مدلینگ

عکس مدلینگ

You are here: Home - در آن


Tag Archives: در آن

اطلاعاتی در مورد سنگ ماه Moonstone و خواص درمانی آن

اطلاعاتی در مورد سنگ ماه Moonstone و خواص درمانی آن

اطلاعاتی در مورد سنگ ماه, نگهداری سنگ ماه, خواص سنگ ماه این سنگ مات و شفاف و به رنگ های مختلفی مانند شیری، سفید مایل به آبی، آبی، سبز و … یافت می شود و درخشندگی نظیر ماه دارد. استفاده از سنگ ماه برای تقویت غدد هورمونی و ترشحی و تنظیم و متعادل کردن آن ها بسیار …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد سنگ ماه Moonstone و خواص درمانی آن

اطلاعاتی در مورد سنگ ماه, نگهداری سنگ ماه, خواص سنگ ماه این سنگ مات و شفاف و به رنگ های مختلفی مانند شیری، سفید مایل به آبی، آبی، سبز و … یافت می شود و درخشندگی نظیر ماه دارد. استفاده از سنگ ماه برای تقویت غدد هورمونی و ترشحی و تنظیم و متعادل کردن آن ها بسیار …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد سنگ ماه Moonstone و خواص درمانی آن

اطلاعاتی در مورد کارت گردشگری Vienna pass اتریش و خدمات آن

اطلاعاتی در مورد کارت گردشگری Vienna pass اتریش و خدمات آن

خدمات استفاده از Vienna Pass در وین اتریش کارت گردشگری Vienna Pass به گردشگران شهر وین اتریش تعلق میگیرد و می توانند از خدمات این کارت که شامل کاهش هزینه ها، رفت و آمد آسان تر در شهر و بازدید از جاذبه های گردشگری وین استفاده کنند. همچنین بخوانید : حقایق جالب و خواندنی در مورد شهر …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد کارت گردشگری Vienna pass اتریش و خدمات آن

خدمات استفاده از Vienna Pass در وین اتریش کارت گردشگری Vienna Pass به گردشگران شهر وین اتریش تعلق میگیرد و می توانند از خدمات این کارت که شامل کاهش هزینه ها، رفت و آمد آسان تر در شهر و بازدید از جاذبه های گردشگری وین استفاده کنند. همچنین بخوانید : حقایق جالب و خواندنی در مورد شهر …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد کارت گردشگری Vienna pass اتریش و خدمات آن

اطلاعاتی در مورد داروی “سنکل” و موارد مصرف آن

اطلاعاتی در مورد داروی “سنکل” و موارد مصرف آن

سنکل

داروی “سنکل” برای افرادی که دارای سنگ کلیه هستند تجویز می شود. در این مطلب به نحوه مصرف این دارو و عوارض این دارو می پردازیم.

اطلاعات دارویی سنکل

رده درمانی:

داروهای گیاهی
اشکال دارویی:
قطره
اجزاء فرآورده :
قطره سنکل از عصاره گیاهان دارویی زیر تهیه شده است :
1- دانه  25% Foeniculum vulgare
2-دانه زیره سبز 12/5% Cuminum cyminum
3برگ بو 12/5% Laurus nobilis
4-دم گیلاس 12/5% Cerasus avium
5-کاکل ذرت 12/5% Zea mays
6-میوه خارخاسک 12/5% Tribulus terrestris
7-تخم خربزه 12/5% Cucumis melo
سنکل
سنگ کلیه را با سنکل درمان کنید
مواد موثره :
املاح  ، اسیدهای چرب ، فلانوییدها ، روغن های فرار نظیر آنتول ، فنکون ، سینئول و کاروون.
موارد مصرف:
دفع کننده سنگ های کلیه (تا قطر 7 میلی متر) و تسهیل کننده دفع سنگ ریزه ها بعد از استفاده سنگ شکن
مقدار مصرف:
بزرگسالان:50 – 60 قطره با کمی آب سه نوبت در روز مصرف شود. قطره سنکل را می توان به مدت یک ماه مصرف نمود. در مصرف طولانی و برای جلوگیری از تشکیل سنگ های ادراری 30 قطره 2 تا 3 نوبت در روز سه بار در هفته مصرف شود. کودکان تا 12 سال(برحسب وزن کودک):10 تا 20 قطره سه نوبت در روز
مکانیسم اثر
مواد موثره موجود در این فرآورده به علت داشتن اثرات مدر و آنتی اسپاسمودیک موجب شل شدن عضلات صاف مجاری ادرار و تسهیل خروج سنگ می گردد.
قطره سنگل داروی گیاهی برای دفع سنگ کلیه
استفاده از داروی گیاهی سنکل که حاوی رازیانه، خارخاسک، برگ بو، زیره سبز، کاکل ذرت، دم گیلاس و تخم خربزه می باشد به طور بسیار موثری در درمان و پیش گیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه ایفای نقش می کند. مواد موثره موجود در این قطره به طور مستقیم سبب شل شدن عضله صاف مجاری ادرار می شوند و همواره با اثر پیشاب آور، دفع سنگ های ادراری تا قطر 7 میلی متر را تهسیل می کند. قطره سنکل دارای اثر آنتی کلینرژیک بوده و از این طریق اسپاسم و دردهای قولنجی مجاری ادرار ناشی از سنگ های کلیوی را بر طرف می سازد. این قطره پیشگیری کننده و درمان کننده عفونت های ادراری ناشی از سنگ کلیه نیز می باشد.
مصرف در حاملگی وشیردهی
مطالعات نشان داده است که کاکل ذرت باعث تحریک و انقباض رحم خرگوش می گردد ایمنی مصرف این فرآورده دردوران بارداری و شیردهی به اثبات نرسیده است با این وجود منافع آن در برابر مضار آن باید سنجیده شود.
موارد احتیاط :
مصرف مقادیر زیاد این فرآورده ممکن است منجر به اختلال آب و الکترولیتها گردد .
هشدارها
مصرف مقادیر زیاد این فرآورده ممکن است منجر به اختلال آب و الکترولیت ها گردد.
ایمنی مصرف این فرآورده در  و شیردهی به اثبات نرسیده است.
عوارض جانبی :
در افراد حساس به کاکل ذرت احتمال بروز واکنشهای ک مانند درماتیت تماسی و  وجود دارد .
نکات قابل توصیه :
نوشیدن مقادیر زیاد آب و مایعات همزمان با مصرف این دارو توصیه می شود ، در صورت بروز اختلالات گوارشی باید بعد از غذا میل شود
سنکل
خواص سنکل
اثرات گیاهان به کار رفته :
رازیانه :
رازیانه با نام علمی Foeniculum vulgare Mill گیاهی چند ساله است. مهمترین ترکیب شیمیایی آن آنتول است که بیشترین خواص این گیاه مربوط به این ترکیب است. از طرفی دیگر مزه شیرین رازیانه مربوط به وجود آنتول و استراگول در آن می باشد.
خواص و کاربرد دارویی رازیانه:
در طب سنتی رازیانه به عنوان ضد نفخ، مدر، دفع کننده سنگ های کلیه و مجاری ادراری ، افزایش دهنده ان مورد استفاده قرار می گیرد.
ریشه رازیانه دیورتیک است. اثر مدر قوی دارد. اوره و اسید اوریک را دفع می کند. به علاوه اشتها آور است. ریشه رازیانه به علت مدر بودن ، برای ، نفریت و بیماری هایی نظیر آن مصرف می شود. زمان جمع آوری ریشه باید در اواخر پاییز باشد.
تخم رازیانه حاوی خواص دیورتیک است یعنی ادرارآور است و به سم زدایی از بدن کمک می کند.
رازیانه حاوی مقادیر فراوانی ویتامین، مواد معدنی و فیبر است. منگنز، پتاسیم، منیزیم، کلسیم، آهن، ویتامینC و B3 از این موارد می باشند.  موجود در پیاز رازیانه، ضد باکتری بوده و برای سیستم ایمنی بدن بسیار مفید است.
دارو شناختی و اثرات مهم:
عصاره ی اتردوپترولی زیره ی سبز خاصیت آنتی اکسیدانی خوبی دارد. گرچه کومین آلدهید خالص حتی با غلظت های بالا اثرات مهار پراکسیداسیون کبدی را نشان نداده است، ولی قدرت پاک کنندگی آنیون های سوپراکساید را دارا است.
در مطالعاتی ادویه های حاوی زیره ی سبز خاصیت ضد سرطانی را در موش نشان داده است.
اسانس زیره ی سبز و کومین آلدهید دارای اثرات قوی لاروکش و ضد باکتری می باشد. اسانس آن در غلظت های 300 تا 600 در میلیون، از رشد لاکتوباسیلوس پلانتاروم جلوگیری می کند.
مهم ترین اثرات گزارش شده:
سقط کننده، ضد درد، بی حس کننده، ضد کرم، ضد چسبندگی پلاکت ها، ضد باکتری، ضد سم، ضد صفرا، ضد باروری، ضد التهاب، ضد اکسیدان، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقویت کننده ی قوای جنسی، قابض، ضد نفخ، ضد احتقان، معرق، هضم کننده ی غذا، ادرار آور، شیرافزا، دارای خاصیت استروژنی، قارچ کش، لاروکش، فتودرماتیتیک، محرک، تقویت کننده ی ، تقویت کننده ی رحم و التیام دهنده ی زخم.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد داروی “سنکل” و موارد مصرف آن

(image)

داروی “سنکل” برای افرادی که دارای سنگ کلیه هستند تجویز می شود. در این مطلب به نحوه مصرف این دارو و عوارض این دارو می پردازیم.

اطلاعات دارویی سنکل

رده درمانی:

داروهای گیاهی
اشکال دارویی:
قطره
اجزاء فرآورده :
قطره سنکل از عصاره گیاهان دارویی زیر تهیه شده است :
1- دانه  25% Foeniculum vulgare
2-دانه زیره سبز 12/5% Cuminum cyminum
3برگ بو 12/5% Laurus nobilis
4-دم گیلاس 12/5% Cerasus avium
5-کاکل ذرت 12/5% Zea mays
6-میوه خارخاسک 12/5% Tribulus terrestris
7-تخم خربزه 12/5% Cucumis melo
(image)
سنگ کلیه را با سنکل درمان کنید
مواد موثره :
املاح  ، اسیدهای چرب ، فلانوییدها ، روغن های فرار نظیر آنتول ، فنکون ، سینئول و کاروون.
موارد مصرف:
دفع کننده سنگ های کلیه (تا قطر 7 میلی متر) و تسهیل کننده دفع سنگ ریزه ها بعد از استفاده سنگ شکن
مقدار مصرف:
بزرگسالان:50 – 60 قطره با کمی آب سه نوبت در روز مصرف شود. قطره سنکل را می توان به مدت یک ماه مصرف نمود. در مصرف طولانی و برای جلوگیری از تشکیل سنگ های ادراری 30 قطره 2 تا 3 نوبت در روز سه بار در هفته مصرف شود. کودکان تا 12 سال(برحسب وزن کودک):10 تا 20 قطره سه نوبت در روز
مکانیسم اثر
مواد موثره موجود در این فرآورده به علت داشتن اثرات مدر و آنتی اسپاسمودیک موجب شل شدن عضلات صاف مجاری ادرار و تسهیل خروج سنگ می گردد.
قطره سنگل داروی گیاهی برای دفع سنگ کلیه
استفاده از داروی گیاهی سنکل که حاوی رازیانه، خارخاسک، برگ بو، زیره سبز، کاکل ذرت، دم گیلاس و تخم خربزه می باشد به طور بسیار موثری در درمان و پیش گیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه ایفای نقش می کند. مواد موثره موجود در این قطره به طور مستقیم سبب شل شدن عضله صاف مجاری ادرار می شوند و همواره با اثر پیشاب آور، دفع سنگ های ادراری تا قطر 7 میلی متر را تهسیل می کند. قطره سنکل دارای اثر آنتی کلینرژیک بوده و از این طریق اسپاسم و دردهای قولنجی مجاری ادرار ناشی از سنگ های کلیوی را بر طرف می سازد. این قطره پیشگیری کننده و درمان کننده عفونت های ادراری ناشی از سنگ کلیه نیز می باشد.
مصرف در حاملگی وشیردهی
مطالعات نشان داده است که کاکل ذرت باعث تحریک و انقباض رحم خرگوش می گردد ایمنی مصرف این فرآورده دردوران بارداری و شیردهی به اثبات نرسیده است با این وجود منافع آن در برابر مضار آن باید سنجیده شود.
موارد احتیاط :
مصرف مقادیر زیاد این فرآورده ممکن است منجر به اختلال آب و الکترولیتها گردد .
هشدارها
مصرف مقادیر زیاد این فرآورده ممکن است منجر به اختلال آب و الکترولیت ها گردد.
ایمنی مصرف این فرآورده در  و شیردهی به اثبات نرسیده است.
عوارض جانبی :
در افراد حساس به کاکل ذرت احتمال بروز واکنشهای ک مانند درماتیت تماسی و  وجود دارد .
نکات قابل توصیه :
نوشیدن مقادیر زیاد آب و مایعات همزمان با مصرف این دارو توصیه می شود ، در صورت بروز اختلالات گوارشی باید بعد از غذا میل شود
(image)
خواص سنکل
اثرات گیاهان به کار رفته :
رازیانه :
رازیانه با نام علمی Foeniculum vulgare Mill گیاهی چند ساله است. مهمترین ترکیب شیمیایی آن آنتول است که بیشترین خواص این گیاه مربوط به این ترکیب است. از طرفی دیگر مزه شیرین رازیانه مربوط به وجود آنتول و استراگول در آن می باشد.
خواص و کاربرد دارویی رازیانه:
در طب سنتی رازیانه به عنوان ضد نفخ، مدر، دفع کننده سنگ های کلیه و مجاری ادراری ، افزایش دهنده ان مورد استفاده قرار می گیرد.
ریشه رازیانه دیورتیک است. اثر مدر قوی دارد. اوره و اسید اوریک را دفع می کند. به علاوه اشتها آور است. ریشه رازیانه به علت مدر بودن ، برای ، نفریت و بیماری هایی نظیر آن مصرف می شود. زمان جمع آوری ریشه باید در اواخر پاییز باشد.
تخم رازیانه حاوی خواص دیورتیک است یعنی ادرارآور است و به سم زدایی از بدن کمک می کند.
رازیانه حاوی مقادیر فراوانی ویتامین، مواد معدنی و فیبر است. منگنز، پتاسیم، منیزیم، کلسیم، آهن، ویتامینC و B3 از این موارد می باشند.  موجود در پیاز رازیانه، ضد باکتری بوده و برای سیستم ایمنی بدن بسیار مفید است.
دارو شناختی و اثرات مهم:
عصاره ی اتردوپترولی زیره ی سبز خاصیت آنتی اکسیدانی خوبی دارد. گرچه کومین آلدهید خالص حتی با غلظت های بالا اثرات مهار پراکسیداسیون کبدی را نشان نداده است، ولی قدرت پاک کنندگی آنیون های سوپراکساید را دارا است.
در مطالعاتی ادویه های حاوی زیره ی سبز خاصیت ضد سرطانی را در موش نشان داده است.
اسانس زیره ی سبز و کومین آلدهید دارای اثرات قوی لاروکش و ضد باکتری می باشد. اسانس آن در غلظت های 300 تا 600 در میلیون، از رشد لاکتوباسیلوس پلانتاروم جلوگیری می کند.
مهم ترین اثرات گزارش شده:
سقط کننده، ضد درد، بی حس کننده، ضد کرم، ضد چسبندگی پلاکت ها، ضد باکتری، ضد سم، ضد صفرا، ضد باروری، ضد التهاب، ضد اکسیدان، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقویت کننده ی قوای جنسی، قابض، ضد نفخ، ضد احتقان، معرق، هضم کننده ی غذا، ادرار آور، شیرافزا، دارای خاصیت استروژنی، قارچ کش، لاروکش، فتودرماتیتیک، محرک، تقویت کننده ی ، تقویت کننده ی رحم و التیام دهنده ی زخم.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد داروی “سنکل” و موارد مصرف آن

لووتیروکسین اطلاعاتی در مورد مصرف داروف عوارض و اثرات آن

لووتیروکسین اطلاعاتی در مورد مصرف داروف عوارض و اثرات آن

لووتیروکسین

داروی “لووتیروکسین” در دوران شیردهی باید با احتیاط مصرف شود. این دارو برای مشکلات کم کاری تیروئید تجویز می شود. این دارو عوارضی نیز ایجاد می کند که در این مطلب آنها را بررسی می کنیم.

لووتیروکسین

(به انگلیسی:Levothyroxine)لووتیروکسین

 مسوول ساخت لووتیروکسین می باشد. در بیماران دچار ، تیروئیدمقادیر کمتری از این هورمون را تولید می کند. به علاوه این دارو در کودکان دچار کم کاری تیروئید (کرتینیسم) و افراد مبتلا به بزرگی بی علامت تیروئید (گواتر) نیز استفاده می شود. لووتیروکسین به شکل قرص تولید می گردد.
تاریخچه قرص لووتیروکسین:
قرص لووتیروکسین برای اولین بار در آمریکا در سال 1950 به تولید انبوه رسید و در سال 2000 توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان مشکلات تیروئید تایید گردید.
در سال 2007 نیز انجمن تیروئید در بریتانیا تایید کرد که تنها درمان پزشکی برای کم کاری تیروئید استفاده از قرص لووتیروکسین می باشد.
لووتیروکسین توسط لابراتوارهای مختلف و با نام های تجاری گوناگون از قبیل لووتروید(Levothroid) ، لووکسیل(Levoxyil)، لووتی(Levo-T)، یونی تروید(Unithroid) و غیره تولید و عرضه می شود.
در اکثر کشورها لووتیروکسین به عنوان گزینه اول برای درمان کم کاری تیروئید توسط پزشکان تجویز می شود به عنوان مثال در سال 2015 بیش از 36.000.000 نسخه از لووتیروکسین در آمریکا به فروش رسیده است.
در کشور ما ایران نیز این دارو به عنوان اولین گزینه برای کم کاری تیروئید توسط پزشکان انتخاب می گردد.
لووتیروکسین
مسمومیت و درمان لووتیروکسین 
اطلاعات لازم قبل از مصرف لووتیروکسین
– اگر شما اختلال تیروئید، بیماری قلبی، بیماری عروقی، دیابت، آنمی (کم خونی)، مشکل غده هیپوفیز و یا آدرنال (غده فوق کلیوی)، سابقه لخته شدن خون، درد قفسه سینه، درد بازو یا شانه، تهوع و تعریق را دارید، قبل از مصرف لووتیروکسین به پزشک خود اطلاع دهید.
– اگر از انسولین و یا داروهای خوراکی دیابت مصرف می کنید، از پزشک خود درباره مقدار دوز مصرفی داروهای دیابت با لووتیروکسین سئوال کنید.
– انواع مختلف لووتیروکسین دارای کارکردهای متفاوتی هستند. اگر شکل داروی لووتیروکسین فعلی شما با شکل داروی قبلی فرق می کند، به پزشک و یا داروساز بگویید. نوع لووتیروکسین مصرفی خود را قبل از اجازه پزشک متخصص تغییر ندهید.
– یک دوره زمانی طول می کشد تا لووتیروکسین اثر خود را نشان دهد. پس، هیچگاه به طور ناگهانی داروی خود را قطع نکنید.
اگر با مصرف دارو، احساس بهبودی کردید، خودسرانه مصرف آن را قطع نکنید؛ زیرا پزشک با بررسی عملکرد غده تیروئید، به شما خواهد گفت که چه زمانی مصرف آن را قطع کنید
– اگر ویتامین، داروهای گیاهی و یا داروهای بدون نسخه مصرف می کنید و دکتر به شما قرص لووتیروکسین داده است، با دکتر خود درباره داروها و مکمی هایی که مصرف می کنید، مشورت کنید.
– لووتیروکسین نباید برای  تجویز شود، مگر آنکه دچار کم کاری تیروئید باشید. گاهی کم کاری تیروئید، موجب می شود.
– لووتیروکسین برای درمان چاقی و یا مشکلات وزنی استفاده نمی شود.
موارد مصرف، روش و دوزاژ:
قرص لووتیروکسین در درمان کم کاری تیروئید جایگزین هورمون تیروئید است:
قرص لووتیروکسین در بالغین:
ابتدا 50 میکروگرم قرص لووتیروکسین به صورت روزانه استفاده شده و به تدریج هر 3 تا 4 هفته، 25 تا 50 میکروگرم افزوده می شود.
قرص لووتیروکسین در کودکان:
در کودکان بالای 12 سال:2 تا 3 میکروگرم بر کیلوگرم
در کودکان 6 تا 12 سال:4 تا 5 میکروگرم بر کیلوگرم
در کودکان 1 تا 5 سال:5 تا 6 میکروگرم بر کیلوگرم
در کودکان 6 تا 12 ماه:6 تا 8 میکروگرم بر کیلوگرم
در کودکان زیر 6 ماه:8 تا 10 میکروگرم بر کیلوگرم.
قرص لووتیروکسین برای درمان کرتینیسم در کودکان زیر یک سال تجویز می شود:
ابتدا 25 تا 50 میکروگرم لووتیروکسین
چگونگی مصرف لووتیروکسین
– دارو را به همان مقداری که پزشک تجویز کرده، مصرف کنید، نه زیاد و نه کم. در صورتی که پزشک تشخیص دهد مقدار دارو را تغییر می دهد. شما خودتان این کار را نکنید.
– حتما قرص را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید. قرص لووتیروکسین به سرعت حل می شود و در صورتی که آب کافی با آن ننوشید ممکن است موجب ورم گلو و خفگی و یا بالا آوردن شود.
– لووتیروکسین را با  خالی و نیم ساعت قبل از غذا خوردن مصرف کنید.
– لووتیروکسین را صبح مصرف کنید. دستورالعمل های پزشک را رعایت کنید و دارو را هر روز در یک ساعت مشخص مصرف کنید.
– برای اطمینان از تاثیر دارو، باید مرتبا با مراجعه به پزشک غدد،  و ادرار بدهید.
– عملکرد کلیه و کبد نیز نیاز به آزمایش دارند.
– به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.
– هنگام مراجعه به دندانپزشک و یا پزشک دیگر، به آنها بگویید که لووتیروکسین مصرف می کنید.
– قرص های لووتیروکسین را باید در دمای اتاق و دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
مکانیسم اثر لووتیروکسین
جانشین هورمون تیروئید- لووتیروکسین بر متابولیسم پروتئین و کربوهیدرات تأثیر می گذارد، گلوکونئوژنز را پیش می برد، مصرف و انتقال از ذخایر گلیکوژن را افزایش می دهد، ساخت پروتئین را تحریک می کند، و رشد و افتراق سلولی را تنظیم می کند. اثر عمده لووتیروکسین افزایش سرعت متابولیک بافتها است.
فارماکوکینتیک:
نیمه عمر لووتیروکسین 6 تا 7 روز می باشد.
دفع لووتیروکسین از طریق روده است.
اگر قرص لووتیروکسین را فراموش کردید
همان موقع که یادتان آمد، دارو را مصرف کنید.
اگر نزدیک نوبت بعدی یادتان آمد، داروی فراموش شده را مصرف نکنید.
اگر دارو را در یک نوبت فراوش کردید، مقدار دوز دارو را زیاد نکنید.
‎مواد غذایی و لووتیروکسین
طبق تحقیقات مصرف برخی از  می تواند موجب کاهش جذب لووتیروکسین شود.مصرف بیش از حد و همیشگی گردو،سویا،گریپ فروت و نوشیدنی های  دار باعث کاهش اثر لووتیروکسین می شود. این مواد را در  خود به صورت کم و متعادل مصرف نمایید.
‎-در صورتی که لووتیروکسین برای کودک شما تجویز شده است، مقدار مصرف دارو در هر نوبت با توجه به وزن و سن و نوع اختلال برای وی توسط پزشک محاسبه می شود.مقدار تجویز شده را حداقل نیم ساعت پیش از اولین وعده غذایی روزانه،به کودک خود بدهید.
موارد منع مصرف:
تیروتوکسیکوز کنترل نشده
نارسایی آدرنال درمان نشده آدرنال
MI
درمان چاقی
موارد احتیاط:
IHD
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
DM (دیابت شیرین)
سوء جذب میگزوم
نارسایی کلیوی
سالمندان
شیردهی
مصرف لووتیروکسین در بارداری
FDA طبقه بندی:A.
مصرف لووتیروکسین در دوران شیردهی
مقدار کمی از لووتیروکسین در شیر ترشح می شود. مصرف این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط همراه باشد.
مصرف در سالمندان:
بیماران سالخورده نسبت به اثرات لووتیروکسین حساس تر هستند. در بیمارانی که سن بیش از 60 سال دارند، مقدار مصرف اولیه باید 25 درصد کمتر از مقدار معمول توصیه شده باشد.
نحوه مصرف لووتیروکسین در کودکان:
دوز و نحوه مصرف در کودکان بستگی به عواملی مانند سن، وزن و وضعیت غده تیروئید آنان دارد، معمولا پزشک درمان را با دوز بسیار کم شروع و مرتبا از طریق آزمایشات خون وضعیت تیروئید و میزان هورمون تیروکسین را بررسی می کند تا یک دوز ثابت و مناسب برای کودک تشخیص و تعیین نماید.
نکات مهم:باید قرص لووتیروکسین را حداقل نیم ساعت قبل از صبحانه به کودک بدهید، در صورت نیاز می توانید آنرا در 10 الی 15 سی سی آب حل نمایید، بعد از آنکه قرص را در آب حل نمودید بلافاصله آنرا به کودک بدهید و به هیچ عنوان نباید آنرا نگهداری کنید و یا با فاصله زمانی به کودک بدهید.
ریزش نسبی مو ممکن است طی چند ماه اول درمان بروز کند. باید به کودک و والدین وی اطمینان داد که این عارضه گذرا است.
لووتیروکسین
نحوه مصرف لووتیروکسین
نحوه مصرف لووتیروکسین در نوزادان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید:
زمانی که نوزاد با غده تیروئید کم کار متولد شود به آن کم کاری تیروئید مادرزادی گویند، دوز لووتیروکسین برای این نوزادان 10 الی 15 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدنشان در روز برای 3 ماه اول درمان است، بعد از آن دوز دارو با توجه به روند بهبود و واکنش نوزاد به درمان توسط پزشک مشخص می گردد.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
لووتیروکسین برداشت ید رادیواکتیو (I131) توسط تیروئید، غلظت ید پیوند یافته به پروتئین و برداشت لیوتیرونین را تغییر می دهد.
تداخل دارویی:
بسیاری از داروها بر عملکرد لووتیروکسین تاثیر می گذارند و برعکس. در صورتی که هر نوع دارو چه با منشا شیمیایی و چه با منشا گیاهی، مکمل غذایی از قبیل ویتامین ها و مواد معدنی و غیره مصرف می کنید و یا قصد مصرف دارید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
داروهای زیر بر عملکرد لووتیروکسین تاثیر می گذارند:
داروهای ضد صرع از قبیل فنی توئین،کاربامازپین، پریمیدون و باربیتورات
قرص سرترالین که برای درمان ،  و اختلالات رفتاری مورد استفاده قرار می گیرد.
آنتی اسیدها که برای درمان سو هاضمه و مشکلات گوارش استفاده می شوند.
داروها و مکمل های غذایی حاوی نمک های کلسیم.
سایمتیدین:این دارو برای کاهش اسید و  تجویز می شود.
داروهای مهار کننده پمپ پروتون از قبیل امپرازول، لانزوپرازول، پنتوپرازول:این داروها نیز باعث کاهش ترشح اسید معده می شوند.
سوکرالفیت:این دارو برای درمان زخم معده و اثنی عشر استفاده می شود.
کلستیرامین و کلستیپول:این دو دارو کاهنده چربی خون و برای افرادی که دارای ، کلسترول و تری گلیسیرید بالا می باشند تجویز می گردند.
پلی استایرن سولفونات:در افرادی که دارای سطح  بالایی در خون می باشند تجویز و موجب کاهش آن می گردد.
آهن:دارو و یا مکمل های غذایی حاوی عنصر آهن
ریفامپین:نوعی  است که برای از بین بردن باکتری و عفونت مورد استفاده قرار می گیرد، در برخی موارد نیز برای درمان آکنه تجویز می گردد.
ایماتینیب:جز ترکیبات دارویی می باشد که در  برای درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد.
داروهای مسدود کننده بتا(بتا بلوکرها) مانند آتنولول و سوتالول:این داروها برای درمان فشار خون بالا و مشکلات قلبی تجویز می شوند.
داروهای حاوی آندروژن:که برای جبران کمبود هورمون مردانه تجویز می شوند.
کورتیکو استروئیدها مانند هیدروکورتیزون و پردنیزولون:این داروها برای درمان التهاب مورد استفاده قرار می گیرند.
آمیودارون:این دارو برای تپش و ضربان نامنظم قلب تجویز می گردد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی:علائم و نشانه های پرکاری تیروئید عبارت اند از ، افزایش اشتها، طپش قلب، ، ، کرامپهای شکمی، تعریق، تاکیکاردی، افزایش ، زیاد شدن فشار نبض، آنژین، آریتمی قلبی، لرزش، سردرد، بی خوابی، عدم تحمل گرما، تب، بی نظمی قاعدگی.
درمان:شامل کاهش جذب گوارش و خنثی کردن اثرات مرکزی و محیطی دارو و عمدتاً فعالیت سمپاتیک آن می شود. معده را شستشو داده یا ایجاد استفراغ می کنند و به دنبال آن تا چهار ساعت بعد از بلع دارو به بیمار ذغال فعال می دهند. در صورت بیهوش بودن بیمار، یا بروز حملات تشنجی، باید از بروز آسپیراسیون جلوگیری کرد. برای حمایت تنفسی می توان از اکسیژن یا تنفس مصنوعی استفاده کرد. همچنین، نارسایی احتقانی قلب و تب و زیادی قند خون را درمان، و کاهش مایعات بدن را جبران کرد. پروپرانولول (یامهار کننده دیگر گیرنده بتا) ممکن است برای مقابله با بسیاری از اثرات ناشی از افزایش فعالیت سمپاتیک به کار رود. مصرف لووتیروکسین باید طی 6-2 روز به تدریج کاهش یابد و سپس با مقدار کمتری مجدداً شروع می شود.

عوارض جانبی لووتیروکسین

چنانچه با مصرف این دارو با عوارض زیر مواجه شدید در اسرع وقت به بیمارستان مراجعه نمایید:
واکنش آلرژیک مانند تورم صورت، زبان، لب ها، گلو، اختلال در تنفس، خارش شدید پوست، درد مفاصل، حساسیت به نور به ویژه نور خورشید، احساس ناخوشی شدید و عدم سلامت، افزایش درجه حرارت بدن، افزایش ضربان قلب، افت فشار خون، نارسایی قلبی، زردی و گیجی.
سایر عوارض قرص لووتیروکسین شبیه علائم پر کاری تیروئید است و دلیل آن هم ازدیاد دوز مصرفی است و معمولا با کاهش دوز و یا قطع مصرف از بین می روند.
علائمی که نشان دهنده آن است که باید دوز مصرفی دارو را کاهش دهید عبارتند از:گر گرفتگی، سردرد، تعریق بیش از حد، ضعف عضلات، به هم ریختگی عادات ماهانه، عدم تحمل گرما و .
البته شما نباید بدون مشورت با پزشک تغییری در دوز لووتیروکسین ایجاد نمایید و صرفا با مشاهده علائم ذکر شده باید پزشکتان را در جریان بگذارید.
نکات قابل توصیه در مورد لووتیروکسین
دارو را هر روز در وقت معین مصرف کنید. برای جلوگیری از بروز بی خوابی، دارو را به هنگام صبح مصرف نمایید.
در صورت بروز سردرد، اسهال، عصبانیت، تعریق بیش از حد، عدم تحمل گرما، درد قفسه سینه، افزایش تعداد نبض، یا طپش قلب، به پزشک اطلاع دهید.
دارو را در جای گرم و مرطوب نگهداری نکنید، زیرا موجب تجزیه دارو می شود.
به بیمار توصیه کنید همواره از فرآورده مربوط به یک کارخانه استفاده کنید چون فرآورده های مختلف مقادیر متفاوتی از دارو را دارند.
به بیمار توضیح دهید درمان جایگزینی مادام العمر است، مگر اینکه هایپوتیروئیدی گذرا باشد.
نحوه نگهداری دارو :
این دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید و آنرا در دمای زیر 25 درجه سانتی گراد و در بسته بندی اصلی محصول نگهداری کنید و به هیچ عنوان بعد از تاریخ انقضا از آن استفاده ننمایید.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

لووتیروکسین اطلاعاتی در مورد مصرف داروف عوارض و اثرات آن

(image)

داروی “لووتیروکسین” در دوران شیردهی باید با احتیاط مصرف شود. این دارو برای مشکلات کم کاری تیروئید تجویز می شود. این دارو عوارضی نیز ایجاد می کند که در این مطلب آنها را بررسی می کنیم.

لووتیروکسین

(به انگلیسی:Levothyroxine)(image)

 مسوول ساخت لووتیروکسین می باشد. در بیماران دچار ، تیروئیدمقادیر کمتری از این هورمون را تولید می کند. به علاوه این دارو در کودکان دچار کم کاری تیروئید (کرتینیسم) و افراد مبتلا به بزرگی بی علامت تیروئید (گواتر) نیز استفاده می شود. لووتیروکسین به شکل قرص تولید می گردد.
تاریخچه قرص لووتیروکسین:
قرص لووتیروکسین برای اولین بار در آمریکا در سال 1950 به تولید انبوه رسید و در سال 2000 توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان مشکلات تیروئید تایید گردید.
در سال 2007 نیز انجمن تیروئید در بریتانیا تایید کرد که تنها درمان پزشکی برای کم کاری تیروئید استفاده از قرص لووتیروکسین می باشد.
لووتیروکسین توسط لابراتوارهای مختلف و با نام های تجاری گوناگون از قبیل لووتروید(Levothroid) ، لووکسیل(Levoxyil)، لووتی(Levo-T)، یونی تروید(Unithroid) و غیره تولید و عرضه می شود.
در اکثر کشورها لووتیروکسین به عنوان گزینه اول برای درمان کم کاری تیروئید توسط پزشکان تجویز می شود به عنوان مثال در سال 2015 بیش از 36.000.000 نسخه از لووتیروکسین در آمریکا به فروش رسیده است.
در کشور ما ایران نیز این دارو به عنوان اولین گزینه برای کم کاری تیروئید توسط پزشکان انتخاب می گردد.
(image)
مسمومیت و درمان لووتیروکسین 
اطلاعات لازم قبل از مصرف لووتیروکسین
– اگر شما اختلال تیروئید، بیماری قلبی، بیماری عروقی، دیابت، آنمی (کم خونی)، مشکل غده هیپوفیز و یا آدرنال (غده فوق کلیوی)، سابقه لخته شدن خون، درد قفسه سینه، درد بازو یا شانه، تهوع و تعریق را دارید، قبل از مصرف لووتیروکسین به پزشک خود اطلاع دهید.
– اگر از انسولین و یا داروهای خوراکی دیابت مصرف می کنید، از پزشک خود درباره مقدار دوز مصرفی داروهای دیابت با لووتیروکسین سئوال کنید.
– انواع مختلف لووتیروکسین دارای کارکردهای متفاوتی هستند. اگر شکل داروی لووتیروکسین فعلی شما با شکل داروی قبلی فرق می کند، به پزشک و یا داروساز بگویید. نوع لووتیروکسین مصرفی خود را قبل از اجازه پزشک متخصص تغییر ندهید.
– یک دوره زمانی طول می کشد تا لووتیروکسین اثر خود را نشان دهد. پس، هیچگاه به طور ناگهانی داروی خود را قطع نکنید.
اگر با مصرف دارو، احساس بهبودی کردید، خودسرانه مصرف آن را قطع نکنید؛ زیرا پزشک با بررسی عملکرد غده تیروئید، به شما خواهد گفت که چه زمانی مصرف آن را قطع کنید
– اگر ویتامین، داروهای گیاهی و یا داروهای بدون نسخه مصرف می کنید و دکتر به شما قرص لووتیروکسین داده است، با دکتر خود درباره داروها و مکمی هایی که مصرف می کنید، مشورت کنید.
– لووتیروکسین نباید برای  تجویز شود، مگر آنکه دچار کم کاری تیروئید باشید. گاهی کم کاری تیروئید، موجب می شود.
– لووتیروکسین برای درمان چاقی و یا مشکلات وزنی استفاده نمی شود.
موارد مصرف، روش و دوزاژ:
قرص لووتیروکسین در درمان کم کاری تیروئید جایگزین هورمون تیروئید است:
قرص لووتیروکسین در بالغین:
ابتدا 50 میکروگرم قرص لووتیروکسین به صورت روزانه استفاده شده و به تدریج هر 3 تا 4 هفته، 25 تا 50 میکروگرم افزوده می شود.
قرص لووتیروکسین در کودکان:
در کودکان بالای 12 سال:2 تا 3 میکروگرم بر کیلوگرم
در کودکان 6 تا 12 سال:4 تا 5 میکروگرم بر کیلوگرم
در کودکان 1 تا 5 سال:5 تا 6 میکروگرم بر کیلوگرم
در کودکان 6 تا 12 ماه:6 تا 8 میکروگرم بر کیلوگرم
در کودکان زیر 6 ماه:8 تا 10 میکروگرم بر کیلوگرم.
قرص لووتیروکسین برای درمان کرتینیسم در کودکان زیر یک سال تجویز می شود:
ابتدا 25 تا 50 میکروگرم لووتیروکسین
چگونگی مصرف لووتیروکسین
– دارو را به همان مقداری که پزشک تجویز کرده، مصرف کنید، نه زیاد و نه کم. در صورتی که پزشک تشخیص دهد مقدار دارو را تغییر می دهد. شما خودتان این کار را نکنید.
– حتما قرص را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید. قرص لووتیروکسین به سرعت حل می شود و در صورتی که آب کافی با آن ننوشید ممکن است موجب ورم گلو و خفگی و یا بالا آوردن شود.
– لووتیروکسین را با  خالی و نیم ساعت قبل از غذا خوردن مصرف کنید.
– لووتیروکسین را صبح مصرف کنید. دستورالعمل های پزشک را رعایت کنید و دارو را هر روز در یک ساعت مشخص مصرف کنید.
– برای اطمینان از تاثیر دارو، باید مرتبا با مراجعه به پزشک غدد،  و ادرار بدهید.
– عملکرد کلیه و کبد نیز نیاز به آزمایش دارند.
– به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.
– هنگام مراجعه به دندانپزشک و یا پزشک دیگر، به آنها بگویید که لووتیروکسین مصرف می کنید.
– قرص های لووتیروکسین را باید در دمای اتاق و دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
مکانیسم اثر لووتیروکسین
جانشین هورمون تیروئید- لووتیروکسین بر متابولیسم پروتئین و کربوهیدرات تأثیر می گذارد، گلوکونئوژنز را پیش می برد، مصرف و انتقال از ذخایر گلیکوژن را افزایش می دهد، ساخت پروتئین را تحریک می کند، و رشد و افتراق سلولی را تنظیم می کند. اثر عمده لووتیروکسین افزایش سرعت متابولیک بافتها است.
فارماکوکینتیک:
نیمه عمر لووتیروکسین 6 تا 7 روز می باشد.
دفع لووتیروکسین از طریق روده است.
اگر قرص لووتیروکسین را فراموش کردید
همان موقع که یادتان آمد، دارو را مصرف کنید.
اگر نزدیک نوبت بعدی یادتان آمد، داروی فراموش شده را مصرف نکنید.
اگر دارو را در یک نوبت فراوش کردید، مقدار دوز دارو را زیاد نکنید.
‎مواد غذایی و لووتیروکسین
طبق تحقیقات مصرف برخی از  می تواند موجب کاهش جذب لووتیروکسین شود.مصرف بیش از حد و همیشگی گردو،سویا،گریپ فروت و نوشیدنی های  دار باعث کاهش اثر لووتیروکسین می شود. این مواد را در  خود به صورت کم و متعادل مصرف نمایید.
‎-در صورتی که لووتیروکسین برای کودک شما تجویز شده است، مقدار مصرف دارو در هر نوبت با توجه به وزن و سن و نوع اختلال برای وی توسط پزشک محاسبه می شود.مقدار تجویز شده را حداقل نیم ساعت پیش از اولین وعده غذایی روزانه،به کودک خود بدهید.
موارد منع مصرف:
تیروتوکسیکوز کنترل نشده
نارسایی آدرنال درمان نشده آدرنال
MI
درمان چاقی
موارد احتیاط:
IHD
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
DM (دیابت شیرین)
سوء جذب میگزوم
نارسایی کلیوی
سالمندان
شیردهی
مصرف لووتیروکسین در بارداری
FDA طبقه بندی:A.
مصرف لووتیروکسین در دوران شیردهی
مقدار کمی از لووتیروکسین در شیر ترشح می شود. مصرف این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط همراه باشد.
مصرف در سالمندان:
بیماران سالخورده نسبت به اثرات لووتیروکسین حساس تر هستند. در بیمارانی که سن بیش از 60 سال دارند، مقدار مصرف اولیه باید 25 درصد کمتر از مقدار معمول توصیه شده باشد.
نحوه مصرف لووتیروکسین در کودکان:
دوز و نحوه مصرف در کودکان بستگی به عواملی مانند سن، وزن و وضعیت غده تیروئید آنان دارد، معمولا پزشک درمان را با دوز بسیار کم شروع و مرتبا از طریق آزمایشات خون وضعیت تیروئید و میزان هورمون تیروکسین را بررسی می کند تا یک دوز ثابت و مناسب برای کودک تشخیص و تعیین نماید.
نکات مهم:باید قرص لووتیروکسین را حداقل نیم ساعت قبل از صبحانه به کودک بدهید، در صورت نیاز می توانید آنرا در 10 الی 15 سی سی آب حل نمایید، بعد از آنکه قرص را در آب حل نمودید بلافاصله آنرا به کودک بدهید و به هیچ عنوان نباید آنرا نگهداری کنید و یا با فاصله زمانی به کودک بدهید.
ریزش نسبی مو ممکن است طی چند ماه اول درمان بروز کند. باید به کودک و والدین وی اطمینان داد که این عارضه گذرا است.
(image)
نحوه مصرف لووتیروکسین
نحوه مصرف لووتیروکسین در نوزادان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید:
زمانی که نوزاد با غده تیروئید کم کار متولد شود به آن کم کاری تیروئید مادرزادی گویند، دوز لووتیروکسین برای این نوزادان 10 الی 15 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدنشان در روز برای 3 ماه اول درمان است، بعد از آن دوز دارو با توجه به روند بهبود و واکنش نوزاد به درمان توسط پزشک مشخص می گردد.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
لووتیروکسین برداشت ید رادیواکتیو (I131) توسط تیروئید، غلظت ید پیوند یافته به پروتئین و برداشت لیوتیرونین را تغییر می دهد.
تداخل دارویی:
بسیاری از داروها بر عملکرد لووتیروکسین تاثیر می گذارند و برعکس. در صورتی که هر نوع دارو چه با منشا شیمیایی و چه با منشا گیاهی، مکمل غذایی از قبیل ویتامین ها و مواد معدنی و غیره مصرف می کنید و یا قصد مصرف دارید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
داروهای زیر بر عملکرد لووتیروکسین تاثیر می گذارند:
داروهای ضد صرع از قبیل فنی توئین،کاربامازپین، پریمیدون و باربیتورات
قرص سرترالین که برای درمان ،  و اختلالات رفتاری مورد استفاده قرار می گیرد.
آنتی اسیدها که برای درمان سو هاضمه و مشکلات گوارش استفاده می شوند.
داروها و مکمل های غذایی حاوی نمک های کلسیم.
سایمتیدین:این دارو برای کاهش اسید و  تجویز می شود.
داروهای مهار کننده پمپ پروتون از قبیل امپرازول، لانزوپرازول، پنتوپرازول:این داروها نیز باعث کاهش ترشح اسید معده می شوند.
سوکرالفیت:این دارو برای درمان زخم معده و اثنی عشر استفاده می شود.
کلستیرامین و کلستیپول:این دو دارو کاهنده چربی خون و برای افرادی که دارای ، کلسترول و تری گلیسیرید بالا می باشند تجویز می گردند.
پلی استایرن سولفونات:در افرادی که دارای سطح  بالایی در خون می باشند تجویز و موجب کاهش آن می گردد.
آهن:دارو و یا مکمل های غذایی حاوی عنصر آهن
ریفامپین:نوعی  است که برای از بین بردن باکتری و عفونت مورد استفاده قرار می گیرد، در برخی موارد نیز برای درمان آکنه تجویز می گردد.
ایماتینیب:جز ترکیبات دارویی می باشد که در  برای درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد.
داروهای مسدود کننده بتا(بتا بلوکرها) مانند آتنولول و سوتالول:این داروها برای درمان فشار خون بالا و مشکلات قلبی تجویز می شوند.
داروهای حاوی آندروژن:که برای جبران کمبود هورمون مردانه تجویز می شوند.
کورتیکو استروئیدها مانند هیدروکورتیزون و پردنیزولون:این داروها برای درمان التهاب مورد استفاده قرار می گیرند.
آمیودارون:این دارو برای تپش و ضربان نامنظم قلب تجویز می گردد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی:علائم و نشانه های پرکاری تیروئید عبارت اند از ، افزایش اشتها، طپش قلب، ، ، کرامپهای شکمی، تعریق، تاکیکاردی، افزایش ، زیاد شدن فشار نبض، آنژین، آریتمی قلبی، لرزش، سردرد، بی خوابی، عدم تحمل گرما، تب، بی نظمی قاعدگی.
درمان:شامل کاهش جذب گوارش و خنثی کردن اثرات مرکزی و محیطی دارو و عمدتاً فعالیت سمپاتیک آن می شود. معده را شستشو داده یا ایجاد استفراغ می کنند و به دنبال آن تا چهار ساعت بعد از بلع دارو به بیمار ذغال فعال می دهند. در صورت بیهوش بودن بیمار، یا بروز حملات تشنجی، باید از بروز آسپیراسیون جلوگیری کرد. برای حمایت تنفسی می توان از اکسیژن یا تنفس مصنوعی استفاده کرد. همچنین، نارسایی احتقانی قلب و تب و زیادی قند خون را درمان، و کاهش مایعات بدن را جبران کرد. پروپرانولول (یامهار کننده دیگر گیرنده بتا) ممکن است برای مقابله با بسیاری از اثرات ناشی از افزایش فعالیت سمپاتیک به کار رود. مصرف لووتیروکسین باید طی 6-2 روز به تدریج کاهش یابد و سپس با مقدار کمتری مجدداً شروع می شود.

عوارض جانبی لووتیروکسین

چنانچه با مصرف این دارو با عوارض زیر مواجه شدید در اسرع وقت به بیمارستان مراجعه نمایید:
واکنش آلرژیک مانند تورم صورت، زبان، لب ها، گلو، اختلال در تنفس، خارش شدید پوست، درد مفاصل، حساسیت به نور به ویژه نور خورشید، احساس ناخوشی شدید و عدم سلامت، افزایش درجه حرارت بدن، افزایش ضربان قلب، افت فشار خون، نارسایی قلبی، زردی و گیجی.
سایر عوارض قرص لووتیروکسین شبیه علائم پر کاری تیروئید است و دلیل آن هم ازدیاد دوز مصرفی است و معمولا با کاهش دوز و یا قطع مصرف از بین می روند.
علائمی که نشان دهنده آن است که باید دوز مصرفی دارو را کاهش دهید عبارتند از:گر گرفتگی، سردرد، تعریق بیش از حد، ضعف عضلات، به هم ریختگی عادات ماهانه، عدم تحمل گرما و .
البته شما نباید بدون مشورت با پزشک تغییری در دوز لووتیروکسین ایجاد نمایید و صرفا با مشاهده علائم ذکر شده باید پزشکتان را در جریان بگذارید.
نکات قابل توصیه در مورد لووتیروکسین
دارو را هر روز در وقت معین مصرف کنید. برای جلوگیری از بروز بی خوابی، دارو را به هنگام صبح مصرف نمایید.
در صورت بروز سردرد، اسهال، عصبانیت، تعریق بیش از حد، عدم تحمل گرما، درد قفسه سینه، افزایش تعداد نبض، یا طپش قلب، به پزشک اطلاع دهید.
دارو را در جای گرم و مرطوب نگهداری نکنید، زیرا موجب تجزیه دارو می شود.
به بیمار توصیه کنید همواره از فرآورده مربوط به یک کارخانه استفاده کنید چون فرآورده های مختلف مقادیر متفاوتی از دارو را دارند.
به بیمار توضیح دهید درمان جایگزینی مادام العمر است، مگر اینکه هایپوتیروئیدی گذرا باشد.
نحوه نگهداری دارو :
این دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید و آنرا در دمای زیر 25 درجه سانتی گراد و در بسته بندی اصلی محصول نگهداری کنید و به هیچ عنوان بعد از تاریخ انقضا از آن استفاده ننمایید.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

لووتیروکسین اطلاعاتی در مورد مصرف داروف عوارض و اثرات آن

سلژیلین اطلاعاتی در مورد این دارو عوارض و خطرات آن

سلژیلین اطلاعاتی در مورد این دارو عوارض و خطرات آن

سلژیلین

داروی سلژیلین برای چه بیماری تجویز می شود و چه عوارض و خطراتی دارد؟ مقدار مصرف این دارو در ودکان و بزرگسالان چقدر است؟

عوارض و خطرات داروی سلژیلین

(به انگلیسی:Selegiline)

رده درمانی:مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI)
اشکال دارویی:قرص
موارد و مقدار مصرف
درمان کمکی برای لوودوپا – کربی دوپا در کنترل نشانه های همراه با 
بزرگسالان:مقدار mg/day 10، (پنج میلی گرم هنگام صبحانه و پنج میلی گرم هنگام نهار) مصرف می شود و بعد از 3-2 روز درمان، کاهش تدریجی لوودوپا – کربی دوپا شروع می شود.
مکانیسم اثر سلژیلین
این دارو با مهار آنزیم مونوآمینواکسیداز(MAO-B) آنزیم مسئول تجزیه دوپامین، مانع تجزیه دوپامین می شود.
فارماکوکینتیک سلژیلین
این دارو دارای متابولیسم گذر اول کبدی شدید می باشد و به همین دلیل، پس از مصرف خوراکی ، فراهمی زیستی دارو کم است . در کبد متابولیزه می شود و متابولیت فعال آن از طریق ادرار دفع می شود. به مقدار زیادی به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر دارو 39 ساعت می باشد.
منع مصرف سلژیلین
در صورت وجود علائم خارج هرمی ناشی از مصرف داروها نباید تجویز شود.
مصرف در بارداری وشیر دهی
گروه C:
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی  بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.
ترشح این دارو در  ثابت نشده است با این وجود لازم است با احتیاط کامل مصرف شود.
تداخل های دارویی
مصرف همزمان این دارو با ضد  های سه حلقه ای ممکن است موجب بروز اختلالات قلبی، ، تغییرات خلقی و روانی، زیادی ، زیادی دمای بدن، ، لرزش و سختی عضلانی شود. بین شروع درمان با ضد  های سه حلقه ای و قطع درمان سلژیلین حداقل باید 14 روز فاصله زمانی باشد.
مصرف همزمان این دارو با داروهای مهارکننده اختصاصی باز جذب سروتونین مانند فلوکستین، سرترالین و سیتالوپرام ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونین که بسیار خطرناک است، شود.
در صورت مصرف همزمان این دارو با پتیدین و احتمالاً سایر داروهای ضد درد مخدر ممکن است منجر به تحریک شدید عصبی، تعریق، زیادی فشار خون، تضعیف مرکز تنفس، زیادی دمای بدن، اغما و حتی مرگ شود.
سلژیلین
نکاتی در رابطه با سلژبلین
مسمومیت و درمان :‏
تظاهرات بالینی:افت فشارخون، آشفتگی سایکوموتور، از آنجا که با مصرف مقادیر زیاد به عنوان یک مهارکننده ‏غیراختصاصی ‏MAO‏ عمل می کند، امکان بروز نشانه های مسمومیت با مهارکننده ‏MAO‏ وجود دارد، که عبارت اند از ‏خواب آلودگی، سرگیجه، فعالیت مفرط، آشفتگی، حملات تشنجی، اغما، زیادی فشارخون، کمی فشارخون، اختلال در ‏هدایت قلبی و کلاپس قلبی – عروقی. این نشانه ها ممکن است بلافاصله بعد از مصرف دارو ظاهر نشوند( احتمالاً تأخیر ‏‏12 ساعته یا بیشتر وجود دارد).
درمان:حمایتی است. بیمار از نظر بدتر شدن نشانه ها به دقت پیگیری شود. واداشتن بیمار به استفراغ یا لاواژ معده ‏ممکن است در مراحل اولیه مصرف بیش از حد دارو مفید باشد. از مشتقات فنوتیازین و محرک های ‏CNS‏ نباید استفاده ‏شود؛ داروهای آدرنرژیک ممکن است منجر به تحریک پاسخ تشدید شده شوند. دیازپام ممکن است برای درمان حملات ‏تشنجی مفید باشد. ‏
عوارض جانبی
عوارض شایع دارو:اختلال حرکتی، اختلال خلقی یا روانی،  یا شکم، گیجی یا احساس غش، ، بیخوابی، تهوع یا استفراغ
عوارض غیرشایع دارو:درد قفسه سینه، آریتمی قلبی، آسم، خیز محیطی، خونریزی گوارشی، توهم، سردرد، زیادی فشار خون، کاهش فشار خون وضعیتی، هیپرتروفی پروستات، اضطراب، بیقراری، اختلال بینائی، لرز، تعریق، خواب آلودگی، نقص حافظه و حساسیت به نور.
نکات پرستاری هنگام تجویز
1- پرهیز از تجویز دوز بیش از 10mg در روز .
2- پایش علایم حیاتی بیمار به ویژه در دوره اصلاح دوز و مری .
3- پایش کلیه بیماران از نظر تغییر خلقی .
4- پرسش از بیمار در مورد حساسیت به دارو.
5- پرهیز از انجام فعالیت های دقیق و رانندگی نامشخص شدن میزان پاسخ بیمار به دارو .
نکات قابل توصیه به بیمار :‏
‏1- بیشتر از ‏mg/day 10‎‏ مصرف نکنید. شواهدی مبنی بر اثربخشی مقادیر بیشتر دارو وجود ندارد و ممکن است ‏عوارض جانبی را افزایش دهد.
‏2- به دلیل احتمال بروز سرگیجه در ابتدای درمان به هنگام حرکت احتیاط کنید، زیرا خطر افتادن وجود دارد.
‏3- از آنجا که دارو مهارکننده ‏MAO‏ است، احتمال تداخل با غذاهای حاوی تیرامین وجود دارد. هر گونه علائم و ‏نشانه های زیادی فشار خون از جمله سردرد شدید را بلافاصله اطلاع دهید، هر چند این تداخل با مقادیر توصیه شده ‏اتفاق نمی افتد. با مقادیر ‏mg/day 10‎، دارو فقط ‏MAO‏ نوع ‏B‏ را مهار می کند؛ بنابراین ، محدودیت رژیم غذایی ‏غیرضروری به نظر می رسد. دارو را بیش از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.
‏4- مصرف این دارو با الکل خطرناک است. حتی اگر دارو را به هنگام غروب و پیش از مصرف الکل مصرف کنید، ‏امکان تشدید اثرات وجود دارد.
‏5- از رانندگی و انجام فعالیت های خطرناکی که نیازمند هوشیاری کامل است، تا زمان مشخص شدن اثر دارو، پرهیز ‏کنید.
مصرف در شیردهی:ترشح دارو در شیر مادر مشخص نیست. مصرف این دارو در دوران شیردهی با احتیاط باشد.

دارو های هم گروه سلژیلین

Rasagiline

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

سلژیلین اطلاعاتی در مورد این دارو عوارض و خطرات آن

(image)

داروی سلژیلین برای چه بیماری تجویز می شود و چه عوارض و خطراتی دارد؟ مقدار مصرف این دارو در ودکان و بزرگسالان چقدر است؟

عوارض و خطرات داروی سلژیلین

(به انگلیسی:Selegiline)

رده درمانی:مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI)
اشکال دارویی:قرص
موارد و مقدار مصرف
درمان کمکی برای لوودوپا – کربی دوپا در کنترل نشانه های همراه با 
بزرگسالان:مقدار mg/day 10، (پنج میلی گرم هنگام صبحانه و پنج میلی گرم هنگام نهار) مصرف می شود و بعد از 3-2 روز درمان، کاهش تدریجی لوودوپا – کربی دوپا شروع می شود.
مکانیسم اثر سلژیلین
این دارو با مهار آنزیم مونوآمینواکسیداز(MAO-B) آنزیم مسئول تجزیه دوپامین، مانع تجزیه دوپامین می شود.
فارماکوکینتیک سلژیلین
این دارو دارای متابولیسم گذر اول کبدی شدید می باشد و به همین دلیل، پس از مصرف خوراکی ، فراهمی زیستی دارو کم است . در کبد متابولیزه می شود و متابولیت فعال آن از طریق ادرار دفع می شود. به مقدار زیادی به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر دارو 39 ساعت می باشد.
منع مصرف سلژیلین
در صورت وجود علائم خارج هرمی ناشی از مصرف داروها نباید تجویز شود.
مصرف در بارداری وشیر دهی
گروه C:
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی  بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.
ترشح این دارو در  ثابت نشده است با این وجود لازم است با احتیاط کامل مصرف شود.
تداخل های دارویی
مصرف همزمان این دارو با ضد  های سه حلقه ای ممکن است موجب بروز اختلالات قلبی، ، تغییرات خلقی و روانی، زیادی ، زیادی دمای بدن، ، لرزش و سختی عضلانی شود. بین شروع درمان با ضد  های سه حلقه ای و قطع درمان سلژیلین حداقل باید 14 روز فاصله زمانی باشد.
مصرف همزمان این دارو با داروهای مهارکننده اختصاصی باز جذب سروتونین مانند فلوکستین، سرترالین و سیتالوپرام ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونین که بسیار خطرناک است، شود.
در صورت مصرف همزمان این دارو با پتیدین و احتمالاً سایر داروهای ضد درد مخدر ممکن است منجر به تحریک شدید عصبی، تعریق، زیادی فشار خون، تضعیف مرکز تنفس، زیادی دمای بدن، اغما و حتی مرگ شود.
(image)
نکاتی در رابطه با سلژبلین
مسمومیت و درمان :‏
تظاهرات بالینی:افت فشارخون، آشفتگی سایکوموتور، از آنجا که با مصرف مقادیر زیاد به عنوان یک مهارکننده ‏غیراختصاصی ‏MAO‏ عمل می کند، امکان بروز نشانه های مسمومیت با مهارکننده ‏MAO‏ وجود دارد، که عبارت اند از ‏خواب آلودگی، سرگیجه، فعالیت مفرط، آشفتگی، حملات تشنجی، اغما، زیادی فشارخون، کمی فشارخون، اختلال در ‏هدایت قلبی و کلاپس قلبی – عروقی. این نشانه ها ممکن است بلافاصله بعد از مصرف دارو ظاهر نشوند( احتمالاً تأخیر ‏‏12 ساعته یا بیشتر وجود دارد).
درمان:حمایتی است. بیمار از نظر بدتر شدن نشانه ها به دقت پیگیری شود. واداشتن بیمار به استفراغ یا لاواژ معده ‏ممکن است در مراحل اولیه مصرف بیش از حد دارو مفید باشد. از مشتقات فنوتیازین و محرک های ‏CNS‏ نباید استفاده ‏شود؛ داروهای آدرنرژیک ممکن است منجر به تحریک پاسخ تشدید شده شوند. دیازپام ممکن است برای درمان حملات ‏تشنجی مفید باشد. ‏
عوارض جانبی
عوارض شایع دارو:اختلال حرکتی، اختلال خلقی یا روانی،  یا شکم، گیجی یا احساس غش، ، بیخوابی، تهوع یا استفراغ
عوارض غیرشایع دارو:درد قفسه سینه، آریتمی قلبی، آسم، خیز محیطی، خونریزی گوارشی، توهم، سردرد، زیادی فشار خون، کاهش فشار خون وضعیتی، هیپرتروفی پروستات، اضطراب، بیقراری، اختلال بینائی، لرز، تعریق، خواب آلودگی، نقص حافظه و حساسیت به نور.
نکات پرستاری هنگام تجویز
1- پرهیز از تجویز دوز بیش از 10mg در روز .
2- پایش علایم حیاتی بیمار به ویژه در دوره اصلاح دوز و مری .
3- پایش کلیه بیماران از نظر تغییر خلقی .
4- پرسش از بیمار در مورد حساسیت به دارو.
5- پرهیز از انجام فعالیت های دقیق و رانندگی نامشخص شدن میزان پاسخ بیمار به دارو .
نکات قابل توصیه به بیمار :‏
‏1- بیشتر از ‏mg/day 10‎‏ مصرف نکنید. شواهدی مبنی بر اثربخشی مقادیر بیشتر دارو وجود ندارد و ممکن است ‏عوارض جانبی را افزایش دهد.
‏2- به دلیل احتمال بروز سرگیجه در ابتدای درمان به هنگام حرکت احتیاط کنید، زیرا خطر افتادن وجود دارد.
‏3- از آنجا که دارو مهارکننده ‏MAO‏ است، احتمال تداخل با غذاهای حاوی تیرامین وجود دارد. هر گونه علائم و ‏نشانه های زیادی فشار خون از جمله سردرد شدید را بلافاصله اطلاع دهید، هر چند این تداخل با مقادیر توصیه شده ‏اتفاق نمی افتد. با مقادیر ‏mg/day 10‎، دارو فقط ‏MAO‏ نوع ‏B‏ را مهار می کند؛ بنابراین ، محدودیت رژیم غذایی ‏غیرضروری به نظر می رسد. دارو را بیش از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.
‏4- مصرف این دارو با الکل خطرناک است. حتی اگر دارو را به هنگام غروب و پیش از مصرف الکل مصرف کنید، ‏امکان تشدید اثرات وجود دارد.
‏5- از رانندگی و انجام فعالیت های خطرناکی که نیازمند هوشیاری کامل است، تا زمان مشخص شدن اثر دارو، پرهیز ‏کنید.
مصرف در شیردهی:ترشح دارو در شیر مادر مشخص نیست. مصرف این دارو در دوران شیردهی با احتیاط باشد.

دارو های هم گروه سلژیلین

Rasagiline

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

سلژیلین اطلاعاتی در مورد این دارو عوارض و خطرات آن

اطلاعاتی در مورد قطره چشمی لاتانوپروست و نحوه مصرف آن

اطلاعاتی در مورد قطره چشمی لاتانوپروست و نحوه مصرف آن

قطره چشمی لاتانوپروست

قطره لاتانوپروست جهت کاهش فشار داخل کره چشم مصرف می شود. در این مطلب اطلاعاتی در مورد این قطره دارویی را می خوانید.

لاتانوپروست

Latanoprost

رده درمانی:آنالوگ پروستاگلاندین
اشکال دارویی:قطره چشمی
 
ترکیب:
هر 1 میلی لیتر محلول استریل چشمی لاتاپروست® حاوی 50 میکروگرم لاتانوپروست به عنوان ماده موثره و بنزالکونیوم کلراید به عنوان نگه دارنده می باشد.
قطره چشمی لاتانوپروست

لاتانوپروست

اطلاعات دارویی قطره چشم لاتانوپروست
افزایش فشار درون چشم می تواند سبب آسیب به عصب بینایی در پشت چشم شود. به این حالت گلوکوم و یا آب سیاه چشم گفته می شود. در صورت درمان نشدن، این بیماری می تواند باعث از بین رفتن بینایی شود. در برخی افراد فشار درون چشم بالاتر از حالت نرمال است اما دچار بیماری  نیستند این افراد در خطر این بیماری قرار دارند و ممکن است در آینده به گلوکوم مبتلا شوند. قطره چشم لاتانوپروست سبب کاهش فشار درون چشم می شود و از پیامدهای آتی این بیماری پیشگیری می کند. گاهی بیشتر از یک نوع قطره برای کاهش فشار درون چشم لازم است. لاتانوپروست در ترکیب با داروی دیگری به نام تیمولول با نام تجاری Xalacom برای کاهش فشار درون چشم نیز وجود دارد.
موارد مصرف :
ضد گلوکوم، کاهش دهنده فشار داخل کره چشم (آنالوگ پروستاگلاندین).
خط اول درمان افزایش فشار داخل کره چشم (IOP) در بیماران مبتلا به افزایش فشار
داخل کره چشم یا گلوکومای زاویه باز
مقدار مصرف
درمان افزایش فشار داخل چشم ( IOP ) در بیماران مبتلا به افزایش فشار چشم یا گلوکوم زاویه باز که به درمان به سایر داروهای کاهش دهندة فشار چشم پاسخ مناسب درمانی نمی دهند
بالغین :روزانه یک قرص در ساک ملتحمة چشم (یا چشم های) مبتلا ریخته می شود. بهتر است دارو هنگام خواب مصرف شود
چگونه باید داروی لاتانوپروست را استفاده کنید؟
داروی لاتانوپروست را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می شود، مصرف کنید . این دارو را در دوز های بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید. راهنمایی های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و بر اساس آن عمل کنید.
دست های خود را قبل از استفاده از قطره های چشمی بشویید.
برای استفاده از قطره های چشمی:
• کمی سرتان را به عقب کج کرده و پلک پایین خود را برای ایجاد یک فضای کوچک پایین بکشید. قطره چکان را بالای چشم با پایین پلک نگه دارید . نگاه کنید و قطره چکان را برای چکاندن یک قطره فشار داده و پس ازآن چشم خود را ببندید.
• فقط همان تعداد قطره ای را که پزشک شما تجویز کرده است، استعمال کنید.
• به آرامی انگشت خود را برای حدود 1 دقیقه برای حفظ مایع از تخلیه مجرای اشک آور به خود را، به گوشه داخلی چشم (شما) را فشار دهید.
• اگر شما از بیش از یک قطره برای همان چشم استفاده می کنید، حدود 5 دقیقه قبل از استعمال قطره قبلی، صبر کنید.
• حداقل 5 دقیقه صبر کنید قبل از استفاده از هر چشم دیگر قطره که دکتر شما تجویز کرده است.
اگر شما دچار هرگونه آسیب چشم یا عفونت، و یا اگر شما نیاز به هر نوع عمل جراحی، به خصوص جراحی چشم دارید در اسرع وقت به پزشک یا جراح خود اطلاع دهید. اگر مایع قطره چشمی دچار تغییر رنگ شد یا ذرات در آن به چشم می خورد، از مصرف آن جلوگیری کنید.
ظرف باز نشده از قطره های چشمی لاتانوپروست را در یک یخچال نگهداری کنید. پس از باز کردن و شروع به استفاده از قطره کردن، شما آن ها را در دمای اتاق ذخیره، به دوراز رطوبت، گرما، و نور نگهداری کنید. محکم رازمانی که از آن استفاده نمی کنید در یک بطری دربسته نگهداری کنید.
اگر بیش از 6 هفته از زمان باز کردن خیال قطره های چشمی می گذرد، از این قطره چشمی استفاده نکنید. اگر شما نیاز به ادامه دوره درمانی دارید، به پزشک خود پیش از به اتمام رسیدن قطره چشمی اطلاع دهید.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریبا موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید . برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنم، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت های پزشکی اورژانس و یا کمک های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.
چگونه باید این دارو را مصرف کنید؟
از استعمال بیش ازحد این دارو خودداری کنید، چون درواقع می تواند باعث افت تأثیر در کاهش فشار داخل چشم شود.
هرگز از داروهای دیگر چشمی مگر بااطلاع و توصیه پزشک خود استفاده نکنید.
مکانیسم اثر لاتانوپروست
مکانیسم دقیق عملکرد دارو مشخص نیست. ممکن است دارو از طریق افزایش خروج مایع زجاجیه سبب کاهش IOP شود.
فارماکوکینتیک لاتانوپروست
دارو از طریق قرنیه جذب شده و از طریق استرازها هیدرولیز شده به فرم اسیدی فعال تبدیل می شود.
نکاتی که قبل از مصرف لاتانوپروست باید در نظر گرفته شود
بعضی داروها را نمی توان در بعضی ازشرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می گردد. بنابراین بهتر است که قبل از مصرف قطره چشم لاتانوپروست ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
• در صورت حاملگی و یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می دهید.
• در صورتی که برای قرار دادن و یا برداشتن لنز از چشمتان نیاز به عمل جراحی دارید.
• در صورتی که تاکنون دچار عفونت های ویروسی چشم شده اید (نظیر هرپس سیمپلکس).
• در صورتی که مبتلا به مسائل تنفسی هستید.
• اگر در حال حاضر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمام داروهای در دسترس است،چه برایتان تجویز شده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
منع مصرف:در افزایش حساسیت به لاتانوپروست یا بنزال کونیوم کلراید.
هشدار:لاتانوپروست با افزایش رنگدانه قهوه ای در ملانوسیت های عنبیه ممکن است تدریجا رنگ چشم را تغییر دهد.
احتیاط:
1- گزارشاتی از کراتیت باکتریایی وجود دارد.
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
2- چون لاتانوپروست حاوی بنزال کونیوم کلراید است که به وسیله لنز تماسی جذب می شود، افرادی که از لنز تماسی استفاده می کنند باید 15 دقیقه قبل از چکاندن قطره لنز را از چشم خارج کنند.
3- در عفونت یا التهاب فعال چشمی
4- سابقه حساسیت به مشتقات پروستاگلاندین
حاملگی:
گروه C
شیردهی:
ترشح دارو یا متابولیتهایش در شیر مشخص نیست.
کودکان:
سلامتی و کارایی آن در کودکان تایید نشده است.
آیا داروی محرک رشد مژه بر موی سر هم موثر است؟
لاتانوپرست سپس به صورت قطره چشمی در تحریک رویش مژه در بیمارانیکه دچار ریزش منطقه ای مژه شده بودند، بکار رفت و بر اساس مطالعات رشد جزئی مژه ها طی 3-4 هفته رخ داد و پس از 8 هفته از شروع درمان شدت گرفت و در 5/17% افراد تحت مطالعه رویش کامل و در 5/27% بیماران رویش متوسط مژه رخ داد.
با توجه به عوارض جانبی که از این دارو مشاهده شده بود لاتانوپرست در مطالعات حیوانی بر روی موش و میمون جهت بررسی رویش موی سر آزمایش شد و نتایج حاکی از آن بود که لاتانوپرست می تواند به عنوان  استفاده شود.
در مطالعه Peytavi و همکاران در آلمان در سال 2011، اثر بخشی این دارو بر رویش و  در انسان مورد بررسی قرار گرفت و از آنجاییکه لاتانوپرست یک مشتق پروستاگلندین است، این فرضیه مطرح می شود که پروستاگلندین به عنوان یک عامل موثر بر رویش مو باید مورد توجه قرار بگیرد.
در این مطالعه بالینی اثر بخشی مصرف محلول موضعی لاتانوپرست 1/0% به مدت 24 هفته بر رویش و رنگ مو در 16 بیمار سالم مورد بررسی قرار گرفت. این بیماران دارای ی متوسطی در ناحیه پیشانی و گیجگاهی بودند و سن آنها بین 35-23 سال بود.
در این مطالعه برای مقایسه میزان اثربخشی این دارو 2 مربع کوچک قرینه به مساحت cm23 که تراکم و رنگ موی مشابهی داشتند بر روی سر هر بیمار در نظر گرفته شد. به صورت تصادفی یک طرف تحت درمان یک قطره روزانه لاتانوپرست و طرف دیگر تحت درمان دارونما قرار گرفت. و سپس پیگیری شد و تحت آنالیز دستگاه مخصوصی به نام تریکواسکن که تعداد موها را بطور دقیق شمارش می کند قرار گرفت.
بر اساس ارزیابی کلینیکی،50% بیماران پاسخ بالینی خوبی داشتند، 44% هیچ پاسخ بالینی نداشتند، 6% پاسخ بالینی بدی داشتند. در گروهی که پاسخ بالینی خوبی داشتند ضخامت، طول و رنگ موها افزایش پیدا کرده بود و در بررسی توسط دستگاه تریکواسکن مشاهده شد که لاتانوپرست موهای جدید را به سمت فاز رشد می برد.
با توجه به نتایج این مطالعه جدید می توان امیدوار بود که استفاده از فرآورده های حاوی پروستاگلندین می تواند به عنوان یک درمان جدید در بهبود وضعیت موهای کرکی و در نتیجه بهبود  به حساب آید.
اگر چه مطالعات وسیعتری در مورد مقدار داروی مورد استفاده و دوره درمان در مورد سایر داروهای آنالوگ پروستاگلندین لازم است.
عوارض جانبی
تاری دید، پرخونی ملتحمه، خارش و سوزش ملتحمه، احساس جسم خارجی در چشم، افزایش پیگمانتاسیون عنبیه، خشکی چشم، اشک ریزش، فتوفوبی، کنژکتیویت، دوبینی، درد یا ترشح چشم، آمبولی شریان شبکیه (نادر).
عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، ، آنفلوآنزا، درد عضلانی، مفصلی، کمر و قفسة سینه، بثورات جلدی، واکنشهای آلرژیک پوستی.
علائمی که لازم است پس از مصرف به پزشک اطلاع دهید
در صورت مصرف بیش از مقدار توصیه شده و شک به مسمومیت ناشی از دارو
در صورت بروز علائم حساسیتی شدید مانند تورم شدید زبان صورت لبها ، خس خس سینه و  شدید و آبی شدن رنگ پوست
در صورت بروز ناگهانی درد در چشم و یا تغییر ناگهانی در میزان دید.
بروز هرگونه راش یا کهیر
عدم بهبود علائم ونشانه های بیماری و یا بدتر شدن شرایط
تداخل دارویی
درصورت مصرف همزمان سایر قطره های چشمی حاوی تیمروزال، بین تجویز این داروها باید حداقل
5 دقیقه فاصله باشد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی:جدای از حساسیت چشمی و پرخونی کونژکتیوا یا اپی اسکلرا، اثرات چشمی لاتانوپروست در دوزهای بالا شناخته شده نمی باشد.
درمان:در صورت مصرف بیش از حد دارو، درمان به صورت علامتی می باشد.
ملاحظات اختصاصی
1- لاتانوپروست می تواند به تدریج باعث تغییر رنگ چشم و افزایش مقدار پیگمان قهوه ای در عنبیه شود. تغییر در رنگ عنبیه به آهستگی ایجاد شده و برای ماهها تا سالها قابل توجه نمی باشد. افزایش پیگمانتاسیون ممکن است دائمی باشد.
2- دارو در معرض نور قرار نگیرد. قطره باز نشده در یخچال نگه داری شود.
نکات پرستاری هنگام تجویز
1- افزایش پیگمانتاسیون عنبیه می تواند دائمی باشد .
2- به بیمار در مورد تغییر رنگ چشم آگاهی دهید ، به ویژه در کسانی که فقط در یک چشم قطره می ریزند .
3- برای جلوگیری از جذب سیستمیک به بیمار آموزش دهید که تا یک دقیقه پس از ریختن قطره گوشه داخلی چشم را به آرامی فشار دهد .
4- در صورت استفاده از لنز ، باید لنزها پیش از ریختن دارو برداشته شود و تا 15 دقیقه بعد از ریختن قطره استفاده نشوند
قطره چشمی لاتانوپروست
قطره چشمی latanoprost
دارو های هم گروه لاتانوپروست
Bimatoprost
Travoprost
نحوه نگه داری قطره چشم لاتانوپروست
• دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از نور مستقیم آفتاب نگه داری کنید.
• دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
• پس از باز شدن در قطره تنها به مدت چهار هفته می توان از آن استفاده نمود. پس از این دوره از مصرف دارو خودداری نمایید.
• قطره های تک دوز بلافاصله پس از باز شدن در آن باید مصرف شوند. زیرا این قطره ها مواد نگه دارنده ندارند.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد قطره چشمی لاتانوپروست و نحوه مصرف آن

(image)

قطره لاتانوپروست جهت کاهش فشار داخل کره چشم مصرف می شود. در این مطلب اطلاعاتی در مورد این قطره دارویی را می خوانید.

لاتانوپروست

Latanoprost

رده درمانی:آنالوگ پروستاگلاندین
اشکال دارویی:قطره چشمی
 
ترکیب:
هر 1 میلی لیتر محلول استریل چشمی لاتاپروست® حاوی 50 میکروگرم لاتانوپروست به عنوان ماده موثره و بنزالکونیوم کلراید به عنوان نگه دارنده می باشد.
(image)

لاتانوپروست

اطلاعات دارویی قطره چشم لاتانوپروست
افزایش فشار درون چشم می تواند سبب آسیب به عصب بینایی در پشت چشم شود. به این حالت گلوکوم و یا آب سیاه چشم گفته می شود. در صورت درمان نشدن، این بیماری می تواند باعث از بین رفتن بینایی شود. در برخی افراد فشار درون چشم بالاتر از حالت نرمال است اما دچار بیماری  نیستند این افراد در خطر این بیماری قرار دارند و ممکن است در آینده به گلوکوم مبتلا شوند. قطره چشم لاتانوپروست سبب کاهش فشار درون چشم می شود و از پیامدهای آتی این بیماری پیشگیری می کند. گاهی بیشتر از یک نوع قطره برای کاهش فشار درون چشم لازم است. لاتانوپروست در ترکیب با داروی دیگری به نام تیمولول با نام تجاری Xalacom برای کاهش فشار درون چشم نیز وجود دارد.
موارد مصرف :
ضد گلوکوم، کاهش دهنده فشار داخل کره چشم (آنالوگ پروستاگلاندین).
خط اول درمان افزایش فشار داخل کره چشم (IOP) در بیماران مبتلا به افزایش فشار
داخل کره چشم یا گلوکومای زاویه باز
مقدار مصرف
درمان افزایش فشار داخل چشم ( IOP ) در بیماران مبتلا به افزایش فشار چشم یا گلوکوم زاویه باز که به درمان به سایر داروهای کاهش دهندة فشار چشم پاسخ مناسب درمانی نمی دهند
بالغین :روزانه یک قرص در ساک ملتحمة چشم (یا چشم های) مبتلا ریخته می شود. بهتر است دارو هنگام خواب مصرف شود
چگونه باید داروی لاتانوپروست را استفاده کنید؟
داروی لاتانوپروست را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می شود، مصرف کنید . این دارو را در دوز های بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید. راهنمایی های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و بر اساس آن عمل کنید.
دست های خود را قبل از استفاده از قطره های چشمی بشویید.
برای استفاده از قطره های چشمی:
• کمی سرتان را به عقب کج کرده و پلک پایین خود را برای ایجاد یک فضای کوچک پایین بکشید. قطره چکان را بالای چشم با پایین پلک نگه دارید . نگاه کنید و قطره چکان را برای چکاندن یک قطره فشار داده و پس ازآن چشم خود را ببندید.
• فقط همان تعداد قطره ای را که پزشک شما تجویز کرده است، استعمال کنید.
• به آرامی انگشت خود را برای حدود 1 دقیقه برای حفظ مایع از تخلیه مجرای اشک آور به خود را، به گوشه داخلی چشم (شما) را فشار دهید.
• اگر شما از بیش از یک قطره برای همان چشم استفاده می کنید، حدود 5 دقیقه قبل از استعمال قطره قبلی، صبر کنید.
• حداقل 5 دقیقه صبر کنید قبل از استفاده از هر چشم دیگر قطره که دکتر شما تجویز کرده است.
اگر شما دچار هرگونه آسیب چشم یا عفونت، و یا اگر شما نیاز به هر نوع عمل جراحی، به خصوص جراحی چشم دارید در اسرع وقت به پزشک یا جراح خود اطلاع دهید. اگر مایع قطره چشمی دچار تغییر رنگ شد یا ذرات در آن به چشم می خورد، از مصرف آن جلوگیری کنید.
ظرف باز نشده از قطره های چشمی لاتانوپروست را در یک یخچال نگهداری کنید. پس از باز کردن و شروع به استفاده از قطره کردن، شما آن ها را در دمای اتاق ذخیره، به دوراز رطوبت، گرما، و نور نگهداری کنید. محکم رازمانی که از آن استفاده نمی کنید در یک بطری دربسته نگهداری کنید.
اگر بیش از 6 هفته از زمان باز کردن خیال قطره های چشمی می گذرد، از این قطره چشمی استفاده نکنید. اگر شما نیاز به ادامه دوره درمانی دارید، به پزشک خود پیش از به اتمام رسیدن قطره چشمی اطلاع دهید.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریبا موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید . برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنم، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت های پزشکی اورژانس و یا کمک های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.
چگونه باید این دارو را مصرف کنید؟
از استعمال بیش ازحد این دارو خودداری کنید، چون درواقع می تواند باعث افت تأثیر در کاهش فشار داخل چشم شود.
هرگز از داروهای دیگر چشمی مگر بااطلاع و توصیه پزشک خود استفاده نکنید.
مکانیسم اثر لاتانوپروست
مکانیسم دقیق عملکرد دارو مشخص نیست. ممکن است دارو از طریق افزایش خروج مایع زجاجیه سبب کاهش IOP شود.
فارماکوکینتیک لاتانوپروست
دارو از طریق قرنیه جذب شده و از طریق استرازها هیدرولیز شده به فرم اسیدی فعال تبدیل می شود.
نکاتی که قبل از مصرف لاتانوپروست باید در نظر گرفته شود
بعضی داروها را نمی توان در بعضی ازشرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می گردد. بنابراین بهتر است که قبل از مصرف قطره چشم لاتانوپروست ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
• در صورت حاملگی و یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می دهید.
• در صورتی که برای قرار دادن و یا برداشتن لنز از چشمتان نیاز به عمل جراحی دارید.
• در صورتی که تاکنون دچار عفونت های ویروسی چشم شده اید (نظیر هرپس سیمپلکس).
• در صورتی که مبتلا به مسائل تنفسی هستید.
• اگر در حال حاضر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمام داروهای در دسترس است،چه برایتان تجویز شده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
منع مصرف:در افزایش حساسیت به لاتانوپروست یا بنزال کونیوم کلراید.
هشدار:لاتانوپروست با افزایش رنگدانه قهوه ای در ملانوسیت های عنبیه ممکن است تدریجا رنگ چشم را تغییر دهد.
احتیاط:
1- گزارشاتی از کراتیت باکتریایی وجود دارد.
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
2- چون لاتانوپروست حاوی بنزال کونیوم کلراید است که به وسیله لنز تماسی جذب می شود، افرادی که از لنز تماسی استفاده می کنند باید 15 دقیقه قبل از چکاندن قطره لنز را از چشم خارج کنند.
3- در عفونت یا التهاب فعال چشمی
4- سابقه حساسیت به مشتقات پروستاگلاندین
حاملگی:
گروه C
شیردهی:
ترشح دارو یا متابولیتهایش در شیر مشخص نیست.
کودکان:
سلامتی و کارایی آن در کودکان تایید نشده است.
آیا داروی محرک رشد مژه بر موی سر هم موثر است؟
لاتانوپرست سپس به صورت قطره چشمی در تحریک رویش مژه در بیمارانیکه دچار ریزش منطقه ای مژه شده بودند، بکار رفت و بر اساس مطالعات رشد جزئی مژه ها طی 3-4 هفته رخ داد و پس از 8 هفته از شروع درمان شدت گرفت و در 5/17% افراد تحت مطالعه رویش کامل و در 5/27% بیماران رویش متوسط مژه رخ داد.
با توجه به عوارض جانبی که از این دارو مشاهده شده بود لاتانوپرست در مطالعات حیوانی بر روی موش و میمون جهت بررسی رویش موی سر آزمایش شد و نتایج حاکی از آن بود که لاتانوپرست می تواند به عنوان  استفاده شود.
در مطالعه Peytavi و همکاران در آلمان در سال 2011، اثر بخشی این دارو بر رویش و  در انسان مورد بررسی قرار گرفت و از آنجاییکه لاتانوپرست یک مشتق پروستاگلندین است، این فرضیه مطرح می شود که پروستاگلندین به عنوان یک عامل موثر بر رویش مو باید مورد توجه قرار بگیرد.
در این مطالعه بالینی اثر بخشی مصرف محلول موضعی لاتانوپرست 1/0% به مدت 24 هفته بر رویش و رنگ مو در 16 بیمار سالم مورد بررسی قرار گرفت. این بیماران دارای ی متوسطی در ناحیه پیشانی و گیجگاهی بودند و سن آنها بین 35-23 سال بود.
در این مطالعه برای مقایسه میزان اثربخشی این دارو 2 مربع کوچک قرینه به مساحت cm23 که تراکم و رنگ موی مشابهی داشتند بر روی سر هر بیمار در نظر گرفته شد. به صورت تصادفی یک طرف تحت درمان یک قطره روزانه لاتانوپرست و طرف دیگر تحت درمان دارونما قرار گرفت. و سپس پیگیری شد و تحت آنالیز دستگاه مخصوصی به نام تریکواسکن که تعداد موها را بطور دقیق شمارش می کند قرار گرفت.
بر اساس ارزیابی کلینیکی،50% بیماران پاسخ بالینی خوبی داشتند، 44% هیچ پاسخ بالینی نداشتند، 6% پاسخ بالینی بدی داشتند. در گروهی که پاسخ بالینی خوبی داشتند ضخامت، طول و رنگ موها افزایش پیدا کرده بود و در بررسی توسط دستگاه تریکواسکن مشاهده شد که لاتانوپرست موهای جدید را به سمت فاز رشد می برد.
با توجه به نتایج این مطالعه جدید می توان امیدوار بود که استفاده از فرآورده های حاوی پروستاگلندین می تواند به عنوان یک درمان جدید در بهبود وضعیت موهای کرکی و در نتیجه بهبود  به حساب آید.
اگر چه مطالعات وسیعتری در مورد مقدار داروی مورد استفاده و دوره درمان در مورد سایر داروهای آنالوگ پروستاگلندین لازم است.
عوارض جانبی
تاری دید، پرخونی ملتحمه، خارش و سوزش ملتحمه، احساس جسم خارجی در چشم، افزایش پیگمانتاسیون عنبیه، خشکی چشم، اشک ریزش، فتوفوبی، کنژکتیویت، دوبینی، درد یا ترشح چشم، آمبولی شریان شبکیه (نادر).
عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، ، آنفلوآنزا، درد عضلانی، مفصلی، کمر و قفسة سینه، بثورات جلدی، واکنشهای آلرژیک پوستی.
علائمی که لازم است پس از مصرف به پزشک اطلاع دهید
در صورت مصرف بیش از مقدار توصیه شده و شک به مسمومیت ناشی از دارو
در صورت بروز علائم حساسیتی شدید مانند تورم شدید زبان صورت لبها ، خس خس سینه و  شدید و آبی شدن رنگ پوست
در صورت بروز ناگهانی درد در چشم و یا تغییر ناگهانی در میزان دید.
بروز هرگونه راش یا کهیر
عدم بهبود علائم ونشانه های بیماری و یا بدتر شدن شرایط
تداخل دارویی
درصورت مصرف همزمان سایر قطره های چشمی حاوی تیمروزال، بین تجویز این داروها باید حداقل
5 دقیقه فاصله باشد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی:جدای از حساسیت چشمی و پرخونی کونژکتیوا یا اپی اسکلرا، اثرات چشمی لاتانوپروست در دوزهای بالا شناخته شده نمی باشد.
درمان:در صورت مصرف بیش از حد دارو، درمان به صورت علامتی می باشد.
ملاحظات اختصاصی
1- لاتانوپروست می تواند به تدریج باعث تغییر رنگ چشم و افزایش مقدار پیگمان قهوه ای در عنبیه شود. تغییر در رنگ عنبیه به آهستگی ایجاد شده و برای ماهها تا سالها قابل توجه نمی باشد. افزایش پیگمانتاسیون ممکن است دائمی باشد.
2- دارو در معرض نور قرار نگیرد. قطره باز نشده در یخچال نگه داری شود.
نکات پرستاری هنگام تجویز
1- افزایش پیگمانتاسیون عنبیه می تواند دائمی باشد .
2- به بیمار در مورد تغییر رنگ چشم آگاهی دهید ، به ویژه در کسانی که فقط در یک چشم قطره می ریزند .
3- برای جلوگیری از جذب سیستمیک به بیمار آموزش دهید که تا یک دقیقه پس از ریختن قطره گوشه داخلی چشم را به آرامی فشار دهد .
4- در صورت استفاده از لنز ، باید لنزها پیش از ریختن دارو برداشته شود و تا 15 دقیقه بعد از ریختن قطره استفاده نشوند
(image)
قطره چشمی latanoprost
دارو های هم گروه لاتانوپروست
Bimatoprost
Travoprost
نحوه نگه داری قطره چشم لاتانوپروست
• دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از نور مستقیم آفتاب نگه داری کنید.
• دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
• پس از باز شدن در قطره تنها به مدت چهار هفته می توان از آن استفاده نمود. پس از این دوره از مصرف دارو خودداری نمایید.
• قطره های تک دوز بلافاصله پس از باز شدن در آن باید مصرف شوند. زیرا این قطره ها مواد نگه دارنده ندارند.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد قطره چشمی لاتانوپروست و نحوه مصرف آن

تئوفیلین اطلاعاتی در مورد این دارو و کاربر و عوارض آن

تئوفیلین اطلاعاتی در مورد این دارو و کاربر و عوارض آن

از داروی تئوفیلین برای درمان اسم و برونشیت و دیگر بیماری ها استفاده می شود. در این بخش تاپ ناز موارد استفاده و عوارض این دارو را بررسی می کنیم.

 

بیماری هایی که با تئوفیلین  در مان می شوند

انگلیسی:Theophylline

رده درمانی:گشادکننده برونش .
اشکال دارویی:قرص ، شربت
موارد مصرف :
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با  مزمن و آمفیزم ریوی .
عوارض و درمان تئوفیلین
موارد و مقدار مصرف
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با برونشیت مزمن و آمفیزم ریوی.
بزرگسالان:مقدار حمله ای در حملات حاد:در بیمارانی که اخیراَ فرآورده های حاوی تئوفیلین مصرف نکرده اند، مقدار حمله ای mg/kg 6-5 است.
در بیمارانی که اخیراَ فراورده های حاوی تئوفیلین مصرف کرده اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله ای دارو بر این اساس تعیین می شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن، موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سریع غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می توان یک مقدار واحد معادل mg/kg 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
بزرگسالان جوانی که سیگار می کشند:معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
بزرگسالان سالمی که سیگار نمی کشند:معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می شود.
بیماران سالخورده و بیماران مبتلا به بیماری قلبی ریوی (Cor Pulmonale) :معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می شود.
بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب (CHF) یا نارسایی کبدی:معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر 12 ساعت مصرف می گردد.
توجه:برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می شود.
در بیماران مبتلا به بیماری قلب ریوی، CHF، یا نارسایی کبدی، مقدار مصرف نباید از معادل mg/day 400 تئوفیلین تجاوز کند ، مگر آنکه غلظت سرمی تئوفیلین هر 24 ساعت اندازه گیری شود.
درمان طولانی مدت:ابتدا، معادل mg/kg/day 8 – 6 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین ، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت مصرف می شود. در صورت تحمل دارو، مقدار مصرف ممکن است به میزان 25 درصد در فواصل 3 ـ 2 روز تا حداکثر معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 90 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) افزایش یابد، بدون آنکه به تعیین غلظت سرمی دارو نیاز باشد.
توجه:در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف براساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
کودکان
مقدار حمله ای در حملات حاد:در کودکانی که تا 16 سال سن دارند و اخیراَ تحت درمان با فرآورده های حاوی تئوفیلین نبوده اند، معادل mg/kg 6 – 5 تئوفیلین مصرف می شود.
در کودکانی که اخیراَ فرآورده های حاوی تئوفیلین مصرف کرده اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله ای دارو بر این اساس تعیین می شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سرمی غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می توان یک مقدار واحد معادل mg/kg/ 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
کودکانی که تا شش ماه سن دارند
1.7 + سن (بر حسب هفته) * 0.07 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر هشت ساعت)
کودکان شش ماهه تا یک ساله
1.25 + سن (برحسب هفته) * 0.05 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر شش ساعت)
کودکان 9ـ1 ساله:معادل mg/kg 5 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
کودکان 12ـ9 ساله:معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
نوجوانان 16ـ12 ساله:معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
توجه :برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می شود.
درمان طولانی مدت:ابتدا، معادل mg/kg/day 16 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت، مصرف می شود. در صورت تحمل بیمار، مقدار مصرف دارو ممکن است به میزان 25 درصد، در فواصل 3 ـ 2
روز تا حداکثر مقدار تعیین شده زیر، بدون تغیین غلظت سرمی دارو، افزایش یابد:
کودکانی که تا یک سال سن دارند
8+ سن (بر حسب هفته) * 0.3 =
مقدار مصرف (mg/kg/day معادل تئوفیلین)
کودکان 9ـ1:معادل mg/kg/day 22 تئوفیلین مصرف می شود.
کودکان 12ـ9 ساله:معادل mg/kg/day 20 تئوفیلین مصرف می شود.
نوجوانان 16ـ12:معادل mg/kg/day 18 تئوفیلین مصرف می شود.
نوجوانان 16 ساله و بزرگتر:معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 900 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) مصرف می شود.
توجه :در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف بر اساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
مکانیسم اثر تئوفیلین جی
تئوفیلین از طریق افزایش cAMP داخل سلولی به طور مستقیم سبب شل شدن عضلات صاف راههای تنفسی و عروق ریوی شده و موجب کاهش اسپاسم نایژه و افزایش سرعت جریان هوا و ظرفیت حیاتی می شود. به نظر می رسد که اثر خلط آوری گایافنزین بواسطه افزایش حجم و کاهش چسبندگی ترشحات تراشه و برونش ها اعمال می شود.
فارماکوکینتیک
جذب :به خوبی جذب می شود . سرعت اثر دارو و زمان لازم برای شروع اثر آن به شکل دارویی مصرف شده بستگی دارد . غذا ممکن است بر سرعت جذب این دارو تاثیر بگذارد .
پخش :در سرتاسر مایعات خارج سلولی انتشار می یابد . غلظت درمانی این دارو در پلاسما 20– 10 میکروگرم در میلی لیتر است ، ولی بسیاری از بیماران به غلظتهای کمتر پاسخ می دهند .
متابولیسم :در کبد به اجزای غیر فعال متابولیزه می شود . نیمه عمر دارو در بزرگسالان 9 – 7 ساعت ، در کسانی که سیگار می کشند 5 – 4 ساعت ، در شیرخواران نارس 30 – 20 ساعت و در کودکان 5 – 3 ساعت است .
دفع :حدود 10 درصد از دارو به صورت تغییر نیافته در ادرار دفع می شود . متابولیتهای آن عبارتند از 1 و 3 – اسید دی متیل اوریک ، 1- اسید متیل اوریک و 3 – متیل گزانتین .
پیش از مصرف تئوفیلین
پیش از مصرف تئوفیلین، در صورت داشتن هریک از شرایط زیر پزشک یا داروساز را مطلع سازید:
• تصمیم به بارداری،  و شیردهی
• مشکلات قلبی و یا کبدی
• پرکاری 
• 
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
• سیگار کشیدن و یا نوشیدن الکل
• صرع
• هرگونه بیماری همراه با تب
• پورفیری (نوعی اختلال خونی نادر)
• مصرف سایر داروها
• سابقه حساسیت دارویی
چگونه تئوفیلین را مصرف کنیم؟
• پیش از مصرف تئوفیلین، بروشور داخل جعبه را به دقت مطالعه کنید.
• دارو را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف کنید.
• بهتر است تئوفیلین همراه با یک لیوان آب یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا میل شود.
• جهت جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، تئوفیلین را در یک ساعت مشخص از شبانه روز مصرف کنید. دوز معمول دارو، یک یا دو کپسول (قرص) هر 12 ساعت می باشد.
• در صورت فراموش نمودن مصرف یک نوبت از دارو، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر تا پایان روز به یاد نیاوردید، این نوبت دارو را مصرف نکنید.
• در صورت فراموش کردن مصرف یک نوبت، از دوبرابر نمودن دوز بعدی دارو خودداری کنید.
• اگر بلع کپسول برای شما دشوار است، می توان با مشورت پزشک گرانول ها را همراه با غذاهای نرم مانند ماست یا ژله میل نمود. از جویدن گرانول ها خودداری نمایید.
مصرف در بارداری
گروه C
مصرف در شیردهی
مصرف در شیردهی :این دارو در شیر ترشح می شود و ممکن است موجب تحریک پذیری ،  ، یا کج خلقی در شیر خواران شود . مادر باید یا مصرف دارو را قطع نماید یا به نوزاد خود شیر ندهد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی :تتهوع ، استفراغ ، بی خوابی ، تحریک پذیری ، تاکیکاردی ، اکستراسیستول ، تاکی پنه ، حملات ی تونیک ، کلونیک .
شروع مسمومیت ممکن است ناگهانی و شدید باشد و آریتمی و حملات ناگهانی تشنجی به عنوان اولین علائم بروز کنند .
درمان :بیمار را وادار به استفراغ می کنند ، مگر آنکه دچار تشنج شده باشد ، بعد از آن ، ذغال فعال و داروهای مسهل تجویز می شود . آریتمی را می توان با لیدوکائین و حملات ناگهانی تشنجی را با تزریق وریدی دیازپام درمان کرد . دستگاه تنفسی و گردش خون باید حمایت شوند .
مصرف در کودکان :این دارو در نوزادان باید با احتیاط تجویز شود . کودکان نسبت به بزرگسالان معمولاً به مقادیر بیشتری ( بر اساس میلی گرم در کیلو گرم ) از دارو نیاز دارند .
تداخل دارویی :
در صورت مصرف همزمان با لیتیم ، دفع لیتیم افزایش می یابد . در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین ، آلوپورینول ( مصرف مقادیر زیاد ) ، پروپرانولول ، CCB ها ، کورتیکو استروئیدها ، داروهای ضد بارداری ، اینترفرون ، ماکرولیدها ، مگزیلتین ، کینولون ها و تیابندازول ممکن است غلظت سرمی تئوفیلین را افزایش دهد.
باربیتوراتها ، فنی توئین ذغال فعال و ریفامایسین ها ، غلظت پلاسمایی تئوفیلین را کاهش می دهند و نیز تئوفیلین می تواند سطح فنی توئین را افزایش دهد .
داروهای مسدود کننده گیرنده بتا آدرنرژیک ، دارای اثر فارماکولوژیک آنتاگونیستی ، در مقابل تئوفیلین هستند . همچنین می توانند حذف تئوفیلین را کاهش دهند .
مصرف همزمان کاربامازپین ، ایزونیازید و مدرهای لوپ غلظت تئوفیلین را تغییر می دهند .
مصرف همزمان مقادیر زیاد کاکائو باعث مهار متابولیسم تئوفیلین می شود .
 باعث افزایش عوارض CNS و قلبی می گردد .
غذا جذب دارو را تسریع می نماید . بهتر است دارو با شکم خالی مصرف شود .
سیگار و  حذف تئوفیلین را افزایش می دهند .
موارد مانع:
حساسیت شدید دارویی, سالمندان , نارسایی کبدی و کلیوی, , , 
عوارض جانبی
تاکی کاردی، ، تهوع، اختلالات گوارشی، ، بیخوابی، آریتمی و تشنج با مصرف تئوفیلین گزارش شده است.
هشدارها
1. مقدار مصرف تئوفیلین را باید برای هر فرد بطور جداگانه تنظیم نمود و غلظت سرمی دارو، بویژه در درمان طولانی مدت پیگیری شود.
2. بیماران سالخورده، نوزادان یا بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، انسداد مزمن ریوی، بیماری های قلبی – ریوی، عفونت های ویروسی و تب زای تنفسی با کاهش کلیرانس تئوفیلین به مقادیر کمتری از دارو نیاز دارند.
3. بیماران سیگاری بدلیل احتمال افزایش متابولیسم تئوفیلین، ممکن است به مقادیر بیشتری از دارو نیاز داشته باشد.
نکات قابل توصیه
1. دارو باید با  خالی همراه با یک لیوان آب مصرف گردد تا جذب آن تسریع شود.
2. در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو همراه با غذا یا بلافاصله پس از آن مصرف شود.
3. طی درمان با این دارو، از مصرف مقادیر زیاد فرآورده ها یا  های حاوی گزانتین اجتناب گردد و در صورت بروز نشانه های آنفلونزا، تب یا  بلافاصله به پزشک اطلاع داده شود.
نکات قابل توصیه به بیمار
1ـ دوره درمان را کامل کنید. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو ، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید، ولی اگر تقریباَ زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف آن خودداری کرده و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نکنید.
2ـ دارو را سر ساعت و در فواصل منظم مصرف کنید.
3ـ در صورت بروز عوارض جانبی و نشانه های مسمومیت، به پزشک اطلاع دهید.
4ـ از مصرف بیش از حد فرآورده های حاوی گزانتین خودداری کنید.
5ـ در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو را همراه با غذا یا بلافاصله بعد از آن مصرف نمایید.
theophylline

دارو های هم گروه تئوفیلین جی

Theophylline

Aminophylline
شرایط نگهداری:در دمای اتاق نگهداری شود.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

تئوفیلین اطلاعاتی در مورد این دارو و کاربر و عوارض آن

از داروی تئوفیلین برای درمان اسم و برونشیت و دیگر بیماری ها استفاده می شود. در این بخش تاپ ناز موارد استفاده و عوارض این دارو را بررسی می کنیم.

 

بیماری هایی که با تئوفیلین  در مان می شوند

انگلیسی:Theophylline

رده درمانی:گشادکننده برونش .
اشکال دارویی:قرص ، شربت
موارد مصرف :
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با  مزمن و آمفیزم ریوی .
(image)
عوارض و درمان تئوفیلین
موارد و مقدار مصرف
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با برونشیت مزمن و آمفیزم ریوی.
بزرگسالان:مقدار حمله ای در حملات حاد:در بیمارانی که اخیراَ فرآورده های حاوی تئوفیلین مصرف نکرده اند، مقدار حمله ای mg/kg 6-5 است.
در بیمارانی که اخیراَ فراورده های حاوی تئوفیلین مصرف کرده اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله ای دارو بر این اساس تعیین می شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن، موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سریع غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می توان یک مقدار واحد معادل mg/kg 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
بزرگسالان جوانی که سیگار می کشند:معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
بزرگسالان سالمی که سیگار نمی کشند:معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می شود.
بیماران سالخورده و بیماران مبتلا به بیماری قلبی ریوی (Cor Pulmonale) :معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می شود.
بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب (CHF) یا نارسایی کبدی:معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر 12 ساعت مصرف می گردد.
توجه:برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می شود.
در بیماران مبتلا به بیماری قلب ریوی، CHF، یا نارسایی کبدی، مقدار مصرف نباید از معادل mg/day 400 تئوفیلین تجاوز کند ، مگر آنکه غلظت سرمی تئوفیلین هر 24 ساعت اندازه گیری شود.
درمان طولانی مدت:ابتدا، معادل mg/kg/day 8 – 6 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین ، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت مصرف می شود. در صورت تحمل دارو، مقدار مصرف ممکن است به میزان 25 درصد در فواصل 3 ـ 2 روز تا حداکثر معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 90 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) افزایش یابد، بدون آنکه به تعیین غلظت سرمی دارو نیاز باشد.
توجه:در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف براساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
کودکان
مقدار حمله ای در حملات حاد:در کودکانی که تا 16 سال سن دارند و اخیراَ تحت درمان با فرآورده های حاوی تئوفیلین نبوده اند، معادل mg/kg 6 – 5 تئوفیلین مصرف می شود.
در کودکانی که اخیراَ فرآورده های حاوی تئوفیلین مصرف کرده اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله ای دارو بر این اساس تعیین می شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سرمی غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می توان یک مقدار واحد معادل mg/kg/ 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
کودکانی که تا شش ماه سن دارند
1.7 + سن (بر حسب هفته) * 0.07 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر هشت ساعت)
کودکان شش ماهه تا یک ساله
1.25 + سن (برحسب هفته) * 0.05 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر شش ساعت)
کودکان 9ـ1 ساله:معادل mg/kg 5 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
کودکان 12ـ9 ساله:معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
نوجوانان 16ـ12 ساله:معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می شود.
توجه :برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می شود.
درمان طولانی مدت:ابتدا، معادل mg/kg/day 16 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت، مصرف می شود. در صورت تحمل بیمار، مقدار مصرف دارو ممکن است به میزان 25 درصد، در فواصل 3 ـ 2
روز تا حداکثر مقدار تعیین شده زیر، بدون تغیین غلظت سرمی دارو، افزایش یابد:
کودکانی که تا یک سال سن دارند
8+ سن (بر حسب هفته) * 0.3 =
مقدار مصرف (mg/kg/day معادل تئوفیلین)
کودکان 9ـ1:معادل mg/kg/day 22 تئوفیلین مصرف می شود.
کودکان 12ـ9 ساله:معادل mg/kg/day 20 تئوفیلین مصرف می شود.
نوجوانان 16ـ12:معادل mg/kg/day 18 تئوفیلین مصرف می شود.
نوجوانان 16 ساله و بزرگتر:معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 900 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) مصرف می شود.
توجه :در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف بر اساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
مکانیسم اثر تئوفیلین جی
تئوفیلین از طریق افزایش cAMP داخل سلولی به طور مستقیم سبب شل شدن عضلات صاف راههای تنفسی و عروق ریوی شده و موجب کاهش اسپاسم نایژه و افزایش سرعت جریان هوا و ظرفیت حیاتی می شود. به نظر می رسد که اثر خلط آوری گایافنزین بواسطه افزایش حجم و کاهش چسبندگی ترشحات تراشه و برونش ها اعمال می شود.
فارماکوکینتیک
جذب :به خوبی جذب می شود . سرعت اثر دارو و زمان لازم برای شروع اثر آن به شکل دارویی مصرف شده بستگی دارد . غذا ممکن است بر سرعت جذب این دارو تاثیر بگذارد .
پخش :در سرتاسر مایعات خارج سلولی انتشار می یابد . غلظت درمانی این دارو در پلاسما 20– 10 میکروگرم در میلی لیتر است ، ولی بسیاری از بیماران به غلظتهای کمتر پاسخ می دهند .
متابولیسم :در کبد به اجزای غیر فعال متابولیزه می شود . نیمه عمر دارو در بزرگسالان 9 – 7 ساعت ، در کسانی که سیگار می کشند 5 – 4 ساعت ، در شیرخواران نارس 30 – 20 ساعت و در کودکان 5 – 3 ساعت است .
دفع :حدود 10 درصد از دارو به صورت تغییر نیافته در ادرار دفع می شود . متابولیتهای آن عبارتند از 1 و 3 – اسید دی متیل اوریک ، 1- اسید متیل اوریک و 3 – متیل گزانتین .
پیش از مصرف تئوفیلین
پیش از مصرف تئوفیلین، در صورت داشتن هریک از شرایط زیر پزشک یا داروساز را مطلع سازید:
• تصمیم به بارداری،  و شیردهی
• مشکلات قلبی و یا کبدی
• پرکاری 
• 
همچنین بخوانید : تمامی اطلاعات دارویی را بشناسید
• سیگار کشیدن و یا نوشیدن الکل
• صرع
• هرگونه بیماری همراه با تب
• پورفیری (نوعی اختلال خونی نادر)
• مصرف سایر داروها
• سابقه حساسیت دارویی
چگونه تئوفیلین را مصرف کنیم؟
• پیش از مصرف تئوفیلین، بروشور داخل جعبه را به دقت مطالعه کنید.
• دارو را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف کنید.
• بهتر است تئوفیلین همراه با یک لیوان آب یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا میل شود.
• جهت جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، تئوفیلین را در یک ساعت مشخص از شبانه روز مصرف کنید. دوز معمول دارو، یک یا دو کپسول (قرص) هر 12 ساعت می باشد.
• در صورت فراموش نمودن مصرف یک نوبت از دارو، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر تا پایان روز به یاد نیاوردید، این نوبت دارو را مصرف نکنید.
• در صورت فراموش کردن مصرف یک نوبت، از دوبرابر نمودن دوز بعدی دارو خودداری کنید.
• اگر بلع کپسول برای شما دشوار است، می توان با مشورت پزشک گرانول ها را همراه با غذاهای نرم مانند ماست یا ژله میل نمود. از جویدن گرانول ها خودداری نمایید.
مصرف در بارداری
گروه C
مصرف در شیردهی
مصرف در شیردهی :این دارو در شیر ترشح می شود و ممکن است موجب تحریک پذیری ،  ، یا کج خلقی در شیر خواران شود . مادر باید یا مصرف دارو را قطع نماید یا به نوزاد خود شیر ندهد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی :تتهوع ، استفراغ ، بی خوابی ، تحریک پذیری ، تاکیکاردی ، اکستراسیستول ، تاکی پنه ، حملات ی تونیک ، کلونیک .
شروع مسمومیت ممکن است ناگهانی و شدید باشد و آریتمی و حملات ناگهانی تشنجی به عنوان اولین علائم بروز کنند .
درمان :بیمار را وادار به استفراغ می کنند ، مگر آنکه دچار تشنج شده باشد ، بعد از آن ، ذغال فعال و داروهای مسهل تجویز می شود . آریتمی را می توان با لیدوکائین و حملات ناگهانی تشنجی را با تزریق وریدی دیازپام درمان کرد . دستگاه تنفسی و گردش خون باید حمایت شوند .
مصرف در کودکان :این دارو در نوزادان باید با احتیاط تجویز شود . کودکان نسبت به بزرگسالان معمولاً به مقادیر بیشتری ( بر اساس میلی گرم در کیلو گرم ) از دارو نیاز دارند .
تداخل دارویی :
در صورت مصرف همزمان با لیتیم ، دفع لیتیم افزایش می یابد . در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین ، آلوپورینول ( مصرف مقادیر زیاد ) ، پروپرانولول ، CCB ها ، کورتیکو استروئیدها ، داروهای ضد بارداری ، اینترفرون ، ماکرولیدها ، مگزیلتین ، کینولون ها و تیابندازول ممکن است غلظت سرمی تئوفیلین را افزایش دهد.
باربیتوراتها ، فنی توئین ذغال فعال و ریفامایسین ها ، غلظت پلاسمایی تئوفیلین را کاهش می دهند و نیز تئوفیلین می تواند سطح فنی توئین را افزایش دهد .
داروهای مسدود کننده گیرنده بتا آدرنرژیک ، دارای اثر فارماکولوژیک آنتاگونیستی ، در مقابل تئوفیلین هستند . همچنین می توانند حذف تئوفیلین را کاهش دهند .
مصرف همزمان کاربامازپین ، ایزونیازید و مدرهای لوپ غلظت تئوفیلین را تغییر می دهند .
مصرف همزمان مقادیر زیاد کاکائو باعث مهار متابولیسم تئوفیلین می شود .
 باعث افزایش عوارض CNS و قلبی می گردد .
غذا جذب دارو را تسریع می نماید . بهتر است دارو با شکم خالی مصرف شود .
سیگار و  حذف تئوفیلین را افزایش می دهند .
موارد مانع:
حساسیت شدید دارویی, سالمندان , نارسایی کبدی و کلیوی, , , 
عوارض جانبی
تاکی کاردی، ، تهوع، اختلالات گوارشی، ، بیخوابی، آریتمی و تشنج با مصرف تئوفیلین گزارش شده است.
هشدارها
1. مقدار مصرف تئوفیلین را باید برای هر فرد بطور جداگانه تنظیم نمود و غلظت سرمی دارو، بویژه در درمان طولانی مدت پیگیری شود.
2. بیماران سالخورده، نوزادان یا بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، انسداد مزمن ریوی، بیماری های قلبی – ریوی، عفونت های ویروسی و تب زای تنفسی با کاهش کلیرانس تئوفیلین به مقادیر کمتری از دارو نیاز دارند.
3. بیماران سیگاری بدلیل احتمال افزایش متابولیسم تئوفیلین، ممکن است به مقادیر بیشتری از دارو نیاز داشته باشد.
نکات قابل توصیه
1. دارو باید با  خالی همراه با یک لیوان آب مصرف گردد تا جذب آن تسریع شود.
2. در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو همراه با غذا یا بلافاصله پس از آن مصرف شود.
3. طی درمان با این دارو، از مصرف مقادیر زیاد فرآورده ها یا  های حاوی گزانتین اجتناب گردد و در صورت بروز نشانه های آنفلونزا، تب یا  بلافاصله به پزشک اطلاع داده شود.
نکات قابل توصیه به بیمار
1ـ دوره درمان را کامل کنید. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو ، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید، ولی اگر تقریباَ زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف آن خودداری کرده و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نکنید.
2ـ دارو را سر ساعت و در فواصل منظم مصرف کنید.
3ـ در صورت بروز عوارض جانبی و نشانه های مسمومیت، به پزشک اطلاع دهید.
4ـ از مصرف بیش از حد فرآورده های حاوی گزانتین خودداری کنید.
5ـ در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو را همراه با غذا یا بلافاصله بعد از آن مصرف نمایید.
(image)
theophylline

دارو های هم گروه تئوفیلین جی

Theophylline

Aminophylline
شرایط نگهداری:در دمای اتاق نگهداری شود.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

تئوفیلین اطلاعاتی در مورد این دارو و کاربر و عوارض آن

اطلاعاتی در مورد محصولات ارگانیک و فواید آن

اطلاعاتی در مورد محصولات ارگانیک و فواید آن

محصولات ارگانیک

و اطلالاعاتی در این مورد

محصولات ارگانیک چیست و چه فایده ای دارند؟ در این مطلب در مورد مزایا و فواید محصولات ارگانیک به شما می گوییم.

از روزی که اشتاینر، اقتصاددان آلمانی در سال 1924 تحت عنوان اقتصاد کشاورزی مساله غذاهای ارگانیک را مطرح کرد توجه افکار عمومی به این شیوه از تولید محصولات غذایی جلب شد. سپس سال 1980 میلادی کشورهای اروپایی قوانین مربوط به غذا و کشاورزی ارگانیک را وضع کردند و سال 1990 استانداردهایی برای این گونه محصولات تدوین شد.

فرانسه اولین کشوری بود که برای میوه‌ها و سبزیجات و غلات، برچسب دولتی با عنوان کشاورزی ارگانیک ارائه داد. اکنون استرالیا 84 درصد از اراضی کشاورزی ارگانیک دنیا را داراست و اتحادیه اروپا گواهی کشاورزی ارگانیک صادر می‌کند. امروزه میل به مصرف محصولات ارگانیک در میان مردم بسیار بیشتر شده و همه افراد می‌خواهند با خوردن غذای تهیه شده از محصولات ارگانیک سلامت خود را تضمین کنند. جالب اینجاست که مصرف‌کنندگان محصولات ارگانیک معتقدند اصالت غذایی بهتری دارند و به نظر خوشمزه‌تر نیز هستند، اما آیا به‌راستی محصولات ارگانیک سالم است؟

ارگانیک به چه محصولاتی می‌گوییم؟

محصولات ارگانیک شامل محصولاتی حیوانی و گیاهی است که در تولید آن از سیستم طبیعی استفاده شده و در تمام مراحل رشد با سیستم طبیعی هماهنگ باشند و در آنها اصلاح ژنتیک و مواد شیمیایی شامل حشره‌کش، قارچ‌کش، آفت‌کش و علف‌کش‌ها به کار نرفته باشد.

معیارهای تشخیص محصول ارگانیک

از مهم‌ترین شاخص‌های گیاهان ارگانیک این است که از سه سال قبل، خاک کشاورزی با فاضلاب آبیاری نشده باشد و فاقد فلزات سنگین مثل سرب و کلرورپتاسیم باشد. همچنین در چرخه تولید این گیاهان از علف‌کش‌ها، حشره‌کش‌ها، قارچ‌کش‌ها، آفت‌کش‌ها، کودهای شیمیایی، لارو و تخم‌کش نیز استفاده نشده باشد. تغییرات ژنتیک، پرتودهی با اشعه گاما، یونیزان و مواد شیرین‌کننده و رنگ‌دهنده مصنوعی هم در آن به کار نرفته باشد. همچنین در تولیدات حیوانی (گوشت، شیر و تخم‌مرغ) نباید در زمان رشد حیوان از هورمون BST گاوی (Bovine Somatotropin) یا آنتی‌بیوتیک‌ها (تتراسایکلین) و… استفاده شده باشد و باید خوراک و آب حیوانات کاملا از نوع ارگانیک باشد.

کارشناسان تغذیه چه می‌گویند؟

کارشناسان تغذیه بر این باورند که افراد بهتر است تا حد امکان از مواد غذایی ارگانیک استفاده کنند. این گروه می‌گویند: مصرف مواد غذایی سالم و ارگانیک حتی اگر قیمت آنها کمی بالاتر باشد، صرفه‌جویی در کاهش هزینه‌های درمانی آینده است.

مروارید برهانی، کارشناس ارشد تغذیه در این رابطه می‌گوید: هم اکنون در تولید بسیاری از مواد غذایی از مواد شیمیایی و هورمون‌ها استفاده می‌شود که وجود این مواد شیمیایی و هورمون‌ها در مواد غذایی باعث ابتلا به انواع سرطان و بیماری‌های دستگاه گوارش و حتی بیماری‌های قلبی می‌شود. همچنین این مواد در رشد جنین، شیر مادران شیرده و حتی عقیم شدن مردان و قاعدگی زنان تاثیر دارد.

وی با اشاره به این‌که حتی آفت‌ها و حشرات نیز به سمت مواد غذایی که طبیعی تولید نشده‌اند نمی‌روند، می‌افزاید: آفت‌ها و حشرات می‌دانند مواد شیمیایی در پوست این میوه‌ها ذخیره شده‌ و از این رو به میوه‌های غیرطبیعی نزدیک نمی‌شوند.

برهانی مواد پروتئینی را از دیگر مواد غذایی می‌داند که بهتر است نوع ارگانیک آن مصرف شود و خاطرنشان می‌کند: بهتر است مردم تا حد امکان از مرغ‌های محلی یا مرغ سبز که به تازگی وارد بازار شده استفاده کنند، زیرا مقدار هورمون و آنتی‌بیوتیک‌های موجود در این نوع مرغ‌ها به مراتب کمتر است. همچنین به‌تازگی شیر و ماست ارگانیک وارد بازار شده که استفاده از این محصولات هم بهتر است.

وی با اشاره به این‌که مصرف محصولات ارگانیک کم‌کم بین مردم در حال جا افتادن است، می‌افزاید: اگرچه این محصولات قیمت بالاتری دارند، چون تولید آنها هزینه‌بر است، اما در نهایت نوعی پس‌انداز برای سلامت افراد است. یادمان باشد که افراد به دلیل مصرف همین مواد غذایی در قدیم طول عمر بیشتری داشتند و کمتر به بیماری مبتلا می‌شدند.

واژه‌های مربوط به موادغذایی ارگانیک

اگر هنگام خرید خواستید مواد ارگانیک بخرید باید با برخی واژه‌ها آشنا باشید که نوشتن آنها روی برچسب‌های مواد ارگانیک الزامی‌است:

100 درصد ارگانیک: این واژه به معنی آن است که ماده غذایی دارای هیچ اجزای مصنوعی (سنتزی) نیست و می‌توان برای آن از مهر ارگانیک استفاده کرد.

ارگانیک: این واژه به معنی آن است که دست‌کم 95 درصد از ماده غذایی را اجزای ارگانیک تشکیل می‌دهد. برای این ماده غذایی هم می‌توان از مهر ارگانیک استفاده کرد.

تهیه شده از اجزای ارگانیک: این واژه به معنی آن است که ماده غذایی باید دست کم به میزان 70 درصد از اجزای ارگانیک تشکیل شده باشد. برای این ماده غذایی نمی‌توان از مهر ارگانیک استفاده کرد.

گوشت، تخم‌مرغ، گوشت طیور و لبنیاتی که دارای برچسب «ارگانیگ» است باید از حیواناتی به‌دست آمده باشد که هرگز به آنها آنتی‌بیوتیک یا هورمون‌های رشد نداده‌ باشند.

فواید زراعت ارگانیک:

  1. در کشاورزی ارگانیک آب توسط مواد شیمیایی آلاینده مانند کودهای مصنوعی، آلوده نمیگردد.
  2. در کشاورزی ارگانیک تعادل اکوسیستم و حاصلخیزی خاک حفظ میگردد. فرسایش خاک نیز تا 50 درصد کاهش می یابد.
  3. تنوع زیستی در زمینهای زراعی ارگانیک 57 درصد بیشتر است. (به علت عدم استفاده از سموم آفت کش و علف کش)
  4. کشاورزان در معرض سموم و آلاینده های کمتری قرار میگیرند.

محصولات ارگانیک

فواید مصرف مواد غذایی ارگانیک:

  1. ارزش غذایی بالاتری دارند. میزان ویتامین C ، کلسیم، منیزیوم، آهن و فسفر در مواد غذایی ارگانیک بیشتر است.
  2. مواد غذایی ارگانیک حاوی آنتی اکسیدان بیشتری میباشند. در مواد غذایی ارگانیک آنتی اکسیدان PHENOLIC بیشتر یافت میگردد (50 درصد بیشتر از محصولات غیر ارگانیک). چراکه آفت کشهای مصنوعی تولید این مواد را در گیاهان کاهش داده اما کودهای حیوانی و آلی بکار رفته در کشاورزی ارگانیک تولیدآنها را افزایش میدهد.
  3. کمتر سمی هستند. محصولات ارگانیک سالم تر بوده و به بقایای آفت کشهای آلی کمتر آلوده میباشند. همچنین این محصولات فاقد افزدنیهای غذایی بوده و طبعا سالمتر میباشند.
  4. خوشمزه و خوش طعم تر هستند. یکی از دلایل آن این است که محصولات ارگانیک پس از برداشت در مدت زمان کمتری بدست مصرف کننده رسیده و تازه تر میباشند. و همچنین در محصولات تهیه شده به روش سنتی، با فرآوریها و دستکاریهایی که بروی آنها صورت میگیرد تنها به ظاهر، رنگ، بالا بردن ماندگاری، افزایش تولید و مقاوم کردن آنها در برابر صدمات ناشی از حمل و انبار داری توجه می شود و نه کیفیت و ارزش تغذیه ای آن.
  5. تولید کنندگان محصولات ارگانیک از استانداردها و دستورالعمل های بسیار سخت گیرانه ای تبعیت میکنند که احتمال آلوده شدن اینگونه محصولات به هر گونه مواد شیمایی و سمی منتفی میباشد.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد محصولات ارگانیک و فواید آن

(image)

و اطلالاعاتی در این مورد

محصولات ارگانیک چیست و چه فایده ای دارند؟ در این مطلب در مورد مزایا و فواید محصولات ارگانیک به شما می گوییم.

از روزی که اشتاینر، اقتصاددان آلمانی در سال 1924 تحت عنوان اقتصاد کشاورزی مساله غذاهای ارگانیک را مطرح کرد توجه افکار عمومی به این شیوه از تولید محصولات غذایی جلب شد. سپس سال 1980 میلادی کشورهای اروپایی قوانین مربوط به غذا و کشاورزی ارگانیک را وضع کردند و سال 1990 استانداردهایی برای این گونه محصولات تدوین شد.

فرانسه اولین کشوری بود که برای میوه‌ها و سبزیجات و غلات، برچسب دولتی با عنوان کشاورزی ارگانیک ارائه داد. اکنون استرالیا 84 درصد از اراضی کشاورزی ارگانیک دنیا را داراست و اتحادیه اروپا گواهی کشاورزی ارگانیک صادر می‌کند. امروزه میل به مصرف محصولات ارگانیک در میان مردم بسیار بیشتر شده و همه افراد می‌خواهند با خوردن غذای تهیه شده از محصولات ارگانیک سلامت خود را تضمین کنند. جالب اینجاست که مصرف‌کنندگان محصولات ارگانیک معتقدند اصالت غذایی بهتری دارند و به نظر خوشمزه‌تر نیز هستند، اما آیا به‌راستی محصولات ارگانیک سالم است؟

ارگانیک به چه محصولاتی می‌گوییم؟

محصولات ارگانیک شامل محصولاتی حیوانی و گیاهی است که در تولید آن از سیستم طبیعی استفاده شده و در تمام مراحل رشد با سیستم طبیعی هماهنگ باشند و در آنها اصلاح ژنتیک و مواد شیمیایی شامل حشره‌کش، قارچ‌کش، آفت‌کش و علف‌کش‌ها به کار نرفته باشد.

معیارهای تشخیص محصول ارگانیک

از مهم‌ترین شاخص‌های گیاهان ارگانیک این است که از سه سال قبل، خاک کشاورزی با فاضلاب آبیاری نشده باشد و فاقد فلزات سنگین مثل سرب و کلرورپتاسیم باشد. همچنین در چرخه تولید این گیاهان از علف‌کش‌ها، حشره‌کش‌ها، قارچ‌کش‌ها، آفت‌کش‌ها، کودهای شیمیایی، لارو و تخم‌کش نیز استفاده نشده باشد. تغییرات ژنتیک، پرتودهی با اشعه گاما، یونیزان و مواد شیرین‌کننده و رنگ‌دهنده مصنوعی هم در آن به کار نرفته باشد. همچنین در تولیدات حیوانی (گوشت، شیر و تخم‌مرغ) نباید در زمان رشد حیوان از هورمون BST گاوی (Bovine Somatotropin) یا آنتی‌بیوتیک‌ها (تتراسایکلین) و… استفاده شده باشد و باید خوراک و آب حیوانات کاملا از نوع ارگانیک باشد.

کارشناسان تغذیه چه می‌گویند؟

کارشناسان تغذیه بر این باورند که افراد بهتر است تا حد امکان از مواد غذایی ارگانیک استفاده کنند. این گروه می‌گویند: مصرف مواد غذایی سالم و ارگانیک حتی اگر قیمت آنها کمی بالاتر باشد، صرفه‌جویی در کاهش هزینه‌های درمانی آینده است.

مروارید برهانی، کارشناس ارشد تغذیه در این رابطه می‌گوید: هم اکنون در تولید بسیاری از مواد غذایی از مواد شیمیایی و هورمون‌ها استفاده می‌شود که وجود این مواد شیمیایی و هورمون‌ها در مواد غذایی باعث ابتلا به انواع سرطان و بیماری‌های دستگاه گوارش و حتی بیماری‌های قلبی می‌شود. همچنین این مواد در رشد جنین، شیر مادران شیرده و حتی عقیم شدن مردان و قاعدگی زنان تاثیر دارد.

وی با اشاره به این‌که حتی آفت‌ها و حشرات نیز به سمت مواد غذایی که طبیعی تولید نشده‌اند نمی‌روند، می‌افزاید: آفت‌ها و حشرات می‌دانند مواد شیمیایی در پوست این میوه‌ها ذخیره شده‌ و از این رو به میوه‌های غیرطبیعی نزدیک نمی‌شوند.

برهانی مواد پروتئینی را از دیگر مواد غذایی می‌داند که بهتر است نوع ارگانیک آن مصرف شود و خاطرنشان می‌کند: بهتر است مردم تا حد امکان از مرغ‌های محلی یا مرغ سبز که به تازگی وارد بازار شده استفاده کنند، زیرا مقدار هورمون و آنتی‌بیوتیک‌های موجود در این نوع مرغ‌ها به مراتب کمتر است. همچنین به‌تازگی شیر و ماست ارگانیک وارد بازار شده که استفاده از این محصولات هم بهتر است.

وی با اشاره به این‌که مصرف محصولات ارگانیک کم‌کم بین مردم در حال جا افتادن است، می‌افزاید: اگرچه این محصولات قیمت بالاتری دارند، چون تولید آنها هزینه‌بر است، اما در نهایت نوعی پس‌انداز برای سلامت افراد است. یادمان باشد که افراد به دلیل مصرف همین مواد غذایی در قدیم طول عمر بیشتری داشتند و کمتر به بیماری مبتلا می‌شدند.

واژه‌های مربوط به موادغذایی ارگانیک

اگر هنگام خرید خواستید مواد ارگانیک بخرید باید با برخی واژه‌ها آشنا باشید که نوشتن آنها روی برچسب‌های مواد ارگانیک الزامی‌است:

100 درصد ارگانیک: این واژه به معنی آن است که ماده غذایی دارای هیچ اجزای مصنوعی (سنتزی) نیست و می‌توان برای آن از مهر ارگانیک استفاده کرد.

ارگانیک: این واژه به معنی آن است که دست‌کم 95 درصد از ماده غذایی را اجزای ارگانیک تشکیل می‌دهد. برای این ماده غذایی هم می‌توان از مهر ارگانیک استفاده کرد.

تهیه شده از اجزای ارگانیک: این واژه به معنی آن است که ماده غذایی باید دست کم به میزان 70 درصد از اجزای ارگانیک تشکیل شده باشد. برای این ماده غذایی نمی‌توان از مهر ارگانیک استفاده کرد.

گوشت، تخم‌مرغ، گوشت طیور و لبنیاتی که دارای برچسب «ارگانیگ» است باید از حیواناتی به‌دست آمده باشد که هرگز به آنها آنتی‌بیوتیک یا هورمون‌های رشد نداده‌ باشند.

فواید زراعت ارگانیک:

  1. در کشاورزی ارگانیک آب توسط مواد شیمیایی آلاینده مانند کودهای مصنوعی، آلوده نمیگردد.
  2. در کشاورزی ارگانیک تعادل اکوسیستم و حاصلخیزی خاک حفظ میگردد. فرسایش خاک نیز تا 50 درصد کاهش می یابد.
  3. تنوع زیستی در زمینهای زراعی ارگانیک 57 درصد بیشتر است. (به علت عدم استفاده از سموم آفت کش و علف کش)
  4. کشاورزان در معرض سموم و آلاینده های کمتری قرار میگیرند.

(image)

فواید مصرف مواد غذایی ارگانیک:

  1. ارزش غذایی بالاتری دارند. میزان ویتامین C ، کلسیم، منیزیوم، آهن و فسفر در مواد غذایی ارگانیک بیشتر است.
  2. مواد غذایی ارگانیک حاوی آنتی اکسیدان بیشتری میباشند. در مواد غذایی ارگانیک آنتی اکسیدان PHENOLIC بیشتر یافت میگردد (50 درصد بیشتر از محصولات غیر ارگانیک). چراکه آفت کشهای مصنوعی تولید این مواد را در گیاهان کاهش داده اما کودهای حیوانی و آلی بکار رفته در کشاورزی ارگانیک تولیدآنها را افزایش میدهد.
  3. کمتر سمی هستند. محصولات ارگانیک سالم تر بوده و به بقایای آفت کشهای آلی کمتر آلوده میباشند. همچنین این محصولات فاقد افزدنیهای غذایی بوده و طبعا سالمتر میباشند.
  4. خوشمزه و خوش طعم تر هستند. یکی از دلایل آن این است که محصولات ارگانیک پس از برداشت در مدت زمان کمتری بدست مصرف کننده رسیده و تازه تر میباشند. و همچنین در محصولات تهیه شده به روش سنتی، با فرآوریها و دستکاریهایی که بروی آنها صورت میگیرد تنها به ظاهر، رنگ، بالا بردن ماندگاری، افزایش تولید و مقاوم کردن آنها در برابر صدمات ناشی از حمل و انبار داری توجه می شود و نه کیفیت و ارزش تغذیه ای آن.
  5. تولید کنندگان محصولات ارگانیک از استانداردها و دستورالعمل های بسیار سخت گیرانه ای تبعیت میکنند که احتمال آلوده شدن اینگونه محصولات به هر گونه مواد شیمایی و سمی منتفی میباشد.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد محصولات ارگانیک و فواید آن

اطلاعاتی در مورد کفپوش پی وی سی و کاربرد آن

اطلاعاتی در مورد کفپوش پی وی سی و کاربرد آن

کفپوش پی وی سی

کفپوش پی وی سی نوعی پلاستیک است که بسیار شکیل است و کارایی دارد. با ویزگی های کفپوش پی وی سی در این مطلب اشنا می شویم.

کفپوش پی وی سی

کفپوش ها را معمولا در فضاهای اداری و تجاری استفاده می کنند که نیاز به شستشوی مداوم است، در منازل مسکونی معمولا فقط در آشپزخانه ها که احتمال ریزش آب همواره وجود دارد نصب می شود.

احتمالا واژه پی وی سی زیاد به گوش تان خورده و آن را بیشتر در کنار واژه هایی مانند در، پنجره و لوله می شناسید اما باید بدانید این ماده بسیار ارزشمند می تواند به عنوان کفپوش فضاهایی که با آنها سر و کار دارید نیز استفاده شود.

کیفیت کفپوش پی وی سی

در سال های اخیر کفپوش پی وی سی به کالایی کاربردی برای بسیاری از طراحان داخلی و معماران تبدیل شده است؛
مخصوصا برای کسانی که طراحی فضاهای پررفت و آمد (فروشگاه ها) ،فضاهایی که نیازمند تمیزی هستند (بیمارستان ها) را بر عهده دارند.
در این مقاله شما را با کلیاتی درباره کفپوش پی وی سی آشنا می کنیم.

کفپوش پی وی سی

PVC مخفف polyvinyl chloride است که درواقع ماده تشکیل دهنده آن است و با نام کفپوش وینیل نیز شناخته می شود.این کفپوش ارزان است و به 2 شکل تایل و ورقه برای مصارف مسکونی و تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. این کفپوش در میان کفپوش های دیگری که امروزه رایج هستند از جمله موکت،سرامیک ، چوب و لمینت به خوبی خود را نشان داده است و شهرت آن روزبه روز بیشتر می شود.

ویژگی های کفپوش پی وی سی

تکنولوژی های جدید در سال های اخیر عملکرد وینیل را بهبود بخشیده است؛به خصوص در زمینه مقاومت در برابر پارگی و خط و خش.
کفپوش پی وی سی به دلیل مقاومت بالا، نگهداری آسان و ضد رطوبت بودن نسبت به بسیاری از مصالح دیگر برای استفاده در آشپزخانه ها و حمام های مسکونی، مراکز بهداشتی درمانی و مکان های تجاری و فروشگاهی بسیار پرطرفدار است.

همچنین بخوانید : تمامی دکوراسیون خانه های شیک و زیبا

کاربرد و ویژگی های کفپوش پی وی سی

هنگام انتخاب کفپوش برای یک کاربری خاص عوامل زیادی باید در نظر گرفته شود.برای مثال آیا این کفپوش باید در برابر بارهای متحرک پابرجا بماند یا بارهای ایستا را متحمل شود؟
مقاومت در برابر رطوبت یکی دیگر از نیازهایی است که ممکن است برای برخی از کاربری ها حیاتی باشد.اگر فضایی پرتردد است، باید کفپوشی با مقاومت بالا انتخاب کرد و به این ترتیب بنا به کاربری هر فضا، باید ویژگی های کفپوش های مختلف بررسی شده و بعد تصمیم گیری شود؛ به همین دلیل هر تولیدکننده باید اطلاعات جزئی از ویژگی های عملکردی محصول خود و همین طور شیوه نصب و نگهداری صحیح آن را ارائه دهد تا از خسارت های احتمالی پیشگیری کند.

کفپوش وینیل دارای ویژگی هایی است که ما در اینجا به صورت موردی آنها را عنوان می کنیم:

  • ضد آب بودن
  • انعطاف پذیری در طراحی
  • حالت ارتجاعی
  • دوام و ماندگاری
  • زیبایی ظاهری
  • نصب آسان
  • قیمت مناسب در مقایشه با پارکت و لمینت

کفپوش های وینیلی عایق صوتی و حرارتی خوبی به حساب می آیند و ضد آب بودن این نوع کفپوش،آن را به گزینه خوبی جهت نصب در فضای مسکونی و دفاتر اداری و سالن های ورزشی و آرایشی تبدیل کرده است.

مهم ترین نکته در این کفپوش ها تنوع طرح های شان است و می توان از انواع طرح های چوب،سنگ و کاشی آن در فضاهای مختلف استفاده کرد که
هم اکنون طرح های چوبی آن از پر طرفدارترین طرح ها به حساب می آید که به دلیل قیمت مناسب جایگزین خوبی برای چوب و لمینت است.

از دیگر مزایای این کفپوش رفع ایراد آن است؛ در صورت آسیب دیدگی ، صرفا با کندن چند تایل امکان جایگزینی و اصلاح آن قسمت وجود دارد.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد کفپوش پی وی سی و کاربرد آن

(image)

کفپوش پی وی سی نوعی پلاستیک است که بسیار شکیل است و کارایی دارد. با ویزگی های کفپوش پی وی سی در این مطلب اشنا می شویم.

کفپوش پی وی سی

کفپوش ها را معمولا در فضاهای اداری و تجاری استفاده می کنند که نیاز به شستشوی مداوم است، در منازل مسکونی معمولا فقط در آشپزخانه ها که احتمال ریزش آب همواره وجود دارد نصب می شود.

احتمالا واژه پی وی سی زیاد به گوش تان خورده و آن را بیشتر در کنار واژه هایی مانند در، پنجره و لوله می شناسید اما باید بدانید این ماده بسیار ارزشمند می تواند به عنوان کفپوش فضاهایی که با آنها سر و کار دارید نیز استفاده شود.

کیفیت کفپوش پی وی سی

در سال های اخیر کفپوش پی وی سی به کالایی کاربردی برای بسیاری از طراحان داخلی و معماران تبدیل شده است؛
مخصوصا برای کسانی که طراحی فضاهای پررفت و آمد (فروشگاه ها) ،فضاهایی که نیازمند تمیزی هستند (بیمارستان ها) را بر عهده دارند.
در این مقاله شما را با کلیاتی درباره کفپوش پی وی سی آشنا می کنیم.

کفپوش پی وی سی

PVC مخفف polyvinyl chloride است که درواقع ماده تشکیل دهنده آن است و با نام کفپوش وینیل نیز شناخته می شود.این کفپوش ارزان است و به 2 شکل تایل و ورقه برای مصارف مسکونی و تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. این کفپوش در میان کفپوش های دیگری که امروزه رایج هستند از جمله موکت،سرامیک ، چوب و لمینت به خوبی خود را نشان داده است و شهرت آن روزبه روز بیشتر می شود.

ویژگی های کفپوش پی وی سی

تکنولوژی های جدید در سال های اخیر عملکرد وینیل را بهبود بخشیده است؛به خصوص در زمینه مقاومت در برابر پارگی و خط و خش.
کفپوش پی وی سی به دلیل مقاومت بالا، نگهداری آسان و ضد رطوبت بودن نسبت به بسیاری از مصالح دیگر برای استفاده در آشپزخانه ها و حمام های مسکونی، مراکز بهداشتی درمانی و مکان های تجاری و فروشگاهی بسیار پرطرفدار است.

همچنین بخوانید : تمامی دکوراسیون خانه های شیک و زیبا

کاربرد و ویژگی های کفپوش پی وی سی

هنگام انتخاب کفپوش برای یک کاربری خاص عوامل زیادی باید در نظر گرفته شود.برای مثال آیا این کفپوش باید در برابر بارهای متحرک پابرجا بماند یا بارهای ایستا را متحمل شود؟
مقاومت در برابر رطوبت یکی دیگر از نیازهایی است که ممکن است برای برخی از کاربری ها حیاتی باشد.اگر فضایی پرتردد است، باید کفپوشی با مقاومت بالا انتخاب کرد و به این ترتیب بنا به کاربری هر فضا، باید ویژگی های کفپوش های مختلف بررسی شده و بعد تصمیم گیری شود؛ به همین دلیل هر تولیدکننده باید اطلاعات جزئی از ویژگی های عملکردی محصول خود و همین طور شیوه نصب و نگهداری صحیح آن را ارائه دهد تا از خسارت های احتمالی پیشگیری کند.

کفپوش وینیل دارای ویژگی هایی است که ما در اینجا به صورت موردی آنها را عنوان می کنیم:

  • ضد آب بودن
  • انعطاف پذیری در طراحی
  • حالت ارتجاعی
  • دوام و ماندگاری
  • زیبایی ظاهری
  • نصب آسان
  • قیمت مناسب در مقایشه با پارکت و لمینت

کفپوش های وینیلی عایق صوتی و حرارتی خوبی به حساب می آیند و ضد آب بودن این نوع کفپوش،آن را به گزینه خوبی جهت نصب در فضای مسکونی و دفاتر اداری و سالن های ورزشی و آرایشی تبدیل کرده است.

مهم ترین نکته در این کفپوش ها تنوع طرح های شان است و می توان از انواع طرح های چوب،سنگ و کاشی آن در فضاهای مختلف استفاده کرد که
هم اکنون طرح های چوبی آن از پر طرفدارترین طرح ها به حساب می آید که به دلیل قیمت مناسب جایگزین خوبی برای چوب و لمینت است.

از دیگر مزایای این کفپوش رفع ایراد آن است؛ در صورت آسیب دیدگی ، صرفا با کندن چند تایل امکان جایگزینی و اصلاح آن قسمت وجود دارد.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

اطلاعاتی در مورد کفپوش پی وی سی و کاربرد آن