دارد تا اینکه یک ارگانیسم تک سلولی آن را مبتلا به یک عفونت سازد. انگل ها می توانند به طرق دیگری نیز به میزبان خود کمک کنند؛ برای مثال، با ایجاد بیماری های جدی تر در سایر گونه ها. این یکی از دلایل عمده ای است که توضیح می دهد چرا سنجاب های خاکستری به سرعت جایگزین سنجاب های قرمز در اکثر بخش های انگلیس شده اند. سنجاب های خاکستری حاملان ویروس سفلیس سنجاب اند و این ویروس برای سنجاب های قرمز یک عامل کشنده محسوب می شود و به ندرت به سنجاب های خاکستری صدمه می زند. بنابراین، برخی از گونه های باکتریایی در یک نوع نبرد زیستی شرکت می کنند و ویروس هایی را با خود حمل می نمایند.

 

این نمونه ها نشان می دهند که دچار عفونت شدن لزوما چیز بدی نیست و در واقع می تواند گاهی اوقات مفید واقع گردد. اما آنچه به ما نمی گویند، چگونگی و زمان تکامل آنها برای مفید بودن برای میزبان شان است. آزمایش های اخیر نشان داده اند که باکتری های نسبتا مضری که درون کرم های ذره بینی زندگی می کنند، می توانند در طی چند روز برای محافظت از میزبان خود در برابر یک عفونت مرگبار تکامل یابند. نتایج خیره کننده گویای آن است که باکتری ها می توانند توانایی محافظت از میزبان را در برابر سایر بیماری های عفونت زا در خود گسترش بدهند. هنوز اطلاعات بسیار ناچیزی درباره چگونگی و زمان وقوع چنین تکاملی موجود است. اگر یک پارازیت برای محافظت از میزبان خود درباره یک عفونت مرگبارتر تکامل یابد، آیا میتوان مدعی شد که دشمن به یک دوست تبدیل شده است؟

 

انگل

باکتری ها می توانند توانایی محافظت از میزبان را در برابر سایر بیماری های عفونت زا گسترش دهند

 

ما با استفاده از مدل سازی ریاضی به بررسی تکامل دو نوع محافظت از میزبان پرداختیم: مقاومت و تحمل. انگل هایی که مقاومت میزبان خود را در برابر عفونت ها به ارمغان می آورند، این احتمال را کاهش می دهند که گونه دومی خواهد توانست تا میزبان را آلوده سازد؛ مثلا زمانی که باکتری های موجود در معده از اسکان سایر میکروب ها یا باکتری ها جلوگیری کنند. در مقابل، انگل هایی که در افزایش تحمل میزبان به عفونت ها نقش دارند، ضرر ایجاد شده توسط گونه های دیگر را پس از اعمال عفونت کاهش می دهند؛ ظاهرا همین اتفاق در مورد ارگانیسم هایی تک سلولی ای صدق می کند که از نوزاد حشره پروانه در مقابل مگس های انگلی محافظت می کنند.

 

ما دریافتیم که هر دو نوع حفاظت یاد شده تحت طیف گسترده ای از شرایط، فرگشت می یابند، اگرچه انگل محافظتی شاید برای دفاع از میزبان منابع را از رشد و تولید مثل به سوی انحراف بکشد و خلل ایجاد کند. اما تفاوت های قابل توجهی میان دو نوع محافظت یاد شده وجود دارد. برای مثال، شیوه «مقاومت» معمولا اندازه جمعیت میزبان را افزایش می دهد اما شیوه «تحمل» می تواند اثری منفی داشته باشد زیرا شیوع کلی بیماری را افزایش می دهد.

 

این تفاوت ها نشان می دهند که ساز و کار محافظت برای تعیین اینکه آیا انگل محافظتی واقعا مفید است یا خیر، حیاتی است. ما می توانیم مدل سازی ریاضی را با آزمایش های مربوط به باکتری های تکامل یابنده ترکیب کنیم تا به سوالات شگفت انگیزی درباره چگونگی تکامل سایر گونه ها در واکنش به محافظت از میزبان پاسخ بگوئیم. پاسخگویی به این گونه سوالات می تواند به ما در یافتن راه های جدید درمان بیماری های عفونت زا کمک کند. نتایج تحقیقات ما نگرش ما را نسبت به یک پدیده زیستی خارق العاده که اطلاعات بسیار اندکی در موردش داریم بهبود می بخشد. با توجه به افزایش فزاینده نمونه های محافظت انگلی، پر واضح است که دشمن دشمن شما می تواند واقعا دوست شما باشد.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا انگل های بدن برای سلامت بدن سودمند هستند؟

خاصیت انگل ها برای سلامت بدن

برخی انگل ها اگرچه مضرند، اما به میزبان کمک می کنند تا با عفونت های مرگبارتری مقابله کنند

آیا دشمن دشمن من، دوست من است؟ عادلانه است بگوئیم که انگل ها در کل عوامل بدی برای میزبان خود هستند. بسیاری از آنها باعث بیماری و مرگ می شوند و ما انسان ها به هر قیمتی شده سعی می کنیم در دام عفونت ها نیفتیم. اما یافته حاکی از آن است که برخی انگل ها اگرچه در حالت انزوا مضرند، اما می توانند به میزبان کمک کنند تا با عفونت های مرگبارتری به مقابله بپردازند.

 

(image)

 

پی بردن به این که انگل ها چه زمانی برای بدن مفید واقع می شوند، می تواند ما را در چگونگی مدیریت بیماری های عفونت زا یاری برساند؛ متاسفانه در حال حاضر اطلاعات بسیار اندکی در خصوص این پدیده داریم. مطالعه جدید که در مجله Evolution Letters منتشر شد، به ما می گوید که انگل ها می توانند سازوکار های مختلفی را برای دفاع از میزبان خود در برابر سایر عفونت ها گسترش بدهند. این نتیجه بدان معناست که محافظت از میزبان باید در طبیعت عادی باشد.

 

این ضرب المثل «دشمن دشمن من دوست من است» برای مدت طولانی در میان جوامع انسانی رواج داشته است اما فقط در خصوص تعارضات میان انسان ها صدق نمی کند. جهان پر از نمونه هایی است که در آنها انگل ها تحت برخی شرایط مضر هستند و در شرایطی دیگر مفید واقع می شوند. باکتری هایی که در ما زندگی می کنند، می توانند هر از گاهی مشکل آفرین باشند اما آنها از اسکان میکروب های مضرتری مثل سالمونلا انتریکا که را در پی دارد، جلوگیری به عمل می آورد.

 

همچنین، باکتری هایی که حشرات را آلوده می کنند معمولا هزینه بر اند، اما از قابلیت محافظت در برابر عفونت های مرگبارتری برخوردارند. وقتی نوزاد حشره پروانه توسط یک مگس انگل دار دچار عفونت شود احتمال بقای بیشتری دارد تا اینکه یک ارگانیسم تک سلولی آن را مبتلا به یک عفونت سازد. انگل ها می توانند به طرق دیگری نیز به میزبان خود کمک کنند؛ برای مثال، با ایجاد بیماری های جدی تر در سایر گونه ها. این یکی از دلایل عمده ای است که توضیح می دهد چرا سنجاب های خاکستری به سرعت جایگزین سنجاب های قرمز در اکثر بخش های انگلیس شده اند. سنجاب های خاکستری حاملان ویروس سفلیس سنجاب اند و این ویروس برای سنجاب های قرمز یک عامل کشنده محسوب می شود و به ندرت به سنجاب های خاکستری صدمه می زند. بنابراین، برخی از گونه های باکتریایی در یک نوع نبرد زیستی شرکت می کنند و ویروس هایی را با خود حمل می نمایند.

 

این نمونه ها نشان می دهند که دچار عفونت شدن لزوما چیز بدی نیست و در واقع می تواند گاهی اوقات مفید واقع گردد. اما آنچه به ما نمی گویند، چگونگی و زمان تکامل آنها برای مفید بودن برای میزبان شان است. آزمایش های اخیر نشان داده اند که باکتری های نسبتا مضری که درون کرم های ذره بینی زندگی می کنند، می توانند در طی چند روز برای محافظت از میزبان خود در برابر یک عفونت مرگبار تکامل یابند. نتایج خیره کننده گویای آن است که باکتری ها می توانند توانایی محافظت از میزبان را در برابر سایر بیماری های عفونت زا در خود گسترش بدهند. هنوز اطلاعات بسیار ناچیزی درباره چگونگی و زمان وقوع چنین تکاملی موجود است. اگر یک پارازیت برای محافظت از میزبان خود درباره یک عفونت مرگبارتر تکامل یابد، آیا میتوان مدعی شد که دشمن به یک دوست تبدیل شده است؟

 

(image)

باکتری ها می توانند توانایی محافظت از میزبان را در برابر سایر بیماری های عفونت زا گسترش دهند

 

ما با استفاده از مدل سازی ریاضی به بررسی تکامل دو نوع محافظت از میزبان پرداختیم: مقاومت و تحمل. انگل هایی که مقاومت میزبان خود را در برابر عفونت ها به ارمغان می آورند، این احتمال را کاهش می دهند که گونه دومی خواهد توانست تا میزبان را آلوده سازد؛ مثلا زمانی که باکتری های موجود در معده از اسکان سایر میکروب ها یا باکتری ها جلوگیری کنند. در مقابل، انگل هایی که در افزایش تحمل میزبان به عفونت ها نقش دارند، ضرر ایجاد شده توسط گونه های دیگر را پس از اعمال عفونت کاهش می دهند؛ ظاهرا همین اتفاق در مورد ارگانیسم هایی تک سلولی ای صدق می کند که از نوزاد حشره پروانه در مقابل مگس های انگلی محافظت می کنند.

 

ما دریافتیم که هر دو نوع حفاظت یاد شده تحت طیف گسترده ای از شرایط، فرگشت می یابند، اگرچه انگل محافظتی شاید برای دفاع از میزبان منابع را از رشد و تولید مثل به سوی انحراف بکشد و خلل ایجاد کند. اما تفاوت های قابل توجهی میان دو نوع محافظت یاد شده وجود دارد. برای مثال، شیوه «مقاومت» معمولا اندازه جمعیت میزبان را افزایش می دهد اما شیوه «تحمل» می تواند اثری منفی داشته باشد زیرا شیوع کلی بیماری را افزایش می دهد.

 

این تفاوت ها نشان می دهند که ساز و کار محافظت برای تعیین اینکه آیا انگل محافظتی واقعا مفید است یا خیر، حیاتی است. ما می توانیم مدل سازی ریاضی را با آزمایش های مربوط به باکتری های تکامل یابنده ترکیب کنیم تا به سوالات شگفت انگیزی درباره چگونگی تکامل سایر گونه ها در واکنش به محافظت از میزبان پاسخ بگوئیم. پاسخگویی به این گونه سوالات می تواند به ما در یافتن راه های جدید درمان بیماری های عفونت زا کمک کند. نتایج تحقیقات ما نگرش ما را نسبت به یک پدیده زیستی خارق العاده که اطلاعات بسیار اندکی در موردش داریم بهبود می بخشد. با توجه به افزایش فزاینده نمونه های محافظت انگلی، پر واضح است که دشمن دشمن شما می تواند واقعا دوست شما باشد.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا انگل های بدن برای سلامت بدن سودمند هستند؟