مدلینگ

عکس مدلینگ

You are here: Home - با کنیم؟


Tag Archives: با کنیم؟

با فردی که مبتلا به سرطان است چگونه برخورد کنیم؟

با فردی که مبتلا به سرطان است چگونه برخورد کنیم؟

شاید در اطراف شما یکی از بستگان شما به سرطان مبتلا شده باشد و شما نمی دانید که هنگام ملاقات با این بیماری سرطانی، چگونه با او صبحت. این نوشتار را از دست ندهید. نحوه رفتار و صحبت با افراد مبتلا به سرطان ارتباط داشتن افراد با بیماری سرطانی می تواند باعث بهبود سریع تر …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با فردی که مبتلا به سرطان است چگونه برخورد کنیم؟

شاید در اطراف شما یکی از بستگان شما به سرطان مبتلا شده باشد و شما نمی دانید که هنگام ملاقات با این بیماری سرطانی، چگونه با او صبحت. این نوشتار را از دست ندهید. نحوه رفتار و صحبت با افراد مبتلا به سرطان ارتباط داشتن افراد با بیماری سرطانی می تواند باعث بهبود سریع تر …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با فردی که مبتلا به سرطان است چگونه برخورد کنیم؟

با شوهر خسیس چگونه رفتار کنیم؟

با شوهر خسیس چگونه رفتار کنیم؟

با شوهر خسیس و شوهری که به خرج و مخارج هیچ اهمیتی نمی دهد چگونه باید برخورد کرد؟ آیا شوهر شما هم خسیس است و خرج و مخارج برایش اهمیت ندارد؟ باید بدانید که خسیس بودن یک مشکل روانی است و شوهر شما باید درمان شود! برخورد با شوهری که خسیس است اگر بين شما …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با شوهر خسیس چگونه رفتار کنیم؟

با شوهر خسیس و شوهری که به خرج و مخارج هیچ اهمیتی نمی دهد چگونه باید برخورد کرد؟ آیا شوهر شما هم خسیس است و خرج و مخارج برایش اهمیت ندارد؟ باید بدانید که خسیس بودن یک مشکل روانی است و شوهر شما باید درمان شود! برخورد با شوهری که خسیس است اگر بين شما …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با شوهر خسیس چگونه رفتار کنیم؟

چگونه با رفتارهای بد و ناهنجار سالمندان برخورد کنیم؟

چگونه با رفتارهای بد و ناهنجار سالمندان برخورد کنیم؟

برخی از مشکلات در دورانسالمندی، ممکن است باعث رفتارهای ناهنجار در سالمندان شود. اما باید طرز برخورد با این نوع رفتارها را بدانید. نحوه رفتار با سالمندان با رفتارهای ناهنجار سالمندان برکت خانه هستند احترام به سالمندان هم در آموزه های دینی وهم در آموزه های اخلاقی دارای اهمیت فراوانی است . دوره سالمندی سرشار …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

چگونه با رفتارهای بد و ناهنجار سالمندان برخورد کنیم؟

برخی از مشکلات در دورانسالمندی، ممکن است باعث رفتارهای ناهنجار در سالمندان شود. اما باید طرز برخورد با این نوع رفتارها را بدانید. نحوه رفتار با سالمندان با رفتارهای ناهنجار سالمندان برکت خانه هستند احترام به سالمندان هم در آموزه های دینی وهم در آموزه های اخلاقی دارای اهمیت فراوانی است . دوره سالمندی سرشار …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

چگونه با رفتارهای بد و ناهنجار سالمندان برخورد کنیم؟

با وجود زانو درد چگونه ورزش کنیم؟

با وجود زانو درد چگونه ورزش کنیم؟

ورزش کردن با وجود زانو درد یکی از مفاصلی که در میان ورزشکاران بسیار آسیب می بند و دچار مشکل می شود زانو است. ورزشکاران که دچار مشکل زانو درد می شوند باید موارد خاصب را هنگام ورزش کردن رعایت کنند. به‌ گزارش lequipe، ورزشکارانی که مشکل زانو دارند باید نکات خاصی را به هنگام …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با وجود زانو درد چگونه ورزش کنیم؟

ورزش کردن با وجود زانو درد یکی از مفاصلی که در میان ورزشکاران بسیار آسیب می بند و دچار مشکل می شود زانو است. ورزشکاران که دچار مشکل زانو درد می شوند باید موارد خاصب را هنگام ورزش کردن رعایت کنند. به‌ گزارش lequipe، ورزشکارانی که مشکل زانو دارند باید نکات خاصی را به هنگام …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با وجود زانو درد چگونه ورزش کنیم؟

با کودکی که فحش میدهد چگونه برخورد کنیم؟

با کودکی که فحش میدهد چگونه برخورد کنیم؟

فحش دادن کودک

تربیت کردن کودکی که فحش می دهد

هر پدر و مادری آرزو دارند که کودکشان به بهترین نحو تربیت شود و کودکی مودب و موفق باشد، اما گاهی با وجود تلاش زیاد پدر و مادر، کودک کلمات بدی را به زبان می آورد که اصلا مناسب نیستند و باعث ازرده خاطر شدن پدر و مادر می شود، به خصوص هنگامی که در جایی این کلمات را به زبان بیاورد که والدین با میزبان رودروایسی داشته باشند و این رفتار فرزند باعث شرمنده شدن و خجالب آنها شود. در این شرایط پدر و مادر نمی دانند که چگونه با فرزندشان که حرف های زشت را به زبان می آورد برخورد کنند.
پریسا قیاسی، روانشناس کودک درخصوص این عادت رفتاری در کودکان گفت: «والدین باید بدانند که کودک هر آنچه را که می‌آموزد صرفا در محیط خانه و از طریق والدین نیست بلکه او هر آنچه را که در محیط می‌بیند، یاد می‌گیرد و نمی‌توان جلوی روند یادگیری او را هم گرفت. بنابراین با آنکه والدین تلاش بسیاری می‌کنند که فرزندشان حرف‌های زشت به زبان نیاورد، ولی ممکن است کودک این حرف‌ها را در محیط مهدکودک یا مدرسه، زمین بازی یا حتی در مهمانی و از اقوام یاد گرفته باشد و بعد دائم آنها را تکرار کند.»«وقتی کودک حرفی را می‌شنود یا رفتاری را می‌بیند، ناخوداگاه آن را در ذهن خود ضبط کرده و در موقعیت‌های مختلف تکرار می‌کند. در این شرایط، عکس‌العمل پدر و مادر و حتی اطرافیان در بهبود یا تشدید این عادت رفتاری کودک از اهمیت خاصی برخوردار است.»

این روانشناس کودک با هشدار اینکه والدین باید بدانند که نوع برخورد آنها و همچنین اطرافیان با کودک می‌تواند تضمین‌کننده خاموش شدن این رفتار نادرست و یا حتی تقویت و تکرار آن باشد، توضیح داد: «وقتی که کودک در جمعی از الفاظی استفاده می‌کند که چندان مناسب نیست، اگر همه به حرف او بخندند یا از آن بدتر به کودک بگویند چقدر بامزه بود دوباره بگو! طبیعی است که کودک احساس می‌کند که حرف خوبی زده و توجه همه را جلب کرده است.

فحش دادن کودک

 

از این رو هرجا که نیاز به جلب توجه داشته باشد یا بخواهد که نظر دیگران را به خود جلب کند، فورا این حرف زشت را تکرار خواهد کرد. علاوه بر این، اگر والدین واکنش خیلی تندی هم نشان دهند این رفتار در کودک تثبیت می‌شود.»این کارشناس ارشد روانشناسی از دانشگاه تهران در نهایت در پاسخ به این سوال که عکس‌العمل صحیح در مقابل این رفتار کودک چیست، گفت: «وقتی حرف زشتی از کودک می‌شنوید باید خیلی خونسرد و بی‌تفاوت با او برخورد کنید. اولین بار که این حرف را زد باید به فرزندتان فقط تذکر بدهید و بگویید «عزیزم، این که گفتی، حرف خوبی نیست و ما از این کلمه استفاده نمی‌کنیم» و بعد سریع موضوع بحث را تغییر دهید.

 

درصورتی که با وجود این تذکر باز مشاهده کردید که فرزندتان حرف زشتی را به زبان آورده، کاملا حرف را نادیده بگیرید. انگار نه انگار که این حرف را شنیده‌اید. سعی کنید موضوعی را مطرح کنید و حواس کودک به چیزی گرم کنید و کاملا بی‌توجهی خود را به این مساله نشان دهید. در این صورت خودتان می‌بینید که پس از چندبار تکرار، کودک این کار زشت را ترک می‌کند و دیگر آن را انجام نمی‌دهد.

همچنین بخوانید :

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با کودکی که فحش میدهد چگونه برخورد کنیم؟

(image)

تربیت کردن کودکی که فحش می دهد

هر پدر و مادری آرزو دارند که کودکشان به بهترین نحو تربیت شود و کودکی مودب و موفق باشد، اما گاهی با وجود تلاش زیاد پدر و مادر، کودک کلمات بدی را به زبان می آورد که اصلا مناسب نیستند و باعث ازرده خاطر شدن پدر و مادر می شود، به خصوص هنگامی که در جایی این کلمات را به زبان بیاورد که والدین با میزبان رودروایسی داشته باشند و این رفتار فرزند باعث شرمنده شدن و خجالب آنها شود. در این شرایط پدر و مادر نمی دانند که چگونه با فرزندشان که حرف های زشت را به زبان می آورد برخورد کنند.
پریسا قیاسی، روانشناس کودک درخصوص این عادت رفتاری در کودکان گفت: «والدین باید بدانند که کودک هر آنچه را که می‌آموزد صرفا در محیط خانه و از طریق والدین نیست بلکه او هر آنچه را که در محیط می‌بیند، یاد می‌گیرد و نمی‌توان جلوی روند یادگیری او را هم گرفت. بنابراین با آنکه والدین تلاش بسیاری می‌کنند که فرزندشان حرف‌های زشت به زبان نیاورد، ولی ممکن است کودک این حرف‌ها را در محیط مهدکودک یا مدرسه، زمین بازی یا حتی در مهمانی و از اقوام یاد گرفته باشد و بعد دائم آنها را تکرار کند.»«وقتی کودک حرفی را می‌شنود یا رفتاری را می‌بیند، ناخوداگاه آن را در ذهن خود ضبط کرده و در موقعیت‌های مختلف تکرار می‌کند. در این شرایط، عکس‌العمل پدر و مادر و حتی اطرافیان در بهبود یا تشدید این عادت رفتاری کودک از اهمیت خاصی برخوردار است.»

این روانشناس کودک با هشدار اینکه والدین باید بدانند که نوع برخورد آنها و همچنین اطرافیان با کودک می‌تواند تضمین‌کننده خاموش شدن این رفتار نادرست و یا حتی تقویت و تکرار آن باشد، توضیح داد: «وقتی که کودک در جمعی از الفاظی استفاده می‌کند که چندان مناسب نیست، اگر همه به حرف او بخندند یا از آن بدتر به کودک بگویند چقدر بامزه بود دوباره بگو! طبیعی است که کودک احساس می‌کند که حرف خوبی زده و توجه همه را جلب کرده است.

(image)

 

از این رو هرجا که نیاز به جلب توجه داشته باشد یا بخواهد که نظر دیگران را به خود جلب کند، فورا این حرف زشت را تکرار خواهد کرد. علاوه بر این، اگر والدین واکنش خیلی تندی هم نشان دهند این رفتار در کودک تثبیت می‌شود.»این کارشناس ارشد روانشناسی از دانشگاه تهران در نهایت در پاسخ به این سوال که عکس‌العمل صحیح در مقابل این رفتار کودک چیست، گفت: «وقتی حرف زشتی از کودک می‌شنوید باید خیلی خونسرد و بی‌تفاوت با او برخورد کنید. اولین بار که این حرف را زد باید به فرزندتان فقط تذکر بدهید و بگویید «عزیزم، این که گفتی، حرف خوبی نیست و ما از این کلمه استفاده نمی‌کنیم» و بعد سریع موضوع بحث را تغییر دهید.

 

درصورتی که با وجود این تذکر باز مشاهده کردید که فرزندتان حرف زشتی را به زبان آورده، کاملا حرف را نادیده بگیرید. انگار نه انگار که این حرف را شنیده‌اید. سعی کنید موضوعی را مطرح کنید و حواس کودک به چیزی گرم کنید و کاملا بی‌توجهی خود را به این مساله نشان دهید. در این صورت خودتان می‌بینید که پس از چندبار تکرار، کودک این کار زشت را ترک می‌کند و دیگر آن را انجام نمی‌دهد.

همچنین بخوانید :

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با کودکی که فحش میدهد چگونه برخورد کنیم؟

با کسانی که حرف از خودکشی میزنند چگونه برخورد کنیم؟

با کسانی که حرف از خودکشی میزنند چگونه برخورد کنیم؟

صحبت از خودکشی

برخورد با فردی که قصد خودکشی دارد

خبرهای خودکشی این روزها بسیا شنیده می شود و جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. شاید با افرادی که مدام حرف از نا امیدی می زنند و تمایل به خودکشی دارند روبرو شده باشید. اما چگونه باید با فردی که قصد خودکشی دارد برخورد کنیم؟

چه کنیم اگر فهمیدیم که یکی از دوستان یا آشنایان و نزدیکانمان به خودکشی فکر می‌کند؟ با راه‌های زیر، ‌ممکن است بتوانید جان یک آدم دیگر را نجات دهید که به اندازه نجات کل آدم‌های دنیا مهم است.

 

چند روز از خودکشی دردناک دو دانش‌ آموز دختر دبیرستانی در اصفهان و یک دانشجوی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی می‌گذرد. فیلم لحظات منتهی به خودکشی دو دختر نوجوان نیز در موبایل‌ها دست به دست می‌شود. احتمالا باز هم خودکشی رخ خواهد داد؛ خودکشی‌هایی که شاید از آنها با خبر شویم، شاید نه.

 

هیچ کدام از شهرهای بزرگ ایران،‌ خط تماس اضطراری برای خودکشی ندارند،‌ حق ویزیت روانشناسان و مشاوران آنقدر گران است که قرارهای ملاقات با آنان را به طبقات خاصی از جامعه محدود می‌کند و در حالی که خیلی‌ها تمایل دارند بگویند مقصر افزایش اخبار خودکشی، رسانه‌هایی هستند که اخبار این حوادث را پوشش می‌دهند، نباید فراموش کرد که خودکشی هم مثل هر مساله دیگری،‌ ریشه‌های متعددی دارد و یک‌شبه و بدون مقدمه اتفاق نمی‌افتد.

 

اما چه کنیم اگر فهمیدیم که یکی از دوستان یا آشنایان و نزدیکانمان به خودکشی فکر می‌کند؟ قبل از هر چیز فراموش نکنید که این نوشته مشهور آندره مارلو که می‌گوید: «آدم‌هایی که در مورد خودکشی حرف می‌زنند معمولا خودکشی نمی‌کنند»، ریشه‌ای در واقعیت ندارد. نشانه‌ها و کلماتی که می‌شنوید را جدی بگیرید.

 

مفتخر باشید که آدمی که می‌خواهد خودکشی کند،‌ شما را انتخاب کرده است تا در مورد تصمیمش حرف بزند. معنی‌اش این است که به شما اعتماد کرده و برای رابطه‌اش با شما ارزش قائل شده است.

 

به کسی که در مورد مسائل سلامت روانش با شما صحبت می‌کند،‌ به چشم مزاحم نگاه نکنید. متوجه باشید که افسردگی و افکار خودکشی،‌ ناشی از ضعف، ‌تنبلی یا ناتوانی نیست. مشکلات سلامت روان مثل باقی مشکلات سلامتی در سایر اندام‌های بدن،‌ ناشی از عملکرد یکی از دستگاه‌های بدن است،‌ نه ناتوانی فردی یا علاقه‌مندی به جلب توجه و برچسب‌های ناخوش‌آیند دیگر.

 

با راه‌های زیر، ‌ممکن است بتوانید جان یک آدم دیگر را نجات دهید که به اندازه نجات کل آدم‌های دنیا مهم است:

 

چیزی که می‌شنوید را جدی بگیرید، آدم‌ها را جدی بگیرید و بگذارید آنها بدانند که برای شما مهم هستند

 

شنیدن اینکه حال آدمی اینقدر بد است که به خودکشی فکر می‌کند،‌ حتما ترسناک و ناراحت‌ کننده است و می‌تواند نشانه‌ای از وجود یک بحران واقعی در آدم‌ها باشد اما خیلی وقت‌ها،‌ آدم‌هایی که در مورد خودکشی حرف می‌زنند نیاز دارند که کسی به حرف آنها گوش کند. پس به آنها توجه کنید،‌ از آنها بخواهید که حرف بزنند،‌ به دوستتان بگویید که زندگی و سلامتی‌اش برای شما مهم است، اگر به اندازه کافی به او نزدیک هستید برایش از یک متخصص وقت بگیرید، او را تا مطب دکتر برسانید و صبر کنید تا ملاقاتش تمام شود و اگر از متخصص راضی نبود به او اطمینان بدهید که می‌توانید کس دیگری را پیدا کنید که بتواند با او ارتباط برقرار کند.

 

سعی کنید تشخیص دهید که چه زمانی موقعیت «بحرانی» است

همچنین : 

اگر دوستتان در خانه تنهاست و تلفن را جواب نمی‌دهد، اگر به جایی رفته است که می‌ترسید بتواند آسیبی به خودش بزند، اگر شما را در جریان قصدش برای خودکشی قرار داده است و می‌دانید که برای این کار برنامه‌ریزی می‌کند،‌ می‌توانید با ۱۱۰ تماس بگیرید. از اینکه این تماس شاید برای شما یا دوستتان یا خانواده‌ها مشکلی به وجود بیاورد، اصلا نترسید. مددکاران اجتماعی پلیس می‌توانند شما را راهنمایی کنند که چه کاری در این شرایط بهتر است. اگر وضعیت واقعا خطرناک باشد،‌ ماموران پلیس می‌توانند به نجات جان دوستتان کمک کنند. پس روی پلیس حساب کنید.

 

دلسوز باشید

 

کسی که با شما در مورد افکار خودکشی یا روزهای بدش حرف می‌زند،‌ شجاعت زیادی به خرج داده است، برای شما ارزش و احترام زیادی قائل بوده و روی شما حساب کرده است. ارزش طرف صحبت قرارگرفتن را داشته باشید،‌ دلسوزی نشان بدهید،‌ دوستتان را قضاوت نکنید، به او نگویید که تنبل یا ضعیف است یا ارزش زندگی‌کردن را نمی‌داند. سعی کنید خودتان را به جای او قرار دهید و مساله را از نگاه او بررسی کنید. مهربان باشید و نشان بدهید که ارزش این اعتمادی که به شما شده است را دارید. دوستتان را تشویق کند که کمک حرفه‌ای بگیرد و به او اطمینان بدهید که در کنارش می‌مانید.

 

به دوستی‌ که می‌دانید در حال مبارزه با افسردگی یا اضطراب است، نزدیک شوید و با او حرف بزنید

 

تصور نکنید که حرف‌ زدن با دوست تان در مورد مسائلش، مساله شما نیست. به این فکر نکنید که حرف‌زدن در مورد اضطراب یا افسردگی می‌تواند حال فعلی شما را عوض کند. با دوستتان حرف بزنید. حرف‌زدن به شما و دوستتان کمک خواهد کرد. بنیاد ملی پیشگیری از خودکشی در آمریکا پیشنهاد داده است که حرف‌زدن را قدم به قدم بر اساس گام‌های زیر آغاز کنید:

 

_ از دوستتان بخواهید که اگر می‌تواند و می‌خواهد با شما به صورت خصوصی حرف بزند

 

_ با سوال کردن سر حرف را باز کنید. شما بازجو نیستید اما اگر به اندازه کافی دلسوزانه سوال کنید می‌توانید به دوستتان کمک کنید که راحت‌تر حرف بزند، مثلا می‌توانید بگویید «به نظرم رو به راه نیستی. چیزی شده؟»

 

– به داستان دوستتان گوش کنید و نشان بدهید که شنیدن آن چیزی که می‌گوید برای شما مهم است

 

_ از دوستتان بپرسید که آیا به این فکر کرده است که می‌خواهد به خودش آسیب برساند یا احتمالا زندگی‌اش را تمام کند؟

 

_ دوستتان را تشویق کنید که به سراغ متخصص برود،‌ کمک حرفه‌ای و پزشکی بگیرد و به او اطمینان بدهید که در کنارش هستید

 

همه‌ حرف‌ها را نباید گفت

 

سعی نکنید به دوستتان بگویید که مشکلش اهمیت ندارد یا کم‌اهمیت است. سعی نکنید به او بگویید که «چیزی نیست». سعی نکنید بحثی در مورد ارزش و اهمیت زندگی یا معنای آن شروع کنید. به دوستتان نگویید که شما می‌توانید وضعیت او را تغییر دهید یا می‌توانید مشکلات او را حل کنید. به دوستتان نگویید که «حالت بهتر می‌شود». سعی نکنید او را قانع کنید که «مشکلی وجود ندارد». ‌چانه نزنید. نگویید «زمان مساله را حل می‌کند و حالت بهتر می‌شود».

 

درست همان طوری که زخم معده هفته آینده درمان نمی‌شود،‌ این طور مشکلات هم تنها با «گذشت زمان» حل نمی‌شود. همان طوری اظهار نظر کنید که وقتی کسی از شما می‌پرسد با درد کلیه‌اش چه کاری باید بکند، به او پاسخ می‌دهید. پرسیدن اینکه «اگر خودکشی کنی چه بلایی به سر اعضای خانواده‌ات می‌آید؟» بی‌فایده است و کمکی به دوستتان نمی‌کند. آدم‌هایی که به خودکشی فکر می‌کنند، احتمالا فشار زیادی از طرف اعضای خانواده‌شان احساس می‌کنند. درک کنید که آنها از اینکه مسئول باشند خسته هستند.

 

رفتارهای آدم‌ها مهم هستند

 

آدم‌ها با زبان‌های مختلفی سعی می‌کنند دیگران را در مورد مشکلاتشان آگاه کنند. طبق بررسی‌های بنیاد ملی پیشگیری از خودکشی در آمریکا، اغلب کسانی که خودکشی می‌کنند در هفته‌ها یا ماه‌های پیش از خودکشی در مورد خودکشی حرف‌ زده‌اند.

 

صحبت‌کردن از خودکشی، صحبت‌کردن از اینکه دلیلی برای زندگی وجود ندارد،‌ صحبت‌کردن از این احساس که «مزاحم دیگران هستم»،‌ احساس گیر افتادن یا درد غیر قابل توضیح و غیرقابل تحمل،‌ همه اینها آدم‌ها را در خطر بالای آسیب‌پذیری و تمایل به خودکشی قرار می‌دهد. جمله‌هایی مثل «اگر بمیرم هم مهم نیست» یا «دلم می‌خواست کاش از خواب بیدار نمی‌شدم»، می‌تواند و باید زنگ خطر را برای شما به صدا در بیاورد.

 

شاید بیشتر کسانی که از خودکشی حرف می‌زنند واقعا اقدام به خودکشی نکنند اما حرف‌زدن از خودکشی نشانه جدی افسردگی است. بنیاد ملی پیشگیری از خودکشی در آمریکا می‌گوید: «پرسیدن در مورد تمایلات به خودکشی نیست که ایده خودکشی را در مغز دیگران قرار می‌دهد اما سوال‌کردن در این مورد می‌تواند به دیگران کمک کند که در مورد مسائلشان حرف بزنند».

 

به آدم‌ها کمک کنید که کمک حرفه‌ای بگیرند

 

کمک حرفه‌ای را دست کم نگیرید. اگر تا اینجای کار با دوستتان همراه بوده‌اید، کمک زیادی به او کرده‌اید اما مشکل حل نشده است. کمک حرفه‌ای و تخصصی برای افرادی که با مسائل سلامت روان درگیر هستند ضروری است. روانشناسان،‌ روانپزشکان یا روان‌درمانگران، می‌توانند افراد مناسبی برای مراجعه و کمک‌گرفتن باشند. متاسفانه در ایران‌،‌ هنوز کمک‌های حرفه‌ای اورژانسی آنلاین به زبان فارسی در دسترس نیست اما سعی کنید به دوستتان کمک کنید روانشناس مناسبی پیدا کند. به او اطمینان بدهید که در کنار او هستید،‌ مسائل خصوصی را بین خودتان نگه می‌دارید و حمایتش می‌کنید تا حالش بهتر شود.

 

از عوامل خطرآفرین آگاه باشید

 

برخی شرایط خاص روانی می‌تواند خطر تمایل به خودکشی را بیشتر کند. افسردگی، اختلال دو قطبی،‌ شیزوفرنی،‌ تیپ‌های شخصیتی مستعد،‌ اختلال‌های اضطرابی‌،‌ سوء مصرف مواد مخدر و برخی داروها،‌ از جمله چیزهایی است که باید نگرانشان باشید. عوامل دیگری هم هستند که می‌توانند شانس حرکت به سمت خودکشی را در افراد بیشتر کنند. سابقه خودکشی‌های ناموفق قبلی،‌ سابقه خودکشی موفق یا ناموفق اعضای خانواده،‌ درگیری با یک بیماری مزمن و درگیری طولانی‌مدت با استرس، به گفته مرکز ملی پیشگیری از خودکشی آمریکا می‌توانند نگران‌کننده باشند. دسترسی به ابزارهای خودکشی هم می‌تواند خطرناک باشد. اگر کسی به شما گفته است که قصد دارد خودکشی کند، از او بپرسید که برنامه دارد چطور این کار را انجام دهد و سعی کنید دسترسی‌اش به وسایلی که می‌تواند برایش خطرآفرین باشد را محدود کنید. در مورد داروها،‌ مخدرها و سم‌ها حساس باشید.

 

علائم‌ هشداردهنده را بشناسید

 

چیزهایی که دوستتان می‌گوید،‌ رفتارهایی که انجام می‌دهد،‌ تغییر حال و هوا و چیزهایی از این دست می‌تواند هشداردهنده باشد. هرچه تعداد چیزهایی که مشاهده می‌کنید بیشتر باشد،‌ خطر نزدیک‌تر است. کمک کنید دوستتان تغییر حال و هوا بدهد، به‌خصوص زمانی که مساله ناشی از ارتباط با یک اتفاق دردناک،‌ از دست دادن یا مرگ یکی از عزیزان و نزدیکان است.

 

افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر و حتی بعضی داروها،‌ جست‌وجو در مورد راه‌های خودکشی در وب،‌ بی‌احتیاطی‌های عجیب و غریب،‌ رفتار تهاجمی،‌ بی‌خوابی یا پرخوابی،‌ خداحافظی با دوستان و آشنایان و بخشیدن اموال با ارزش به دیگران، ‌از دست دادن علاقه به چیزهایی که قبلا جذاب بودند،‌ تحریک‌پذیری، ‌اضطراب و مانند آنها می‌تواند نشانه‌های خطر باشد.

 

به دوستتان کمک کنید برنامه‌ای برای حفظ امنیتش بنویسد

 

اگر نگران دوستتان هستید به او کمک کنید که برنامه‌ای برای حفظ امنیتش بنویسد. اگر می‌خواهید به او کمک کنید،‌ اسم شما باید در لیست افرادی که می‌توانند به او کمک کنند باشد. برنامه حفظ امنیت شخصی شامل موارد زیر است که در پاسخ به هر کدام از پرسش‌ها باید حداقل سه گزینه مختلف ذکر شود:

 

– نشانه‌هایی که می‌گوید شرایط در حال بد شدن است چیست؟ افکار، تصاویر ذهنی،‌ حال و هوا،‌ شرایط یا رفتارهایی که باعث می‌شود به خودکشی فکر کنید چه چیزهایی هستند؟

 

– چه کار می‌توانم بکنم که با شرایط مقابله کنم؟ چه کار باید انجام بدهم تا بدون دخالت دادن دیگران، حال و هوایم تغییر کند؟ چیزهایی مانند تمرین تمرکز،‌ مدیتیشن،‌ ورزش و …

 

– افراد یا جاهایی که می‌توانند حالم را عوض کنند چه کسانی یا چه جاهایی هستند؟

 

– کسانی که می‌توانم به آنها زنگ بزنم تا به کمک من بیایند کدام‌ها هستند؟

 

– متخصص‌هایی که می‌توانند کمک کنند چه کسانی هستند؟

 

– چه کاری می‌توانم انجام بدهم که شرایطم امن و آرام بشود؟

همچنین : 

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با کسانی که حرف از خودکشی میزنند چگونه برخورد کنیم؟

(image)

برخورد با فردی که قصد خودکشی دارد

خبرهای خودکشی این روزها بسیا شنیده می شود و جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. شاید با افرادی که مدام حرف از نا امیدی می زنند و تمایل به خودکشی دارند روبرو شده باشید. اما چگونه باید با فردی که قصد خودکشی دارد برخورد کنیم؟

چه کنیم اگر فهمیدیم که یکی از دوستان یا آشنایان و نزدیکانمان به خودکشی فکر می‌کند؟ با راه‌های زیر، ‌ممکن است بتوانید جان یک آدم دیگر را نجات دهید که به اندازه نجات کل آدم‌های دنیا مهم است.

 

چند روز از خودکشی دردناک دو دانش‌ آموز دختر دبیرستانی در اصفهان و یک دانشجوی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی می‌گذرد. فیلم لحظات منتهی به خودکشی دو دختر نوجوان نیز در موبایل‌ها دست به دست می‌شود. احتمالا باز هم خودکشی رخ خواهد داد؛ خودکشی‌هایی که شاید از آنها با خبر شویم، شاید نه.

 

هیچ کدام از شهرهای بزرگ ایران،‌ خط تماس اضطراری برای خودکشی ندارند،‌ حق ویزیت روانشناسان و مشاوران آنقدر گران است که قرارهای ملاقات با آنان را به طبقات خاصی از جامعه محدود می‌کند و در حالی که خیلی‌ها تمایل دارند بگویند مقصر افزایش اخبار خودکشی، رسانه‌هایی هستند که اخبار این حوادث را پوشش می‌دهند، نباید فراموش کرد که خودکشی هم مثل هر مساله دیگری،‌ ریشه‌های متعددی دارد و یک‌شبه و بدون مقدمه اتفاق نمی‌افتد.

 

اما چه کنیم اگر فهمیدیم که یکی از دوستان یا آشنایان و نزدیکانمان به خودکشی فکر می‌کند؟ قبل از هر چیز فراموش نکنید که این نوشته مشهور آندره مارلو که می‌گوید: «آدم‌هایی که در مورد خودکشی حرف می‌زنند معمولا خودکشی نمی‌کنند»، ریشه‌ای در واقعیت ندارد. نشانه‌ها و کلماتی که می‌شنوید را جدی بگیرید.

 

مفتخر باشید که آدمی که می‌خواهد خودکشی کند،‌ شما را انتخاب کرده است تا در مورد تصمیمش حرف بزند. معنی‌اش این است که به شما اعتماد کرده و برای رابطه‌اش با شما ارزش قائل شده است.

 

به کسی که در مورد مسائل سلامت روانش با شما صحبت می‌کند،‌ به چشم مزاحم نگاه نکنید. متوجه باشید که افسردگی و افکار خودکشی،‌ ناشی از ضعف، ‌تنبلی یا ناتوانی نیست. مشکلات سلامت روان مثل باقی مشکلات سلامتی در سایر اندام‌های بدن،‌ ناشی از عملکرد یکی از دستگاه‌های بدن است،‌ نه ناتوانی فردی یا علاقه‌مندی به جلب توجه و برچسب‌های ناخوش‌آیند دیگر.

 

با راه‌های زیر، ‌ممکن است بتوانید جان یک آدم دیگر را نجات دهید که به اندازه نجات کل آدم‌های دنیا مهم است:

 

چیزی که می‌شنوید را جدی بگیرید، آدم‌ها را جدی بگیرید و بگذارید آنها بدانند که برای شما مهم هستند

 

شنیدن اینکه حال آدمی اینقدر بد است که به خودکشی فکر می‌کند،‌ حتما ترسناک و ناراحت‌ کننده است و می‌تواند نشانه‌ای از وجود یک بحران واقعی در آدم‌ها باشد اما خیلی وقت‌ها،‌ آدم‌هایی که در مورد خودکشی حرف می‌زنند نیاز دارند که کسی به حرف آنها گوش کند. پس به آنها توجه کنید،‌ از آنها بخواهید که حرف بزنند،‌ به دوستتان بگویید که زندگی و سلامتی‌اش برای شما مهم است، اگر به اندازه کافی به او نزدیک هستید برایش از یک متخصص وقت بگیرید، او را تا مطب دکتر برسانید و صبر کنید تا ملاقاتش تمام شود و اگر از متخصص راضی نبود به او اطمینان بدهید که می‌توانید کس دیگری را پیدا کنید که بتواند با او ارتباط برقرار کند.

 

سعی کنید تشخیص دهید که چه زمانی موقعیت «بحرانی» است

همچنین : 

اگر دوستتان در خانه تنهاست و تلفن را جواب نمی‌دهد، اگر به جایی رفته است که می‌ترسید بتواند آسیبی به خودش بزند، اگر شما را در جریان قصدش برای خودکشی قرار داده است و می‌دانید که برای این کار برنامه‌ریزی می‌کند،‌ می‌توانید با ۱۱۰ تماس بگیرید. از اینکه این تماس شاید برای شما یا دوستتان یا خانواده‌ها مشکلی به وجود بیاورد، اصلا نترسید. مددکاران اجتماعی پلیس می‌توانند شما را راهنمایی کنند که چه کاری در این شرایط بهتر است. اگر وضعیت واقعا خطرناک باشد،‌ ماموران پلیس می‌توانند به نجات جان دوستتان کمک کنند. پس روی پلیس حساب کنید.

 

دلسوز باشید

 

کسی که با شما در مورد افکار خودکشی یا روزهای بدش حرف می‌زند،‌ شجاعت زیادی به خرج داده است، برای شما ارزش و احترام زیادی قائل بوده و روی شما حساب کرده است. ارزش طرف صحبت قرارگرفتن را داشته باشید،‌ دلسوزی نشان بدهید،‌ دوستتان را قضاوت نکنید، به او نگویید که تنبل یا ضعیف است یا ارزش زندگی‌کردن را نمی‌داند. سعی کنید خودتان را به جای او قرار دهید و مساله را از نگاه او بررسی کنید. مهربان باشید و نشان بدهید که ارزش این اعتمادی که به شما شده است را دارید. دوستتان را تشویق کند که کمک حرفه‌ای بگیرد و به او اطمینان بدهید که در کنارش می‌مانید.

 

به دوستی‌ که می‌دانید در حال مبارزه با افسردگی یا اضطراب است، نزدیک شوید و با او حرف بزنید

 

تصور نکنید که حرف‌ زدن با دوست تان در مورد مسائلش، مساله شما نیست. به این فکر نکنید که حرف‌زدن در مورد اضطراب یا افسردگی می‌تواند حال فعلی شما را عوض کند. با دوستتان حرف بزنید. حرف‌زدن به شما و دوستتان کمک خواهد کرد. بنیاد ملی پیشگیری از خودکشی در آمریکا پیشنهاد داده است که حرف‌زدن را قدم به قدم بر اساس گام‌های زیر آغاز کنید:

 

_ از دوستتان بخواهید که اگر می‌تواند و می‌خواهد با شما به صورت خصوصی حرف بزند

 

_ با سوال کردن سر حرف را باز کنید. شما بازجو نیستید اما اگر به اندازه کافی دلسوزانه سوال کنید می‌توانید به دوستتان کمک کنید که راحت‌تر حرف بزند، مثلا می‌توانید بگویید «به نظرم رو به راه نیستی. چیزی شده؟»

 

– به داستان دوستتان گوش کنید و نشان بدهید که شنیدن آن چیزی که می‌گوید برای شما مهم است

 

_ از دوستتان بپرسید که آیا به این فکر کرده است که می‌خواهد به خودش آسیب برساند یا احتمالا زندگی‌اش را تمام کند؟

 

_ دوستتان را تشویق کنید که به سراغ متخصص برود،‌ کمک حرفه‌ای و پزشکی بگیرد و به او اطمینان بدهید که در کنارش هستید

 

همه‌ حرف‌ها را نباید گفت

 

سعی نکنید به دوستتان بگویید که مشکلش اهمیت ندارد یا کم‌اهمیت است. سعی نکنید به او بگویید که «چیزی نیست». سعی نکنید بحثی در مورد ارزش و اهمیت زندگی یا معنای آن شروع کنید. به دوستتان نگویید که شما می‌توانید وضعیت او را تغییر دهید یا می‌توانید مشکلات او را حل کنید. به دوستتان نگویید که «حالت بهتر می‌شود». سعی نکنید او را قانع کنید که «مشکلی وجود ندارد». ‌چانه نزنید. نگویید «زمان مساله را حل می‌کند و حالت بهتر می‌شود».

 

درست همان طوری که زخم معده هفته آینده درمان نمی‌شود،‌ این طور مشکلات هم تنها با «گذشت زمان» حل نمی‌شود. همان طوری اظهار نظر کنید که وقتی کسی از شما می‌پرسد با درد کلیه‌اش چه کاری باید بکند، به او پاسخ می‌دهید. پرسیدن اینکه «اگر خودکشی کنی چه بلایی به سر اعضای خانواده‌ات می‌آید؟» بی‌فایده است و کمکی به دوستتان نمی‌کند. آدم‌هایی که به خودکشی فکر می‌کنند، احتمالا فشار زیادی از طرف اعضای خانواده‌شان احساس می‌کنند. درک کنید که آنها از اینکه مسئول باشند خسته هستند.

 

رفتارهای آدم‌ها مهم هستند

 

آدم‌ها با زبان‌های مختلفی سعی می‌کنند دیگران را در مورد مشکلاتشان آگاه کنند. طبق بررسی‌های بنیاد ملی پیشگیری از خودکشی در آمریکا، اغلب کسانی که خودکشی می‌کنند در هفته‌ها یا ماه‌های پیش از خودکشی در مورد خودکشی حرف‌ زده‌اند.

 

صحبت‌کردن از خودکشی، صحبت‌کردن از اینکه دلیلی برای زندگی وجود ندارد،‌ صحبت‌کردن از این احساس که «مزاحم دیگران هستم»،‌ احساس گیر افتادن یا درد غیر قابل توضیح و غیرقابل تحمل،‌ همه اینها آدم‌ها را در خطر بالای آسیب‌پذیری و تمایل به خودکشی قرار می‌دهد. جمله‌هایی مثل «اگر بمیرم هم مهم نیست» یا «دلم می‌خواست کاش از خواب بیدار نمی‌شدم»، می‌تواند و باید زنگ خطر را برای شما به صدا در بیاورد.

 

شاید بیشتر کسانی که از خودکشی حرف می‌زنند واقعا اقدام به خودکشی نکنند اما حرف‌زدن از خودکشی نشانه جدی افسردگی است. بنیاد ملی پیشگیری از خودکشی در آمریکا می‌گوید: «پرسیدن در مورد تمایلات به خودکشی نیست که ایده خودکشی را در مغز دیگران قرار می‌دهد اما سوال‌کردن در این مورد می‌تواند به دیگران کمک کند که در مورد مسائلشان حرف بزنند».

 

به آدم‌ها کمک کنید که کمک حرفه‌ای بگیرند

 

کمک حرفه‌ای را دست کم نگیرید. اگر تا اینجای کار با دوستتان همراه بوده‌اید، کمک زیادی به او کرده‌اید اما مشکل حل نشده است. کمک حرفه‌ای و تخصصی برای افرادی که با مسائل سلامت روان درگیر هستند ضروری است. روانشناسان،‌ روانپزشکان یا روان‌درمانگران، می‌توانند افراد مناسبی برای مراجعه و کمک‌گرفتن باشند. متاسفانه در ایران‌،‌ هنوز کمک‌های حرفه‌ای اورژانسی آنلاین به زبان فارسی در دسترس نیست اما سعی کنید به دوستتان کمک کنید روانشناس مناسبی پیدا کند. به او اطمینان بدهید که در کنار او هستید،‌ مسائل خصوصی را بین خودتان نگه می‌دارید و حمایتش می‌کنید تا حالش بهتر شود.

 

از عوامل خطرآفرین آگاه باشید

 

برخی شرایط خاص روانی می‌تواند خطر تمایل به خودکشی را بیشتر کند. افسردگی، اختلال دو قطبی،‌ شیزوفرنی،‌ تیپ‌های شخصیتی مستعد،‌ اختلال‌های اضطرابی‌،‌ سوء مصرف مواد مخدر و برخی داروها،‌ از جمله چیزهایی است که باید نگرانشان باشید. عوامل دیگری هم هستند که می‌توانند شانس حرکت به سمت خودکشی را در افراد بیشتر کنند. سابقه خودکشی‌های ناموفق قبلی،‌ سابقه خودکشی موفق یا ناموفق اعضای خانواده،‌ درگیری با یک بیماری مزمن و درگیری طولانی‌مدت با استرس، به گفته مرکز ملی پیشگیری از خودکشی آمریکا می‌توانند نگران‌کننده باشند. دسترسی به ابزارهای خودکشی هم می‌تواند خطرناک باشد. اگر کسی به شما گفته است که قصد دارد خودکشی کند، از او بپرسید که برنامه دارد چطور این کار را انجام دهد و سعی کنید دسترسی‌اش به وسایلی که می‌تواند برایش خطرآفرین باشد را محدود کنید. در مورد داروها،‌ مخدرها و سم‌ها حساس باشید.

 

علائم‌ هشداردهنده را بشناسید

 

چیزهایی که دوستتان می‌گوید،‌ رفتارهایی که انجام می‌دهد،‌ تغییر حال و هوا و چیزهایی از این دست می‌تواند هشداردهنده باشد. هرچه تعداد چیزهایی که مشاهده می‌کنید بیشتر باشد،‌ خطر نزدیک‌تر است. کمک کنید دوستتان تغییر حال و هوا بدهد، به‌خصوص زمانی که مساله ناشی از ارتباط با یک اتفاق دردناک،‌ از دست دادن یا مرگ یکی از عزیزان و نزدیکان است.

 

افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر و حتی بعضی داروها،‌ جست‌وجو در مورد راه‌های خودکشی در وب،‌ بی‌احتیاطی‌های عجیب و غریب،‌ رفتار تهاجمی،‌ بی‌خوابی یا پرخوابی،‌ خداحافظی با دوستان و آشنایان و بخشیدن اموال با ارزش به دیگران، ‌از دست دادن علاقه به چیزهایی که قبلا جذاب بودند،‌ تحریک‌پذیری، ‌اضطراب و مانند آنها می‌تواند نشانه‌های خطر باشد.

 

به دوستتان کمک کنید برنامه‌ای برای حفظ امنیتش بنویسد

 

اگر نگران دوستتان هستید به او کمک کنید که برنامه‌ای برای حفظ امنیتش بنویسد. اگر می‌خواهید به او کمک کنید،‌ اسم شما باید در لیست افرادی که می‌توانند به او کمک کنند باشد. برنامه حفظ امنیت شخصی شامل موارد زیر است که در پاسخ به هر کدام از پرسش‌ها باید حداقل سه گزینه مختلف ذکر شود:

 

– نشانه‌هایی که می‌گوید شرایط در حال بد شدن است چیست؟ افکار، تصاویر ذهنی،‌ حال و هوا،‌ شرایط یا رفتارهایی که باعث می‌شود به خودکشی فکر کنید چه چیزهایی هستند؟

 

– چه کار می‌توانم بکنم که با شرایط مقابله کنم؟ چه کار باید انجام بدهم تا بدون دخالت دادن دیگران، حال و هوایم تغییر کند؟ چیزهایی مانند تمرین تمرکز،‌ مدیتیشن،‌ ورزش و …

 

– افراد یا جاهایی که می‌توانند حالم را عوض کنند چه کسانی یا چه جاهایی هستند؟

 

– کسانی که می‌توانم به آنها زنگ بزنم تا به کمک من بیایند کدام‌ها هستند؟

 

– متخصص‌هایی که می‌توانند کمک کنند چه کسانی هستند؟

 

– چه کاری می‌توانم انجام بدهم که شرایطم امن و آرام بشود؟

همچنین : 

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با کسانی که حرف از خودکشی میزنند چگونه برخورد کنیم؟

چگونه با ترس از زایمان مقابله کنیم؟

چگونه با ترس از زایمان مقابله کنیم؟

ترس از زایمان

ترس از زایمان در بارداری اول

اگر بار اول است که باردار شده اید چون که هیچ تصوری از زایمان ندارید ممکن است برای زایمان اعتماد به نفس نداشته باشید و از زایمان بترسید.

موارد ناشناخته همیشه با ترس همراه خواهند بود اما در صورت شناخت درست و انجام اقدامات صحیح میتوان ترس را کاهش داد.

ترس‌ها را کم کنید

تولد یک رویداد بسیار احساسی و غیرقابل کنترل است. بنابراین مهم است که درباره ترس‌هایتان حرف بزنید. صریح و بی‌پرده با پزشکتان در این باره صحبت کنید تا بتوانید خوش بینانه و با نگرش مثبت و البته با احساس درد کمتر به سمت زایمان بروید. بدون شک او می‌تواند شما را در مورد فرایند زایمان روشن کند و نگاه واقع‌بینانه‌ای به شما بدهد.

ترس از سزارین

بهتر است بدانید که تعداد زیادی از مادران به ویژه در ایران ممکن است زایمان سزارین انجام دهند و حتی آن را ترجیح دهند. بهتر است حتی اگر برای  برنامه‌ریزی کرده‌اید خودتان را برای زایمان سزارین هم آماده کنید. در این باره با پزشک مشورت کنید و تمام سؤال‌های لازم را از او بپرسید.

ترسی که از دیگران منتقل می‌شود

گاهی ترس از زایمان ممکن است نتیجه تجربه ناخوشایند مادران‌ باشد. وقتی مادری از تجربه و نگرش خود در مورد زایمان می‌گوید شما هم ممکن است تحت تاثیر قرا بگیرید. این مهم است که بدانید هیچ ارتباطی بین تجربه مادرتان و شما در مورد زایمان‌ وجود ندارد. اگر تولد فرزند برای مادرتان دشوار بوده به این معنا نیست که برای شما هم دشوار خواهد بود. ترس از زایمان و دوران بارد‌اری در ۲ درصد زنان به این دلیل است که اولین بار است صاحب فرزند می‌شوند. در ۱۳درصد از زنان ترس به دلیل تاخیر در بارداری و زایمان است.

ترس از زایمان زودرس

دلیل حساس بودن بسیاری از مادران افزایش آمار  است. باید بدانید که ۷۰ درصد نوزادان زودرس بین هفته‌های ۳۴ تا ۳۸ بارداری به دنیا ‌می‌آیند و این مدت بارداری آن‌قدر کم نیست که جنین دچار نقص جدی شود. چکاپ‌های منظم، استفاده از غذاهای سالم و مکمل‌ها می‌تواند از زایمان زودرس جلوگیری کند.

ترس از بروز مشکل در زایمان

بیشتر زنان باردار از این می‌ترسند که هنگام زایمان نتوانند به اندازه کافی تلاش کنند و اگر جنین نچرخد و اگر مشکلی در لگن داشته باشند نتوانند زایمان طبیعی انجام دهند. خیلی از خانم‌ها به انجام سزارین تمایل دارند، چون فکر می‌کنند زایمان طبیعی خطرناک است. متخصص زنان حین زایمان وضعیت جنین را لحظه ‌به ‌لحظه کاملا بررسی می‌کند و در صورتی که کوچک‌ترین مشکلی مشاهده کند، برای نجات جان مادر و جنین عمل سزارین را پیشنهاد می‌دهد. دلیل سختی زایمان طبیعی، ورزش نکردن کافی خانم‌ها و ضعیف بودن عضلاتشان است. این ترس به‌خصوص برای کسانی که تا به حال زایمان نداشته‌اند، طبیعی است اما در خانم‌هایی که برای دومین بار زایمان می‌کنند، این ترس فقط زمانی به وجود می‌آید که زایمان اول‌شان زایمان سختی بوده باشد. باید به متخصص زنان اطمینان کافی داشت.

یوگا کنید

اگر  در شما خیلی حاد نیست، ورزش‌های تنفسی و یوگا را حتما انجام دهید. یوگا ترس را در شما کم می‌کند و کنترل ذهن را بالا می‌برد. یوگا نه تنها برای مقابله از ترس مفید است بلکه در هر زمینه‌ای از نظر فکری کنترل ذهن را بالا می‌برد. اما اگر مشکل شما حاد باشد و تمام مدت به این فکر کنید که مشکلی برای شما یا جنینتان پیش می‌آید باید حتما به روان‌شناس و مشاور مراجعه کنید تا زودتر ریشه این ترس شناخته شده و برطرف شود، چون بدون شک ترس و اضطرابدائمی شما بر جنینتان هم اثر میگذارد و حتی ممکن است آن را به ارث ببرد.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

چگونه با ترس از زایمان مقابله کنیم؟

(image)

ترس از زایمان در بارداری اول

اگر بار اول است که باردار شده اید چون که هیچ تصوری از زایمان ندارید ممکن است برای زایمان اعتماد به نفس نداشته باشید و از زایمان بترسید.

موارد ناشناخته همیشه با ترس همراه خواهند بود اما در صورت شناخت درست و انجام اقدامات صحیح میتوان ترس را کاهش داد.

ترس‌ها را کم کنید

تولد یک رویداد بسیار احساسی و غیرقابل کنترل است. بنابراین مهم است که درباره ترس‌هایتان حرف بزنید. صریح و بی‌پرده با پزشکتان در این باره صحبت کنید تا بتوانید خوش بینانه و با نگرش مثبت و البته با احساس درد کمتر به سمت زایمان بروید. بدون شک او می‌تواند شما را در مورد فرایند زایمان روشن کند و نگاه واقع‌بینانه‌ای به شما بدهد.

ترس از سزارین

بهتر است بدانید که تعداد زیادی از مادران به ویژه در ایران ممکن است زایمان سزارین انجام دهند و حتی آن را ترجیح دهند. بهتر است حتی اگر برای  برنامه‌ریزی کرده‌اید خودتان را برای زایمان سزارین هم آماده کنید. در این باره با پزشک مشورت کنید و تمام سؤال‌های لازم را از او بپرسید.

ترسی که از دیگران منتقل می‌شود

گاهی ترس از زایمان ممکن است نتیجه تجربه ناخوشایند مادران‌ باشد. وقتی مادری از تجربه و نگرش خود در مورد زایمان می‌گوید شما هم ممکن است تحت تاثیر قرا بگیرید. این مهم است که بدانید هیچ ارتباطی بین تجربه مادرتان و شما در مورد زایمان‌ وجود ندارد. اگر تولد فرزند برای مادرتان دشوار بوده به این معنا نیست که برای شما هم دشوار خواهد بود. ترس از زایمان و دوران بارد‌اری در ۲ درصد زنان به این دلیل است که اولین بار است صاحب فرزند می‌شوند. در ۱۳درصد از زنان ترس به دلیل تاخیر در بارداری و زایمان است.

ترس از زایمان زودرس

دلیل حساس بودن بسیاری از مادران افزایش آمار  است. باید بدانید که ۷۰ درصد نوزادان زودرس بین هفته‌های ۳۴ تا ۳۸ بارداری به دنیا ‌می‌آیند و این مدت بارداری آن‌قدر کم نیست که جنین دچار نقص جدی شود. چکاپ‌های منظم، استفاده از غذاهای سالم و مکمل‌ها می‌تواند از زایمان زودرس جلوگیری کند.

ترس از بروز مشکل در زایمان

بیشتر زنان باردار از این می‌ترسند که هنگام زایمان نتوانند به اندازه کافی تلاش کنند و اگر جنین نچرخد و اگر مشکلی در لگن داشته باشند نتوانند زایمان طبیعی انجام دهند. خیلی از خانم‌ها به انجام سزارین تمایل دارند، چون فکر می‌کنند زایمان طبیعی خطرناک است. متخصص زنان حین زایمان وضعیت جنین را لحظه ‌به ‌لحظه کاملا بررسی می‌کند و در صورتی که کوچک‌ترین مشکلی مشاهده کند، برای نجات جان مادر و جنین عمل سزارین را پیشنهاد می‌دهد. دلیل سختی زایمان طبیعی، ورزش نکردن کافی خانم‌ها و ضعیف بودن عضلاتشان است. این ترس به‌خصوص برای کسانی که تا به حال زایمان نداشته‌اند، طبیعی است اما در خانم‌هایی که برای دومین بار زایمان می‌کنند، این ترس فقط زمانی به وجود می‌آید که زایمان اول‌شان زایمان سختی بوده باشد. باید به متخصص زنان اطمینان کافی داشت.

یوگا کنید

اگر  در شما خیلی حاد نیست، ورزش‌های تنفسی و یوگا را حتما انجام دهید. یوگا ترس را در شما کم می‌کند و کنترل ذهن را بالا می‌برد. یوگا نه تنها برای مقابله از ترس مفید است بلکه در هر زمینه‌ای از نظر فکری کنترل ذهن را بالا می‌برد. اما اگر مشکل شما حاد باشد و تمام مدت به این فکر کنید که مشکلی برای شما یا جنینتان پیش می‌آید باید حتما به روان‌شناس و مشاور مراجعه کنید تا زودتر ریشه این ترس شناخته شده و برطرف شود، چون بدون شک ترس و اضطرابدائمی شما بر جنینتان هم اثر میگذارد و حتی ممکن است آن را به ارث ببرد.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

چگونه با ترس از زایمان مقابله کنیم؟

چگونه با شرایط سخت کنار بیاییم و شرایط بد را تحمل کنیم؟

چگونه با شرایط سخت کنار بیاییم و شرایط بد را تحمل کنیم؟

تحمل کردن شرایط سخت

واژه تاب‌آوری را می‌توان توانایی بیرون آمدن از شرایط سخت یا تعدیل آن، تعریف کرد. در واقع تاب‌آوری ظرفیت افراد برای سالم ماندن ، مقاومت و تحمل شرایط سخت و پر خطر است که فرد نه تنها بر آن شرایط دشوار فایق می آید بلکه طی آن و با وجود آن، قوی تر نیز می‌شود.

زندگی مدرن با تغییر و تحولات سریع، پیچیده و گاه مهار نشدنی، نیاز انسان به مهارت های انعطاف پذیری و مدیریت شرایط را دو چندان کرده است. یکی از این مهارت ها، تاب آوری است.

 

تاب آوری چیست؟

واژه تاب‌آوری را می‌توان توانایی بیرون آمدن از شرایط سخت یا تعدیل آن، تعریف کرد. در واقع تاب‌آوری ظرفیت افراد برای سالم ماندن ، مقاومت و تحمل شرایط سخت و پر خطر است که فرد نه تنها بر آن شرایط دشوار فایق می آید بلکه طی آن و با وجود آن، قوی تر نیز می‌شود. تاب‌آوری درباره کسانی به کار می رود که در معرض خطر قرار می گیرند ولی دچار اختلال نمی‌شوند از این رو شاید بتوان نتیجه‌گرفت که مواجه شدن با خطر، شرط لازم برای کسب تاب آوری است اما شرط کافی نیست. عوامل تاب‌آور باعث می‌شود فرد در شرایط دشوار و با وجود عوامل خطرزا، ظرفیت‌های خود را در دست یابی به موفقیت و رشد کشف کند و از این چالش و آزمون به عنوان فرصتی برای توانمند کردن خود بهره جوید.

 

ویژگی های تاب آوری

تاب‌آوری پنج ویژگی مهم دارد: 1- تاب‌آوری روندی پویا و دینامیک است نه یک وضعیت ثابت. 2- تاب‌آوری، موقعیتی است یعنی رفتاری سازگارانه در یک موقعیت ممکن است در موقعیت دیگر ناسازگار باشد. 3- تاب‌آوری محصول تعامل ویژگی‌های شخصیتی و ذاتی با فاکتورهای محیطی است. 4- تاب‌آوری در موقعیت هایی که چندین خطر وجود دارد، پیچیده تر است. 5- تاب‌آوری می‌تواند آموختنی باشد.

 

عوامل حمایتی تاب‌آوری

عوامل حمایتی که به تاب‌آوری منجر می‌شود، عبارت است از: الف) عوامل کودکی مانند خلق و خوی مثبت و توان اجتماعی. ب) عوامل خانوادگی شامل والدین حمایت کننده و تعیین قواعد به صورت همسان. ج) عوامل اجتماعی، مانند روابط مثبت با افراد بزرگ سال مهم،

 

ویژگی‌های افراد تاب‌آور

1 – احساس اعتماد به نفس و کارآمدی که اجازه می‌دهد با موفقیت چالش‌های زندگی را پشت سر بگذارند.

2- موضع گیری فعال در برابر یک مشکل یا مانع.

3- توانایی نگاه به مشکل به عنوان مسئله ای که می‌توانند آن را کند و کاو کنند، تغییر دهند، تحمل کنند یا دوباره به طریق دیگر حل کنند.

4- داشتن صفاتی از قبیل سرسختی، مقابله و خلق و خوی و احساسات مثبت.

 

روش های ایجاد تاب آوری در خود

روابط خود را گسترش دهید: روابط خود را با اعضای خانواده، فامیل، دوستان یا سایرین گسترش دهید و مستحکم کنید. دریافت کمک و حمایت از کسانی که به فرد علاقه مندند و به سخنان شان گوش می‌دهند، تاب‌آوری را تقویت می‌کند.

به سوی هدف‌های خود حرکت کنید: به جای تمرکز بر تکالیفی که به نظر غیرقابل دسترسی هستند به سمت اهداف واقعی حرکت کنید. از خود بپرسید «امروز چه کاری می‌توانم انجام دهم که به حرکت من در مسیری که می خواهم طی کنم، کمک می کند».

به فرصت‌ها به عنوان موقعیتی برای یافتن خود نگاه کنید: بسیاری از افراد در حالی که رویدادهای ناگوار و شرایط سخت را تجربه کرده اند، گزارش هایی از داشتن احساس خودارزشمندی فزاینده و معنویت رشد یافته را بیان کرده اند.

چشم انداز امیدوارانه را برای خود حفظ کنید: چشم اندازی خوش بینانه شما را قادر می‌سازد انتظار وقایع خوب را در زندگی داشته باشید و به جای نگرانی از آن چه از آن می ترسید، سعی کنید آن چه را که دوست دارید و می‌خواهید، تصور کنید. اعتقاد به آینده بهتر، احساس امید و هدفمندی و باور به این که می‌توانید زندگی و آینده خود را کنترل کنید، تاب آوری شما را به نحو شگفت انگیزی ارتقا می دهد.

تغییر را به عنوان بخش جدایی ناپذیری از زندگی بپذیرید: پذیرفتن رویدادهایی که نمی‌توان آن‌ ها را تغییر داد، به شما کمک می کند تا بر رویدادهایی که قابل تغییرهستند، تمرکز کنید.

خود را به عنوان فردی ارزشمند و قابل احترام و توانمند بشناسید: بی قید و شرط دوست داشتن و سعی در شناخت نقاط مثبت خود و پرورش دادن آن‌ها و از طرف دیگر شناخت نقاط ضعف خود و کتمان نکردن آن‌ها دو فایده برای شما دارد. اول این که می توانید با شناخت درست نقاط ضعف خود و با واقع بینی، آن ها را برطرف کنید. دوم این که اگر این ضعف ها قابل برطرف کردن نیستند، با پذیرش و کنار آمدن با آن ها اعتماد به نفس، خود ارزشمندی و در نهایت سلامت روان خود را افزایش دهید.

احساس کفایت اجتماعی را در خود پرورش دهید: مهارت‌ها و راهبردهای اجتماعی شامل مهارت‌های گفت و گو، جرئت‌مندی و شنیدن صدای دیگران و احترام گذاشتن به احساسات و عقاید دیگران را در خود پرورش دهیدو با دیگران همدل شوید. برقراری رابطه توام با احترام متقابل و با دیگران موجب به هم پیوستگی اجتماعی یعنی احساس تعلق به افراد، گروه‌ها و نهادهای اجتماعی می شود و تاب آوری شما را در برابر دشواری ها افزایش می دهد.

 

صحبت پایانی با والدین

به نوجوانان و جوانان اجازه دهید در شرایط دشوار قرار گیرند. تاب آوری خود به خود ایجاد نمی‌شود مگر این که فرد در موقعیت دشوار و ناخوشایندی قرار گیرد تا برای رهایی از آن یا صدمه پذیری کمتر، حداکثر تلاش را برای کشف و بهره گیری از عوامل محافظت کننده فردی و محیطی بالقوه به کار گیرد. بنابراین از این که فرزندتان در شرایط سخت قرار گیرد، نترسید. اجازه بدهید زندگی را تجربه کند. آن ها به زودی باید به شکل کاملا مستقل از پس زندگی شان برآیند.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

چگونه با شرایط سخت کنار بیاییم و شرایط بد را تحمل کنیم؟

تحمل کردن شرایط سخت

واژه تاب‌آوری را می‌توان توانایی بیرون آمدن از شرایط سخت یا تعدیل آن، تعریف کرد. در واقع تاب‌آوری ظرفیت افراد برای سالم ماندن ، مقاومت و تحمل شرایط سخت و پر خطر است که فرد نه تنها بر آن شرایط دشوار فایق می آید بلکه طی آن و با وجود آن، قوی تر نیز می‌شود.

زندگی مدرن با تغییر و تحولات سریع، پیچیده و گاه مهار نشدنی، نیاز انسان به مهارت های انعطاف پذیری و مدیریت شرایط را دو چندان کرده است. یکی از این مهارت ها، تاب آوری است.

 

تاب آوری چیست؟

واژه تاب‌آوری را می‌توان توانایی بیرون آمدن از شرایط سخت یا تعدیل آن، تعریف کرد. در واقع تاب‌آوری ظرفیت افراد برای سالم ماندن ، مقاومت و تحمل شرایط سخت و پر خطر است که فرد نه تنها بر آن شرایط دشوار فایق می آید بلکه طی آن و با وجود آن، قوی تر نیز می‌شود. تاب‌آوری درباره کسانی به کار می رود که در معرض خطر قرار می گیرند ولی دچار اختلال نمی‌شوند از این رو شاید بتوان نتیجه‌گرفت که مواجه شدن با خطر، شرط لازم برای کسب تاب آوری است اما شرط کافی نیست. عوامل تاب‌آور باعث می‌شود فرد در شرایط دشوار و با وجود عوامل خطرزا، ظرفیت‌های خود را در دست یابی به موفقیت و رشد کشف کند و از این چالش و آزمون به عنوان فرصتی برای توانمند کردن خود بهره جوید.

 

ویژگی های تاب آوری

تاب‌آوری پنج ویژگی مهم دارد: 1- تاب‌آوری روندی پویا و دینامیک است نه یک وضعیت ثابت. 2- تاب‌آوری، موقعیتی است یعنی رفتاری سازگارانه در یک موقعیت ممکن است در موقعیت دیگر ناسازگار باشد. 3- تاب‌آوری محصول تعامل ویژگی‌های شخصیتی و ذاتی با فاکتورهای محیطی است. 4- تاب‌آوری در موقعیت هایی که چندین خطر وجود دارد، پیچیده تر است. 5- تاب‌آوری می‌تواند آموختنی باشد.

 

عوامل حمایتی تاب‌آوری

عوامل حمایتی که به تاب‌آوری منجر می‌شود، عبارت است از: الف) عوامل کودکی مانند خلق و خوی مثبت و توان اجتماعی. ب) عوامل خانوادگی شامل والدین حمایت کننده و تعیین قواعد به صورت همسان. ج) عوامل اجتماعی، مانند روابط مثبت با افراد بزرگ سال مهم،

 

ویژگی‌های افراد تاب‌آور

1 – احساس اعتماد به نفس و کارآمدی که اجازه می‌دهد با موفقیت چالش‌های زندگی را پشت سر بگذارند.

2- موضع گیری فعال در برابر یک مشکل یا مانع.

3- توانایی نگاه به مشکل به عنوان مسئله ای که می‌توانند آن را کند و کاو کنند، تغییر دهند، تحمل کنند یا دوباره به طریق دیگر حل کنند.

4- داشتن صفاتی از قبیل سرسختی، مقابله و خلق و خوی و احساسات مثبت.

 

روش های ایجاد تاب آوری در خود

روابط خود را گسترش دهید: روابط خود را با اعضای خانواده، فامیل، دوستان یا سایرین گسترش دهید و مستحکم کنید. دریافت کمک و حمایت از کسانی که به فرد علاقه مندند و به سخنان شان گوش می‌دهند، تاب‌آوری را تقویت می‌کند.

به سوی هدف‌های خود حرکت کنید: به جای تمرکز بر تکالیفی که به نظر غیرقابل دسترسی هستند به سمت اهداف واقعی حرکت کنید. از خود بپرسید «امروز چه کاری می‌توانم انجام دهم که به حرکت من در مسیری که می خواهم طی کنم، کمک می کند».

به فرصت‌ها به عنوان موقعیتی برای یافتن خود نگاه کنید: بسیاری از افراد در حالی که رویدادهای ناگوار و شرایط سخت را تجربه کرده اند، گزارش هایی از داشتن احساس خودارزشمندی فزاینده و معنویت رشد یافته را بیان کرده اند.

چشم انداز امیدوارانه را برای خود حفظ کنید: چشم اندازی خوش بینانه شما را قادر می‌سازد انتظار وقایع خوب را در زندگی داشته باشید و به جای نگرانی از آن چه از آن می ترسید، سعی کنید آن چه را که دوست دارید و می‌خواهید، تصور کنید. اعتقاد به آینده بهتر، احساس امید و هدفمندی و باور به این که می‌توانید زندگی و آینده خود را کنترل کنید، تاب آوری شما را به نحو شگفت انگیزی ارتقا می دهد.

تغییر را به عنوان بخش جدایی ناپذیری از زندگی بپذیرید: پذیرفتن رویدادهایی که نمی‌توان آن‌ ها را تغییر داد، به شما کمک می کند تا بر رویدادهایی که قابل تغییرهستند، تمرکز کنید.

خود را به عنوان فردی ارزشمند و قابل احترام و توانمند بشناسید: بی قید و شرط دوست داشتن و سعی در شناخت نقاط مثبت خود و پرورش دادن آن‌ها و از طرف دیگر شناخت نقاط ضعف خود و کتمان نکردن آن‌ها دو فایده برای شما دارد. اول این که می توانید با شناخت درست نقاط ضعف خود و با واقع بینی، آن ها را برطرف کنید. دوم این که اگر این ضعف ها قابل برطرف کردن نیستند، با پذیرش و کنار آمدن با آن ها اعتماد به نفس، خود ارزشمندی و در نهایت سلامت روان خود را افزایش دهید.

احساس کفایت اجتماعی را در خود پرورش دهید: مهارت‌ها و راهبردهای اجتماعی شامل مهارت‌های گفت و گو، جرئت‌مندی و شنیدن صدای دیگران و احترام گذاشتن به احساسات و عقاید دیگران را در خود پرورش دهیدو با دیگران همدل شوید. برقراری رابطه توام با احترام متقابل و با دیگران موجب به هم پیوستگی اجتماعی یعنی احساس تعلق به افراد، گروه‌ها و نهادهای اجتماعی می شود و تاب آوری شما را در برابر دشواری ها افزایش می دهد.

 

صحبت پایانی با والدین

به نوجوانان و جوانان اجازه دهید در شرایط دشوار قرار گیرند. تاب آوری خود به خود ایجاد نمی‌شود مگر این که فرد در موقعیت دشوار و ناخوشایندی قرار گیرد تا برای رهایی از آن یا صدمه پذیری کمتر، حداکثر تلاش را برای کشف و بهره گیری از عوامل محافظت کننده فردی و محیطی بالقوه به کار گیرد. بنابراین از این که فرزندتان در شرایط سخت قرار گیرد، نترسید. اجازه بدهید زندگی را تجربه کند. آن ها به زودی باید به شکل کاملا مستقل از پس زندگی شان برآیند.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

چگونه با شرایط سخت کنار بیاییم و شرایط بد را تحمل کنیم؟

با چه نوع دوربین عکاسی عکس های بهتری در سفر ثبت کنیم؟

با چه نوع دوربین عکاسی عکس های بهتری در سفر ثبت کنیم؟

دوربین عکاسی سفر

 یکی از تجربه های خوب در هر سفر ثبت کردن تصاویر از مناظر و لحظات به یاد ماندنی آن سفر است. اما بهترین دوربین عکاسی چیست؟ موبایل بهتر است یا دوربین کامپک و یا دوربین حرفه ای دی اس ال آر؟

دوربین عکاسی سفر

عکاسی یکی از بخش‌های مهم درتجربه‌ی یک سفر عالی است. در اطراف ما افراد زیادی هستند که به عکاسی علاقه‌مندند اما در این زمینه حرفه‌ای نیستند. در این مقاله از تجربیات یک استاد عکاسی برای انتخاب بهترین دوربین عکاسی برای سفر، استفاده می‌کنیم. گرفتن عکس‌هایی بی‌نظیر از تجربیات سفر تقریبا خواسته‌ای است که اکثر ما می‌خواهیم. هنگامی که تصمیم بگیریم بیشتر اوقات خود را به سفر بگذارنیم از اولین چالش‌هایی که با آن روبه‌رو می‌شویم، انتخاب بهترین نوع دوربین است که بتوانیم بهترین عکس‌ها را با آن بگیریم. در حقیقت دوربین یکی از تجیهزات اصلی سفر محسوب می‌شود.

دوربین عکاسی سفر

من هم با همین چالش روبه‌رو شدم و تصمیم به خرید دوربین دیجیتال (SLR) از سری کنون گرفتم و بسیار از آن راضی هستم و در حال حاضر یک عکاس سفر حرفه‌ای هستم. معیارهای من برای انتخاب دوربین، هزینه و وزن آن بود. با این حال معیارهای من شاید برای هر کسی مناسب نباشد. طیف گسترده‌ای از انواع دوربین‌ها و موبایل‌ها وجود دارند که می‌توانند مناسب با سلیقه شما عکس‌های بی‌نظیری را خلق کنند. در این مقاله من راهنمایی‌هایی برای خرید دوربین بیان می‌کنم و در نهایت خود شما هستید که باید تصمیم‌گیری کنید.

اول از همه به سه سوال اساسی پاسخ دهید.

۱. چه مقدار می‌خواهید هزینه کنید؟

عامل اصلی تعیین‌کننده در انتخاب نوع دوربین قطعا بودجه شما است. تعیین میزان بودجه تقریبا شخصی است و به خود شما بازمی‌گردد اما چند نکته را فراموش نکنید.

۱. خرید لوازم جانبی

هنگامی که دوربینی خریداری می‌کنید باید بودجه اضافه هم برای خرید لوازم جانبی آن کنار گذاشته باشید. کارت حافظه مناسب ( ۶۰ تا ۱۰۰ هزار تومان)، کیف دوربین (۴۰ تا ۶۰۰ هزار تومان)، باتری اضافه (۴۰ تا ۱۵۰ هزار تومان)، سه پایه و بسیاری لوازم دیگر برای شما خرج خواهد داشت. برای خرید محافظ لنز یا تعویض لنز نیز به پول بیشتری نیاز خواهید داشت.

۲. خطرات سفر

معمولا سفر می‌تواند خطرناک باشد. ممکن است چیزی را گم کنید یا از شما بدزدند برای همین به ارزش لوازمی که در سفر می‌خواهید با خود حمل کنید فکر کنید. اگر می‌توانید آن‌ها را بیمه کنید و اگر نه هزینه کمتری برای خرید لوازم سفر خود خرج کنید.

دوربین عکاسی سفر

دوربین‌های خوب در رنج قیمت‌های متفاوت تنوع بسیاری دارند. اگر کمتر از ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان می‌خواهید هزینه کنید، دوربین‌های خانگی (Point and Shoot) و دوربین‌های ورزشی (Action Camera) مناسب خواهند بود. یا با کمی بیشتر هزینه کردن می‌توانید گوشی هوشمند خود را به‌روز کنید. بودجه مابین ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان امکان خرید بهتری را برای شما فراهم می‌کند. در این رنج قیمت دوربین‌های بدون آیینه و دوربین‌های دیجیتال (DSLR) در سطح مبتدی انتخاب خوبی خواهند بود. اما اگر بالای ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان می‌توانید هزینه کنید، انتخاب حرفه‌ای‌تری خواهید داشت. با این حال اگر در سفر خود قصد عکاسی حرفه‌ای در شب و حرکت ندارید بهتر است چنین هزینه‌ای نکنید.

۲. چه مقدار وزن را می‌توانید تحمل کنید؟

دوربین‌ها وزن‌های مختلفی دارند آنقدر کوچک مانند گوشی‌های هوشمند که در جیب شما جای می‌گیرند و دوربین‌هایی با لوازم و تجهیزات بسیار که باید حتما در کوله‌پشتی آن‌ها را حمل کنید. من حدودا تا ۹ کیلوگرم برای حمل دوربین و تجهیزات آن توانایی دارم البته این رنج میانگین تحمل وزن برای سایر افراد هم هست. وزن دوربین مانند قیمت نوع آن را مشخص می‌کند قطعا هیچ فردی دوست ندارد تا دوربین سنگینی را خریداری کند و آن را در هتل بگذارد و با خود به ماجراجویی نبرد.

دوربین عکاسی سفر

اگر شما از آن دسته افرادی هستید که برای سفر فقط به پاسپورت و مسواک خودتان نیاز دارید باید سبک‌ترین نوع دوربین را انتخاب کنید و دوربین‌های خانگی یا گوشی‌های هوشمند برای شما مناسب‌تر خواهند بود. اگر به دوربینی که راحت حمل شود و بتوانید لنزش را هم عوض کنید نیاز دارید، دوربین‌های بدون آیینه مناسب شما خواهند بود.

۳. چقدر تلاش می‌کنید تا عکاسی را یاد بگیرید؟

دوربین‌های دیجیتال (DSLR) و بدون آیینه برای گرفتن عکس‌هایی فو‌ق‌العاده، بهترین هستند اما اگر نمی‌دانید که با آن‌ها چگونه کار کنید، گوشی‌های هوشمند برای شما مناسب‌تر هستند. وقتی در آریزونا بودم فردی را دیدم که دوربین کنون (SLR) بسیار حرفه‌ای داشت و لنز آن حدودا ۱۶ میلیون تومان قیمت داشت و از جدیدترین لنزهای ارائه شده بود که تا قبل از آن جایی ندیده بودم. وقتی از او خواستم تا از دوربینش برایم بگوید اعتراف کرد که هیچ دانشی نسبت به دوربین ندارد و نمی‌تواند از آن استفاده کند و همیشه در حالت خودکار عکاسی می‌کند.

دوربین عکاسی سفر

او بدون اینکه تصمیم به یادگیری عکاسی داشته باشد پول زیادی را برای خرید دوربین صرف کرده بود متاسفانه افرادی که گوشی آیفون دارند از او بهتر عکاسی می‌کردند. اینکه وقت زیادی را صرف یادگیری عکاسی کنید اشتباه نیست اما عکاسی یک استعداد است و نیاز به تلاش و زمان دارد. اما اگر دوربین ارزان قیمت‌تری بخرید قطعا زمان کمتری را صرف یادگیری آن خواهید کرد و فقط نیاز هست تا اصول پایه را یاد بگیرید و اینکه چگونه عکس‌های عالی را خلق کنید. اگر نتوانید کار با دوربین را یاد بگیرید، نمی‌توانید عکس‌های منحصر‌به‌فردی را خلق کنید.

انواع دوربین

۶ نوع دوربین وجود دارد که به ترتیب وزن و درجه حرفه‌ای بودن آن‌ها را در فهرست زیر برای شما معرفی کرده‌ام. هر نوع این دوربین‌ها نیز تنوع بسیاری نسبت به قیمت و حرفه‌ای بودن، دارند.

۱. گوشی‌های هوشمند

کار با گوشی‌های هوشمند بسیار راحت است. می‌توانید عکس‌هایتان را همزمان ویرایش و در صفحات اجتماعی‌تان بدون نیاز به کامپیوتر منتشر کنید. هرچند این دوربین‌ها در زوم و عکاسی در نور کم ضعیف هستند. آیفون ۷ و سامسونگ گلکسی ۸ در این دسته انتخاب عالی خواهند بود.

۲. دوربین‌های خانگی

اگر دوربین کوچکی می‌خواهید که در جیب‌تان جا شود این نوع مناسب خواهد بود. این دوربین‌ها دارای زوم اپتیکال و حالت‌های عکاسی متنوعی هستند. در نور کم قدرت بالایی برای عکسبرداری ندارند اما برای سفر بسیار مناسب هستند. دوربین پاناسونیک لومیکس (ZS۵۰) با قیمتی ارزان‌تر و دوربین سونی (RX۱۰۰) با قیمتی بالاتر انتخاب خوبی خواهند بود.

دوربین عکاسی سفر

۳. دوربین‌های ورزشی

اگر سفرهای ماجراجویانه را تجربه می‌کنید، دوربین‌های ورزشی برای عکاسی در کوه، آب، برف و غبار گزینه مناسبی هستند اما تنظیمات دستی آن‌ها محدود است و نمی‌توانید با آن زوم کنید. دوربین (GoPro) سری (Hero) برای ماجراجویی امکانات عالی را به شما ارائه می‌دهد.

۴. دوربین‌های بریج

این نوع دوربین‌ها در حقیقت ترکیبی از دوربین‌های خانگی و دیجیتال هستند که تنظیمات دستی مناسب و قابلیت زوم دارند اما قابلیت تغییر لنز ندارند و استفاده از آن‌ها آسان است.

۵. دوربین‌های بدون آیینه

این دوربین‌ها کوچک‌تر از دوربین‌های دیجیتال (DSLR) هستند. قابلیت تعویض لنز با کیفیت بالای عکسبرداری دارند. کمی گران‌تر و پیچیده‌تر هستند اما بهترین گزینه برای شروع عکاسی هستند. دوربین‌های سونی سری آلفا در این نوع انتخاب عالی خواهند بود.

۶. دوربین‌های دیجیتال

دوربین‌های دیجیتال (DSLR) یا (SLR) بالاترین نوع دوربین‌ها هستند که کیفیت بالا، تنظیمات دستی پیشرفته و تعویض لنز را دارا هستند و انتخاب مناسی برای عکاسی در سفر محسوب می‌شوند.

دوربین عکاسی سفر

قبل از خرید دوربین، معیارهای خودتان را مشخص کنید کمی تحقیق کنید و بهترین را انتخاب کنید. معیار شما برای انتخاب یک دوربین مناسب چیست؟

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با چه نوع دوربین عکاسی عکس های بهتری در سفر ثبت کنیم؟

(image)

 یکی از تجربه های خوب در هر سفر ثبت کردن تصاویر از مناظر و لحظات به یاد ماندنی آن سفر است. اما بهترین دوربین عکاسی چیست؟ موبایل بهتر است یا دوربین کامپک و یا دوربین حرفه ای دی اس ال آر؟

دوربین عکاسی سفر

عکاسی یکی از بخش‌های مهم درتجربه‌ی یک سفر عالی است. در اطراف ما افراد زیادی هستند که به عکاسی علاقه‌مندند اما در این زمینه حرفه‌ای نیستند. در این مقاله از تجربیات یک استاد عکاسی برای انتخاب بهترین دوربین عکاسی برای سفر، استفاده می‌کنیم. گرفتن عکس‌هایی بی‌نظیر از تجربیات سفر تقریبا خواسته‌ای است که اکثر ما می‌خواهیم. هنگامی که تصمیم بگیریم بیشتر اوقات خود را به سفر بگذارنیم از اولین چالش‌هایی که با آن روبه‌رو می‌شویم، انتخاب بهترین نوع دوربین است که بتوانیم بهترین عکس‌ها را با آن بگیریم. در حقیقت دوربین یکی از تجیهزات اصلی سفر محسوب می‌شود.

(image)

من هم با همین چالش روبه‌رو شدم و تصمیم به خرید دوربین دیجیتال (SLR) از سری کنون گرفتم و بسیار از آن راضی هستم و در حال حاضر یک عکاس سفر حرفه‌ای هستم. معیارهای من برای انتخاب دوربین، هزینه و وزن آن بود. با این حال معیارهای من شاید برای هر کسی مناسب نباشد. طیف گسترده‌ای از انواع دوربین‌ها و موبایل‌ها وجود دارند که می‌توانند مناسب با سلیقه شما عکس‌های بی‌نظیری را خلق کنند. در این مقاله من راهنمایی‌هایی برای خرید دوربین بیان می‌کنم و در نهایت خود شما هستید که باید تصمیم‌گیری کنید.

اول از همه به سه سوال اساسی پاسخ دهید.

۱. چه مقدار می‌خواهید هزینه کنید؟

عامل اصلی تعیین‌کننده در انتخاب نوع دوربین قطعا بودجه شما است. تعیین میزان بودجه تقریبا شخصی است و به خود شما بازمی‌گردد اما چند نکته را فراموش نکنید.

۱. خرید لوازم جانبی

هنگامی که دوربینی خریداری می‌کنید باید بودجه اضافه هم برای خرید لوازم جانبی آن کنار گذاشته باشید. کارت حافظه مناسب ( ۶۰ تا ۱۰۰ هزار تومان)، کیف دوربین (۴۰ تا ۶۰۰ هزار تومان)، باتری اضافه (۴۰ تا ۱۵۰ هزار تومان)، سه پایه و بسیاری لوازم دیگر برای شما خرج خواهد داشت. برای خرید محافظ لنز یا تعویض لنز نیز به پول بیشتری نیاز خواهید داشت.

۲. خطرات سفر

معمولا سفر می‌تواند خطرناک باشد. ممکن است چیزی را گم کنید یا از شما بدزدند برای همین به ارزش لوازمی که در سفر می‌خواهید با خود حمل کنید فکر کنید. اگر می‌توانید آن‌ها را بیمه کنید و اگر نه هزینه کمتری برای خرید لوازم سفر خود خرج کنید.

(image)

دوربین‌های خوب در رنج قیمت‌های متفاوت تنوع بسیاری دارند. اگر کمتر از ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان می‌خواهید هزینه کنید، دوربین‌های خانگی (Point and Shoot) و دوربین‌های ورزشی (Action Camera) مناسب خواهند بود. یا با کمی بیشتر هزینه کردن می‌توانید گوشی هوشمند خود را به‌روز کنید. بودجه مابین ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان امکان خرید بهتری را برای شما فراهم می‌کند. در این رنج قیمت دوربین‌های بدون آیینه و دوربین‌های دیجیتال (DSLR) در سطح مبتدی انتخاب خوبی خواهند بود. اما اگر بالای ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان می‌توانید هزینه کنید، انتخاب حرفه‌ای‌تری خواهید داشت. با این حال اگر در سفر خود قصد عکاسی حرفه‌ای در شب و حرکت ندارید بهتر است چنین هزینه‌ای نکنید.

۲. چه مقدار وزن را می‌توانید تحمل کنید؟

دوربین‌ها وزن‌های مختلفی دارند آنقدر کوچک مانند گوشی‌های هوشمند که در جیب شما جای می‌گیرند و دوربین‌هایی با لوازم و تجهیزات بسیار که باید حتما در کوله‌پشتی آن‌ها را حمل کنید. من حدودا تا ۹ کیلوگرم برای حمل دوربین و تجهیزات آن توانایی دارم البته این رنج میانگین تحمل وزن برای سایر افراد هم هست. وزن دوربین مانند قیمت نوع آن را مشخص می‌کند قطعا هیچ فردی دوست ندارد تا دوربین سنگینی را خریداری کند و آن را در هتل بگذارد و با خود به ماجراجویی نبرد.

(image)

اگر شما از آن دسته افرادی هستید که برای سفر فقط به پاسپورت و مسواک خودتان نیاز دارید باید سبک‌ترین نوع دوربین را انتخاب کنید و دوربین‌های خانگی یا گوشی‌های هوشمند برای شما مناسب‌تر خواهند بود. اگر به دوربینی که راحت حمل شود و بتوانید لنزش را هم عوض کنید نیاز دارید، دوربین‌های بدون آیینه مناسب شما خواهند بود.

۳. چقدر تلاش می‌کنید تا عکاسی را یاد بگیرید؟

دوربین‌های دیجیتال (DSLR) و بدون آیینه برای گرفتن عکس‌هایی فو‌ق‌العاده، بهترین هستند اما اگر نمی‌دانید که با آن‌ها چگونه کار کنید، گوشی‌های هوشمند برای شما مناسب‌تر هستند. وقتی در آریزونا بودم فردی را دیدم که دوربین کنون (SLR) بسیار حرفه‌ای داشت و لنز آن حدودا ۱۶ میلیون تومان قیمت داشت و از جدیدترین لنزهای ارائه شده بود که تا قبل از آن جایی ندیده بودم. وقتی از او خواستم تا از دوربینش برایم بگوید اعتراف کرد که هیچ دانشی نسبت به دوربین ندارد و نمی‌تواند از آن استفاده کند و همیشه در حالت خودکار عکاسی می‌کند.

(image)

او بدون اینکه تصمیم به یادگیری عکاسی داشته باشد پول زیادی را برای خرید دوربین صرف کرده بود متاسفانه افرادی که گوشی آیفون دارند از او بهتر عکاسی می‌کردند. اینکه وقت زیادی را صرف یادگیری عکاسی کنید اشتباه نیست اما عکاسی یک استعداد است و نیاز به تلاش و زمان دارد. اما اگر دوربین ارزان قیمت‌تری بخرید قطعا زمان کمتری را صرف یادگیری آن خواهید کرد و فقط نیاز هست تا اصول پایه را یاد بگیرید و اینکه چگونه عکس‌های عالی را خلق کنید. اگر نتوانید کار با دوربین را یاد بگیرید، نمی‌توانید عکس‌های منحصر‌به‌فردی را خلق کنید.

انواع دوربین

۶ نوع دوربین وجود دارد که به ترتیب وزن و درجه حرفه‌ای بودن آن‌ها را در فهرست زیر برای شما معرفی کرده‌ام. هر نوع این دوربین‌ها نیز تنوع بسیاری نسبت به قیمت و حرفه‌ای بودن، دارند.

۱. گوشی‌های هوشمند

کار با گوشی‌های هوشمند بسیار راحت است. می‌توانید عکس‌هایتان را همزمان ویرایش و در صفحات اجتماعی‌تان بدون نیاز به کامپیوتر منتشر کنید. هرچند این دوربین‌ها در زوم و عکاسی در نور کم ضعیف هستند. آیفون ۷ و سامسونگ گلکسی ۸ در این دسته انتخاب عالی خواهند بود.

۲. دوربین‌های خانگی

اگر دوربین کوچکی می‌خواهید که در جیب‌تان جا شود این نوع مناسب خواهد بود. این دوربین‌ها دارای زوم اپتیکال و حالت‌های عکاسی متنوعی هستند. در نور کم قدرت بالایی برای عکسبرداری ندارند اما برای سفر بسیار مناسب هستند. دوربین پاناسونیک لومیکس (ZS۵۰) با قیمتی ارزان‌تر و دوربین سونی (RX۱۰۰) با قیمتی بالاتر انتخاب خوبی خواهند بود.

(image)

۳. دوربین‌های ورزشی

اگر سفرهای ماجراجویانه را تجربه می‌کنید، دوربین‌های ورزشی برای عکاسی در کوه، آب، برف و غبار گزینه مناسبی هستند اما تنظیمات دستی آن‌ها محدود است و نمی‌توانید با آن زوم کنید. دوربین (GoPro) سری (Hero) برای ماجراجویی امکانات عالی را به شما ارائه می‌دهد.

۴. دوربین‌های بریج

این نوع دوربین‌ها در حقیقت ترکیبی از دوربین‌های خانگی و دیجیتال هستند که تنظیمات دستی مناسب و قابلیت زوم دارند اما قابلیت تغییر لنز ندارند و استفاده از آن‌ها آسان است.

۵. دوربین‌های بدون آیینه

این دوربین‌ها کوچک‌تر از دوربین‌های دیجیتال (DSLR) هستند. قابلیت تعویض لنز با کیفیت بالای عکسبرداری دارند. کمی گران‌تر و پیچیده‌تر هستند اما بهترین گزینه برای شروع عکاسی هستند. دوربین‌های سونی سری آلفا در این نوع انتخاب عالی خواهند بود.

۶. دوربین‌های دیجیتال

دوربین‌های دیجیتال (DSLR) یا (SLR) بالاترین نوع دوربین‌ها هستند که کیفیت بالا، تنظیمات دستی پیشرفته و تعویض لنز را دارا هستند و انتخاب مناسی برای عکاسی در سفر محسوب می‌شوند.

(image)

قبل از خرید دوربین، معیارهای خودتان را مشخص کنید کمی تحقیق کنید و بهترین را انتخاب کنید. معیار شما برای انتخاب یک دوربین مناسب چیست؟

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با چه نوع دوربین عکاسی عکس های بهتری در سفر ثبت کنیم؟

با پایان یک رابطه و جدایی عشق چگونه برخورد کنیم؟

با پایان یک رابطه و جدایی عشق چگونه برخورد کنیم؟

با پایان یک رابطه و جدایی عشق چگونه برخورد کنیم؟

جدایی از یک عشق و پایان رابطه شاید سخت باشد. در این مطلب نکاتی در مورد زندگی پس از جدایی و پایان رابطه را می خوانیم.

 

اطلاعاتی در مورد جدایی عشق و یا جدا شدن از نامزد و یا فرد دلخواه

روبرو شدن با جدایی و پایان رابطه برای هر فردی بسیار سخت و طاقت فرسا است و فرد را از لحاظ روحی و روانی بسیار شکننده و ضعیف می کند و تاثیرات مخرب دارد. خیلی از افراد راحت با این قضیه کنار آمده و به زندگی عادی خود ادامه می دهند. کنار آمدن با این شرایط بستگی به نگرش و طرز فکر افراد دارد به هر حال گذر زمان تا حدی می تواند زخم جدایی را التیام ببخشد.

 

«ای بابا آخر چرا؟ ما که داشتیم خودمان را برای عقد و عروسی آماده می کردیم…»، «غصه نخور باز هم خدا را شکر همین اول فهمیدید که به درد هم نمی خورید حالا مشکلتان چه بود…»، «اصلا از همان روز بله بران من گفتم شما به درد هم نمی خورید، حالا آنها به هم زدند یا شما نخواستید؟!»خودش کم غم و غصه دارد حالا باید جواب سوالات یک فامیل کنجکاو را هم بدهد. حلقه نامزدی را از دستش درآورد و داخل جعبه و چادر سفید روزِ بله بران و هدایایی که در این مدت به او داده بودند هم در یک کارتن بزرگ گذاشت، فکر کرد ببیند چیز دیگری هم مانده است، همه چیز را جمع کرد، اما ای کاش می شد تمام خاطرات خوش و ناخوش این ایام را هم به همین سادگی جمع کند و برای نامزد سابقش پس بفرستد.

قصه تلخی که ممکن است برای خیلی از افراد اتفاق بیوفتد . «همه آشنایی ها ابدی نیستند»، چه بد! اما بیایید، نیمه پر لیوان را ببینیم؛ خدا را شکر! چون نصف بیشتر آشنایی ها اصلا به رابطه خوبی نمی انجامد. حالا از هم جدا شده اید، اولین قسمت سخت ماجرا را پشت سر گذاشته اید، بدبختی به پایان رسیده است، اما بدبختی دیگری در راه است؛ شک و تردید و این پرسش که «آیا کارم درست بود؟»

در این مطلب به نکاتی اشاره می کنیم که به شما می گوید برای ادامه حیاتتان چه کارهایی نباید انجام دهید.

راهکارهایی برای دوران بعد از جدایی عشق

با پایان یک رابطه و جدایی عشق چگونه برخورد کنیم؟

دوران بعد از جدایی دوران بسیار سختی برای افراد است

1- سرزنش نکنید
اولین وسوسه ای که باید در مقابلش مقاومت کنید، سرزنش فرد یا چیزی است که آن را مقصر می دانید. هرگز نباید فکر کنید که این جدایی لزوما تقصیر کسی بوده است در درازمدت واقعا اهمیت ندارد که تقصیر چه کسی بوده است.
2- نپرسید چرا
وقتی رابطه ای به پایان می رسد، «چطور» بیشتر از «چرا» اهمیت دارد:چطور باید از هم جدا شویم تا بتوانیم بدون زخم یا پشیمانی به زندگیمان ادامه دهیم؟ اگر هر دوی شما دقیقا احساستان را بیان کنید، متوجه می شوید که مشکل کجا بوده است و احتمالا در آینده باید چه تفاوت هایی در خودتان ایجاد کنید. چرایی این داستان ممکن است در طول زمان محو شده یا فقط موضوع خوبی برای درمانگران باشد.
پس بهتر است «چرا» را که متعلق به گذشته است، رها کرده و در حال زندگی کنید. این فرصت را به خود بدهید که در خلوت، الگوی روابطتان برای انتخاب همسر را بررسی کنید. آیا همیشه الگویی تکراری در رابطه دارید و افراد دور از دسترس را انتخاب می کنید و بعد وقتی در دسترس نیستند، احساس می کنید مورد بی توجهی قرار گرفته اید؟
آیا نیاز دارید که همیشه تحت کنترل باشید؛ در غیر این صورت، مضطرب می شوید؟
جستجوهای الگوهای تکراری واقعا برایتان مفید است؛ زیرا بسیاری از افراد، معمولا خیلی زود، بالاخره وارد یک آشنایی دیگر می شوند. به احتمال زیاد شما هم می خواهید وارد آشنایی جدیدی شوید؛ پس دانستن الگوهای تکراریتان می تواند کمکتان کند تا از تکرار اشتباهات قبلی پرهیز کنید.
3- مراقب تله های عاطفی باشید
در مسیر شما تله هایی خطرناک وجود دارند که قلب یا رگ گردنتان را مستقیما نشانه می روند و بخش هوشمند و رشدیافته شما را کاملا نادیده می گیرند. اگر شما دو نفر بیشتر از 10 دقیقه با هم بوده باشید، احتمالا ترانه ای دارید که به اولین آشنایی، اولین نگاه، اولین دعوا و یا اولین آشتیتان مربوط باشد.
بهتر است حداقل تا یک سال این ترانه را در تنهایی گوش ندهید. اگر می خواهید پیش هم برگردید، این کار را به دلیلی جز انجام دهید! به این فکر کنید که چرا از هم جدا شدید و اینکه آیا چیزی تغییر کرده است یا قرار است تغییر کند؛ اما خودتان را در وضعیتی نامعلوم قرار ندهید؛ همچنین، رفتن به رستوران، پارک یا مکان های خاطره انگیز را فراموش کنید؛ البته شاید در آینده بتوانید بدون نوستالژی یا دگرگونی حالتان به آنجا بروید.

بعد از جدایی از سرزنش کردن خودتان بپرهیزید

4- با هم دوست نمانید
«دیگر عشقی بین ما نیست… ولی بیا با هم دوست بمانیم.» جمله ای وسوسه انگیز است؛ زیرا برای شما این عبارت، کورسویی از امید است که شاید انتهای آن، رابطه ای دوباره باشد؛ در حالی که این، یک تله بزرگ و توجیهی برای فرار از تنهایی یا جداییتان است؛ پس آن را رها کنید و دنبال دردسر نگردید.
این همه «دوست» در این دنیا وجود دارند که می توانید به آنها تکیه کنید. این یک مورد را قلم بگیرید؛ اما اگر نتوانستید، تنها راه انتقال از وضعیت طردشدگی به وضعیت دوستی این است که اجازه دهید زمان بگذرد تا جاذبه ها خنثی شده و اشتیاقتان محو شود. دوست داشتن معمولی بسیار سخت تر از عاشق هم بودن است؛ زیرا دوست داشتن را با مغزمان انجام می دهیم اما عشق کار قلب است و قلب هم راحت تر فریب می خورد!
5- کی از همه بدبخت تر است
بسیاری از ما انسان ها ظرفیت عظیمی برای تاسف خوردن به حال خود و غوطه ور شدن در بدبختی هایمان داریم. اگر یکی دو روز در احساس بیچارگی غوطه بخورید، خودتان را به آب و آتش بزنید، به پاتوق های قدیمی بروید، به ترانه های خاطره انگیزتان گوش بدهید، به عکس هایتان نگاه کنید و… احتمالا خودتان خسته شده و بعد کم کم آرام می شوید اما دیگران را در این مراسم، شریک نکنید؛ زیرا آن ها زودتر خسته می شوند و عزاداری های شما ناتمام می ماند. همچنین ممکن است توجه مدعوین به داغ های خودشان معطوف شود و سناریوی داغ «کی بدتر از همه است؟» شروع می شود یا ممکن است دوستانتان بخواهند با صحبت کردن، شما را به حال عادی بازگردانند، چیزی که هرگز اتفاق نمی افتد.
6- زاغ سیاه چوب نزنید
این روزها شبکه های مجازی این کار را آسان تر کرده اند؛ طرفتان بدون شما چه کار می کند؟ مشکلش حل شد یا نشد؟ و از همه مهم تر، با چه کسی در ارتباط است؟ این تمایل در شما وجود دارد که به اصطلاح، زاغ سیاه کسی را چوب بزنید که زمانی او را برای خود می دانستید امابدانید جاسوسی در کارهای کسی که دیگر با او رابطه ای ندارید، اهانت آمیز و ویرانگر است؛ پس بیرون خانه اش کشیک ندهید، به محل کارش زنگ نزنید، صفحه مجازی اش را چک نکنید، از دوستان در مورد او سوال نکنید یا اینکه با او تماس نگیرید و قطع کنید.
7- خشونت ممنوع
من حتی در اشاره کردن به این موضوع تردید دارم؛ زیرا به شدت این عمل، رفتاری زننده است. اینکه وقتی دلتان شکسته است، احساس خشم شما و اینکه بخواهید به اصطلاح، به کسی بپرسید، غیرطبیعی نیست؛ اما نباید این کار را بکنید؛ چرا که خشونت هم خطرناک است و هم غیرقانونی. اگر حالتان خیلی خراب است، یک نامه زهرآلود بنویسید اما آن را نفرستید. اصلا یک نقاشی بکشید و یا خشمتان را در دفتر خاطرات روزانه تان خالی کنید؛ اما خودتان را از شریک سابقتان و از هرگونه سلاح، چماق، نیزه، قرص، دارو و… دور نگه دارید.
خشونت هیچ فایده ای برای قلب شکسته تان ندارد و تنها بدبختیتان را بیشتر کرده و درد و رنجتان را طولانی تر می کند. اگر احساس می کنید نمی توانید در برابر وسوسه آسیب زدن به خودتان یا دیگری مقاومت کنید، نزد درمانگر بروید.
8- التماس نکنید
اگر قرار بود طرف مقابلتان برگردد، از اول نمی رفت؛ البته اگر آقا هستید، قضیه کمی متفاوت است؛ می توانید یکی دو بار از او خواهش کنید که برگردد؛ زیرا در بسیاری از مواقع، رفتن و قهر کردن، سیاست خانم ها برای مطرح کردن یک درخواست جدی است؛ اما اگر مشاهده کردید که اینطور نیست، بهتر است به اصطلاح، دور این رابطه را خط بکشید و بدانید که التماس کردن بی فایده است. این کار مثل این می ماند که از او بخواهید بیشتر از این قلبتان را خرد و خاکشیر کند. یادتان باشد زندگی بدون او هم می تواند جریان داشته باشد؛ فقط باید کمی صبر کنید تا ببینید.
با پایان یک رابطه و جدایی عشق چگونه برخورد کنیم؟

بعد از جدایی با نامزد سابقتان دوست نمانید

9- نامزدی مجدد بلافاصله پس از اتمام رابطه، ممنوع
یکی از رایج ترین و البته خطرناک ترین اشتباهات افراد بعد از شکست در یک رابطه همین است. وقتی از کسی جدا می شویم، خلا وحشتناکی زندگیمان را فرا می گیرد و به همین دلیل معمولا به سمت رابطه جدیدی متمایل می شویم و اگر از نفر قبل کینه داشته باشیم، این بهترین راه برای ضربه زدن به اوست؛ اما مطمئنا هیچ کس این را نمی خواهد؛ زیرا قبل از فرد مقابل، خود فرد است که از یک رابطه نسنجیده آسیب جدی می بیند.
از این گذشته، فرد پس از پایان تلخ یک رابطه به زمان نیاز دارد تا با خود خلوت کند و با انجام مراحل سوگواری، به طور کامل از این زخم رها شود. همچنین گذشت زمان، برای کنار رفتن احساسات سطحی و بررسی رابطه قبلی با درایت و درس گرفتن از این تجربه برایش لازم است تا بتواند از اشتباهات و شکست های آینده جلوگیری کند.
10- بدگویی ممنوع
بهترین کاری که می توانید انجام دهید، حفظ شان و شخصیت خودتان است؛ سعی کنید سرافراز از این قضیه بگذرید. زمانی می رسد که دیگر صحبت کردن درباره این شکست موردی ندارد. درست است که تجربه ای سخت بود اما هر چه بیشتر بر روی دل شکستگیتان تمرکز کنید، بیشتر احساس ناامیدی و بیچارگی کرده و با این کار، خودتان را به عنوان یک آدم بیچاره به دیگران معرفی می کنید. اگر احساس می کنید به شما بسیار ظلم شده است، نزد مشاور بروید و دلتان را خالی کنید؛ اما این کار را برای هر کسی انجام ندهید.

چگونه با جدایی و پایان یک رابطه روبه رو شویم ؟

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با پایان یک رابطه و جدایی عشق چگونه برخورد کنیم؟

(image)

جدایی از یک عشق و پایان رابطه شاید سخت باشد. در این مطلب نکاتی در مورد زندگی پس از جدایی و پایان رابطه را می خوانیم.

 

اطلاعاتی در مورد جدایی عشق و یا جدا شدن از نامزد و یا فرد دلخواه

روبرو شدن با جدایی و پایان رابطه برای هر فردی بسیار سخت و طاقت فرسا است و فرد را از لحاظ روحی و روانی بسیار شکننده و ضعیف می کند و تاثیرات مخرب دارد. خیلی از افراد راحت با این قضیه کنار آمده و به زندگی عادی خود ادامه می دهند. کنار آمدن با این شرایط بستگی به نگرش و طرز فکر افراد دارد به هر حال گذر زمان تا حدی می تواند زخم جدایی را التیام ببخشد.

 

«ای بابا آخر چرا؟ ما که داشتیم خودمان را برای عقد و عروسی آماده می کردیم…»، «غصه نخور باز هم خدا را شکر همین اول فهمیدید که به درد هم نمی خورید حالا مشکلتان چه بود…»، «اصلا از همان روز بله بران من گفتم شما به درد هم نمی خورید، حالا آنها به هم زدند یا شما نخواستید؟!»خودش کم غم و غصه دارد حالا باید جواب سوالات یک فامیل کنجکاو را هم بدهد. حلقه نامزدی را از دستش درآورد و داخل جعبه و چادر سفید روزِ بله بران و هدایایی که در این مدت به او داده بودند هم در یک کارتن بزرگ گذاشت، فکر کرد ببیند چیز دیگری هم مانده است، همه چیز را جمع کرد، اما ای کاش می شد تمام خاطرات خوش و ناخوش این ایام را هم به همین سادگی جمع کند و برای نامزد سابقش پس بفرستد.

قصه تلخی که ممکن است برای خیلی از افراد اتفاق بیوفتد . «همه آشنایی ها ابدی نیستند»، چه بد! اما بیایید، نیمه پر لیوان را ببینیم؛ خدا را شکر! چون نصف بیشتر آشنایی ها اصلا به رابطه خوبی نمی انجامد. حالا از هم جدا شده اید، اولین قسمت سخت ماجرا را پشت سر گذاشته اید، بدبختی به پایان رسیده است، اما بدبختی دیگری در راه است؛ شک و تردید و این پرسش که «آیا کارم درست بود؟»

در این مطلب به نکاتی اشاره می کنیم که به شما می گوید برای ادامه حیاتتان چه کارهایی نباید انجام دهید.

راهکارهایی برای دوران بعد از جدایی عشق

(image)

دوران بعد از جدایی دوران بسیار سختی برای افراد است

1- سرزنش نکنید
اولین وسوسه ای که باید در مقابلش مقاومت کنید، سرزنش فرد یا چیزی است که آن را مقصر می دانید. هرگز نباید فکر کنید که این جدایی لزوما تقصیر کسی بوده است در درازمدت واقعا اهمیت ندارد که تقصیر چه کسی بوده است.
2- نپرسید چرا
وقتی رابطه ای به پایان می رسد، «چطور» بیشتر از «چرا» اهمیت دارد:چطور باید از هم جدا شویم تا بتوانیم بدون زخم یا پشیمانی به زندگیمان ادامه دهیم؟ اگر هر دوی شما دقیقا احساستان را بیان کنید، متوجه می شوید که مشکل کجا بوده است و احتمالا در آینده باید چه تفاوت هایی در خودتان ایجاد کنید. چرایی این داستان ممکن است در طول زمان محو شده یا فقط موضوع خوبی برای درمانگران باشد.
پس بهتر است «چرا» را که متعلق به گذشته است، رها کرده و در حال زندگی کنید. این فرصت را به خود بدهید که در خلوت، الگوی روابطتان برای انتخاب همسر را بررسی کنید. آیا همیشه الگویی تکراری در رابطه دارید و افراد دور از دسترس را انتخاب می کنید و بعد وقتی در دسترس نیستند، احساس می کنید مورد بی توجهی قرار گرفته اید؟
آیا نیاز دارید که همیشه تحت کنترل باشید؛ در غیر این صورت، مضطرب می شوید؟
جستجوهای الگوهای تکراری واقعا برایتان مفید است؛ زیرا بسیاری از افراد، معمولا خیلی زود، بالاخره وارد یک آشنایی دیگر می شوند. به احتمال زیاد شما هم می خواهید وارد آشنایی جدیدی شوید؛ پس دانستن الگوهای تکراریتان می تواند کمکتان کند تا از تکرار اشتباهات قبلی پرهیز کنید.
3- مراقب تله های عاطفی باشید
در مسیر شما تله هایی خطرناک وجود دارند که قلب یا رگ گردنتان را مستقیما نشانه می روند و بخش هوشمند و رشدیافته شما را کاملا نادیده می گیرند. اگر شما دو نفر بیشتر از 10 دقیقه با هم بوده باشید، احتمالا ترانه ای دارید که به اولین آشنایی، اولین نگاه، اولین دعوا و یا اولین آشتیتان مربوط باشد.
بهتر است حداقل تا یک سال این ترانه را در تنهایی گوش ندهید. اگر می خواهید پیش هم برگردید، این کار را به دلیلی جز انجام دهید! به این فکر کنید که چرا از هم جدا شدید و اینکه آیا چیزی تغییر کرده است یا قرار است تغییر کند؛ اما خودتان را در وضعیتی نامعلوم قرار ندهید؛ همچنین، رفتن به رستوران، پارک یا مکان های خاطره انگیز را فراموش کنید؛ البته شاید در آینده بتوانید بدون نوستالژی یا دگرگونی حالتان به آنجا بروید.

بعد از جدایی از سرزنش کردن خودتان بپرهیزید

4- با هم دوست نمانید
«دیگر عشقی بین ما نیست… ولی بیا با هم دوست بمانیم.» جمله ای وسوسه انگیز است؛ زیرا برای شما این عبارت، کورسویی از امید است که شاید انتهای آن، رابطه ای دوباره باشد؛ در حالی که این، یک تله بزرگ و توجیهی برای فرار از تنهایی یا جداییتان است؛ پس آن را رها کنید و دنبال دردسر نگردید.
این همه «دوست» در این دنیا وجود دارند که می توانید به آنها تکیه کنید. این یک مورد را قلم بگیرید؛ اما اگر نتوانستید، تنها راه انتقال از وضعیت طردشدگی به وضعیت دوستی این است که اجازه دهید زمان بگذرد تا جاذبه ها خنثی شده و اشتیاقتان محو شود. دوست داشتن معمولی بسیار سخت تر از عاشق هم بودن است؛ زیرا دوست داشتن را با مغزمان انجام می دهیم اما عشق کار قلب است و قلب هم راحت تر فریب می خورد!
5- کی از همه بدبخت تر است
بسیاری از ما انسان ها ظرفیت عظیمی برای تاسف خوردن به حال خود و غوطه ور شدن در بدبختی هایمان داریم. اگر یکی دو روز در احساس بیچارگی غوطه بخورید، خودتان را به آب و آتش بزنید، به پاتوق های قدیمی بروید، به ترانه های خاطره انگیزتان گوش بدهید، به عکس هایتان نگاه کنید و… احتمالا خودتان خسته شده و بعد کم کم آرام می شوید اما دیگران را در این مراسم، شریک نکنید؛ زیرا آن ها زودتر خسته می شوند و عزاداری های شما ناتمام می ماند. همچنین ممکن است توجه مدعوین به داغ های خودشان معطوف شود و سناریوی داغ «کی بدتر از همه است؟» شروع می شود یا ممکن است دوستانتان بخواهند با صحبت کردن، شما را به حال عادی بازگردانند، چیزی که هرگز اتفاق نمی افتد.
6- زاغ سیاه چوب نزنید
این روزها شبکه های مجازی این کار را آسان تر کرده اند؛ طرفتان بدون شما چه کار می کند؟ مشکلش حل شد یا نشد؟ و از همه مهم تر، با چه کسی در ارتباط است؟ این تمایل در شما وجود دارد که به اصطلاح، زاغ سیاه کسی را چوب بزنید که زمانی او را برای خود می دانستید امابدانید جاسوسی در کارهای کسی که دیگر با او رابطه ای ندارید، اهانت آمیز و ویرانگر است؛ پس بیرون خانه اش کشیک ندهید، به محل کارش زنگ نزنید، صفحه مجازی اش را چک نکنید، از دوستان در مورد او سوال نکنید یا اینکه با او تماس نگیرید و قطع کنید.
7- خشونت ممنوع
من حتی در اشاره کردن به این موضوع تردید دارم؛ زیرا به شدت این عمل، رفتاری زننده است. اینکه وقتی دلتان شکسته است، احساس خشم شما و اینکه بخواهید به اصطلاح، به کسی بپرسید، غیرطبیعی نیست؛ اما نباید این کار را بکنید؛ چرا که خشونت هم خطرناک است و هم غیرقانونی. اگر حالتان خیلی خراب است، یک نامه زهرآلود بنویسید اما آن را نفرستید. اصلا یک نقاشی بکشید و یا خشمتان را در دفتر خاطرات روزانه تان خالی کنید؛ اما خودتان را از شریک سابقتان و از هرگونه سلاح، چماق، نیزه، قرص، دارو و… دور نگه دارید.
خشونت هیچ فایده ای برای قلب شکسته تان ندارد و تنها بدبختیتان را بیشتر کرده و درد و رنجتان را طولانی تر می کند. اگر احساس می کنید نمی توانید در برابر وسوسه آسیب زدن به خودتان یا دیگری مقاومت کنید، نزد درمانگر بروید.
8- التماس نکنید
اگر قرار بود طرف مقابلتان برگردد، از اول نمی رفت؛ البته اگر آقا هستید، قضیه کمی متفاوت است؛ می توانید یکی دو بار از او خواهش کنید که برگردد؛ زیرا در بسیاری از مواقع، رفتن و قهر کردن، سیاست خانم ها برای مطرح کردن یک درخواست جدی است؛ اما اگر مشاهده کردید که اینطور نیست، بهتر است به اصطلاح، دور این رابطه را خط بکشید و بدانید که التماس کردن بی فایده است. این کار مثل این می ماند که از او بخواهید بیشتر از این قلبتان را خرد و خاکشیر کند. یادتان باشد زندگی بدون او هم می تواند جریان داشته باشد؛ فقط باید کمی صبر کنید تا ببینید.
(image)

بعد از جدایی با نامزد سابقتان دوست نمانید

9- نامزدی مجدد بلافاصله پس از اتمام رابطه، ممنوع
یکی از رایج ترین و البته خطرناک ترین اشتباهات افراد بعد از شکست در یک رابطه همین است. وقتی از کسی جدا می شویم، خلا وحشتناکی زندگیمان را فرا می گیرد و به همین دلیل معمولا به سمت رابطه جدیدی متمایل می شویم و اگر از نفر قبل کینه داشته باشیم، این بهترین راه برای ضربه زدن به اوست؛ اما مطمئنا هیچ کس این را نمی خواهد؛ زیرا قبل از فرد مقابل، خود فرد است که از یک رابطه نسنجیده آسیب جدی می بیند.
از این گذشته، فرد پس از پایان تلخ یک رابطه به زمان نیاز دارد تا با خود خلوت کند و با انجام مراحل سوگواری، به طور کامل از این زخم رها شود. همچنین گذشت زمان، برای کنار رفتن احساسات سطحی و بررسی رابطه قبلی با درایت و درس گرفتن از این تجربه برایش لازم است تا بتواند از اشتباهات و شکست های آینده جلوگیری کند.
10- بدگویی ممنوع
بهترین کاری که می توانید انجام دهید، حفظ شان و شخصیت خودتان است؛ سعی کنید سرافراز از این قضیه بگذرید. زمانی می رسد که دیگر صحبت کردن درباره این شکست موردی ندارد. درست است که تجربه ای سخت بود اما هر چه بیشتر بر روی دل شکستگیتان تمرکز کنید، بیشتر احساس ناامیدی و بیچارگی کرده و با این کار، خودتان را به عنوان یک آدم بیچاره به دیگران معرفی می کنید. اگر احساس می کنید به شما بسیار ظلم شده است، نزد مشاور بروید و دلتان را خالی کنید؛ اما این کار را برای هر کسی انجام ندهید.

چگونه با جدایی و پایان یک رابطه روبه رو شویم ؟

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

با پایان یک رابطه و جدایی عشق چگونه برخورد کنیم؟